Fibromyalgie en LDN: een nieuwe behandeling

De chronische pijn bij fibromyalgie kan met een lage dosis Naltrexone positief worden beïnvloedt. LDN zorgt voor meer pijnstillende receptoren in de hersenen, waardoor een vermindering van pijn ontstaat. Tevens wordt het immuunsysteem versterkt.

Fibromyalgie

Fibromyalgie is een chronisch pijnsyndroom welke ook weke delen reuma wordt genoemd, er is sprake van pijn in spieren en bindweefsel. Het komt bij ongeveer 2 op de honderd volwassenen voor, voornamelijk bij vrouwen in de leeftijd van 20 tot 60 jaar.

De symptomen zijn onder andere chronische spierpijn en spierstijfheid, (ernstige) vermoeidheid, slaapstoornissen, angsten, depressie, hoofdpijn, concentratie- en geheugenstoornissen, allergieën en darmklachten.

Bij mensen met fibromyalgie blijkt er een abnormale productie van neurotransmitters en andere chemische stoffen aanwezig te zijn. Deze beïnvloeden niet alleen de gemoedstoestand en het slaappatroon, maar ook de pijnbeheersing en het functioneren van het immuunssysteem. Het zenuwstelsel vertaalt kleine pijnprikkels in grote pijneffecten, omdat het lichaamseigen pijnremmende systeem minder actief is. Er zijn in de hersenen minder pijnreceptoren aanwezig, onze eigen endogene opiaat receptoren. LDN (Low Doses Naltrexone) kan die centrale antipijn receptoren weer laten toenemen.

LDN

In 1984 is Naltrexone 50 mg goedgekeurd door de FDA (Food and Drug Administration). Naltrexone werd oorspronkelijk gebruikt met als doel het helpen van heroïne of opiumverslaafden. Het effect van deze drugs wordt door de Naltrexone geblokkeerd. Door het blokkeren van de opioïde receptoren, blokkeert ook de receptie van de opioïde-hormonen die onze hersenen en bijnieren produceren, namelijk bèta-endorfine en metenkephalin. Veel weefsels in het lichaam bevatten receptoren voor deze stoffen, waaronder vrijwel elke cel in ons immuunsysteem.

In 1985 ontdekte een neuroloog genaamd Bernard Bihari de gevolgen van een veel kleinere dosis Naltrexone (ongeveer 3 mg per dag) op het afweersysteem. Het kon de reactie op de infectie met HIV verbeteren. In 1990 ontdekte hij dat ook patiënten met kanker (bijvoorbeeld lymfoom of pancreaskanker) of een auto-immuunziekte (zoals Lupus) kunnen profiteren van het effect van LDN.

In de loop der jaren is er steeds meer onderzoek verricht en zijn de resultaten en ervaringen verrassend

Hoe werkt LDN?

In een lage dosis (3 - 4,5 mg) zorgt LDN er voor dat er extra endorfine wordt aangemaakt wat een pijnstillend effect heeft. Daarnaast wordt het immuunsysteem versterkt, de lichaamseigen natuurlijke afweer wordt geactiveerd. Ons lichaam maakt zijn eigen opium-achtige en cannabis-achtige pijnstillende stoffen. Door LDN gaat het lichaam meer van deze stoffen maken en daarnaast ook meer van de genoemde receptoren voor de eigen pijnstillende stoffen, een upregulatie van de opiaatreceptoren.

LDN wordt ingenomen voor het slapengaan, na 21.00 uur. De werking valt dan samen met de biologische klok van de endorfine, die ’s nachts rond 02.00-04.00 uur pieken.

Onderzoek effect LDN bij fibromyalgie

In 2009 is er onderzoek gedaan naar het effect van LDN bij mensen met fibromyalgie door anesthesiologen op de Stanford University in Amerika. Zij gaven patiënten met fibromyalgie een lage dosis Naltrexone en bekeken de vermindering van pijn door deze behandeling. De symptomen van pijn, vermoeidheid en stress verminderden met 30%. Daarnaast waren de bijwerkingen gering, bij enkele patiënten was er sprake van voorbijgaande misselijkheid en slapeloosheid, vooral de eerste week na aanvang van de behandeling.

Dit artikel is niet bedoeld als vervanging voor professionele medische hulp of advies. Raadpleeg altijd een arts bij een medische aandoening of als u overweegt LDN te gaan gebruiken.

Lees verder

• LDN, een veelbelovend medicijn