Snurken nadelig voor onze gezondheid

Uit de resultaten van een recent onderzoek blijkt dat maar liefst vier op de tien landgenoten snurken. Dat is geen pretje. Snurken heeft immers heelwat nadelige gevolgen. Lawaaislapers veroorzaken niet alleen echtelijke ruzies. Snurken resulteert meestal ook in ernstige gezondheidsproblemen. Er bestaan vele middeltjes om deze vervelende kwaal tegen te gaan, maar als niets helpt biedt een operatieve ingreep een oplossing. Maar liefst één op de twee gezinnen telt een snurken in zijn rangen. En het zijn niet alleen de snurkers zélf die onder dit probleem te lijden hebben. In de eerste plaats de partner, maar ook de overige gezinsleden van de snurkers worden er mee geconfronteerd. Zo geeft de meerderheid van deze patiënten toe dat hun nachtelijk lawaai een erg nadelige invloed heeft op hun relatie. En, nog erger: tien procent van alle snurkers of zij die ermee te maken hebben, overwoog ooit te scheiden omwille van het verlies van hun noodzakelijke nachtrust. Niet zo verwonderlijk, wanneer men weet dat de storende snurkgeluiden in intensiteit variëren van veertig tot maar liefst tachtig decibel. De maximale toelaatbare grens voor nachtelijk geluid in onze woonkamer werd vastgelegd op 45 decibel. Hieruit blijkt dus duidelijk dat snurken het slaappatroon van de patiënt en zijn partner ernstig kan verstoren.

Mannelijke snurkers in meerderheid

Mannelijke snurkers zijn duidelijk in de meerderheid. Inderdaad, mannen én vrouwen snurken, maar het aantal mannelijke snurkers is dubbel zo groot. Snurkers veroorzaken niet alleen "geluidsoverlast". Ze moeten, als gevolg van hun kwaal, ook met vele en ernstige gezondheidsproblemen afrekenen. Zo lopen ze een verhoogd risico op een ernstig zuurstoftekort in de hersenen, op hormonale en seksuele aandoeningen, geheugenstoornissen en hartinfarcten. Omdat snurkers langdurig door hun mond ademen, worden ze ook vaker verkouden en krijgen ze sneller een longontsteking. Volgens Amerikaanse onderzoekers bestaat er zelfs een rechtstreeks verband tussen snurken en dementie.

Gevolg van vernauwde luchtwegen

Snurken is het rechtstreekse gevolg van een vernauwing van de luchtweg tussen de neus en de stembanden. Meestal is een slap, lang of té dik verhemelte en/of een té lange huig, de booddoener. Ook een grote tong, een te ver naar achter geschoven onderkaak, een scheef neustussenschot, een te smalle neusholte of een korte en dikke nek kunnen veel snurkleed veroorzaken. Snurken bij kinderen kinderen wordt voornamelijk veroorzaakt door te grote amandelen.

De vernauwing van de luchtweg tussen de neus en de stembanden ontstaat mede doordat de spieren tijdens het slapen verslappen. Slaap-en/of kalmeermiddelen, oververmoeidheid en regelmatig gebruik van alcohol maken de verslapping van die luchtweg nog erger. Vandaar dat men na een nachtje doorzaken bijna zeker zal snurken. Rugslapers komen daarbij veel vlugger in de problemen. Hun tong zakt naar achter, waardoor de luchtweg nog meer wordt afgesloten. In de ergste gevallen gaat de snurker geconfronteerd worden met het onderbreken van zijn ademhaling. Deze zogenaamde slaapapneu kan de slaap ernstig verstoren. Dat alles leidt niet alleen tot vermoeidheid en slaapzucht, maar resulteert in vele gevallen ook in hoofdpijn, impotentie, hoge bloeddruk en concentratiestoornissen.

Overgewicht en roken te mijden

Het snurken kan al op vrij jeugdige leeftijd beginnen. Het probleem manifesteert zich echter vooral bij ouderen. Ook hier hebben deskundigen een passende verklaring voor. Vanaf een zekere leeftijd verdikt en verslapt het slijmvlies in onze keelholte. En ook erfelijkheid speelt zeker een rol.

Een belangrijke risicofactor is ongetwijfeld overgewicht. Hierbij kan vetophoping ter hoogte van de keelholte de luchtweg vernauwen. Rokers bij wie de luchtwegen door nicotine werden aangetast, lopen een sterk verhoogd risico. Snurken kan van voorbijgaande aard en dus van korte duur zijn, bijvoorbeeld bij een zwelling van het neusslijmvlies als gevolg van een verkoudheid of poliepen. Bij de meerderheid van snurkers gaat het echter om een chronische aandoening. En dan zijn de problemen uiteraard veel ernstiger.

Eenvoudig te behandelen

Wat men er ook van denkt, snurken kan meestal heel eenvoudig behandeld worden. In vele gevallen volstaat het zelfs om twee uur voor het slapengaan geen alcoholische dranken meer te drinken. Stoppen met roken, gezonder en dus evenwichtiger eten en stoppen met het innemen van slaapmiddelen zijn beslist aan te raden. Toch bestaan er minstens evenveel kwakzalversmiddelen die in vele gevallen het probleem alleen maar verergeren. Dat is het geval met een kinband om de mond te snoeren, een pleister die de neus moet open houden, een tennisbal in de pyjama stoppen om te voorkomen dat je op je rug gaat liggen of een electrisch apparaatje dat stroomstootjes toedient van het ogenblik dat je begint te snurken.

Onder het mes

Als je alle hulpmiddeltjes geprobeerd hebt en niets helpt, is wellicht een operatief ingrijpen de enige uitweg. Zowel een afwijking van de neus als een nauwe overgang tussen de neus-en keelholte kunnen operatief weggewerkt worden.
De meest toegepaste én efficiënte behandeling is ongetwijfeld het wegnemen van de huig en eventueel de amandelen. Een andere mogelijkheid is de vorm veranderen van het huigje, van het zacht gehemelte en van het eerste gedeelte van de keelholte. Bij negen op tien patiënten biedt deze laatste ingreep een oplossing. Nadeel hierbij is wel dat bij velen die deze kleine chirurgische ingreep lieten uitvoeren, het snurkprobleem zich na enige tijd terug manifesteert.

Als het snurkprobleem zich situeert ter hoogte van de tong of van het strottenhoofdklepje, kan door middel van "gecontroleerde littekenvorming" de achterkant van de tong stijver gemaakt worden.

Tot slot is er nog de mondprothese. Deze wordt over de tanden geschoven waardoor de onderkaak naar voor wordt getrokken en de tong niet meer in de keel zakt. Dit betekent voor velen een uitweg voor zijn snurkprobleem, maar dragers van een kunstgebit kunnen hier geen gebruik van maken. En voor sommige snurkers is zo'n mondprothese bijzonder pijnlijk.