Angstig, natuurlijke reactie of juist niet

Angstig zijn. We horen het steeds vaker. Het lijkt alsof we er mee leren leven, we bagatelliseren of verbergen het. Toch leeft één op de acht Nederlanders met een angststoornis. Behalve dat het een natuurlijke reactie is, kan je er in doorslaan en dat is wat je steeds vaker ziet. Is het niet een directe situatie in of om het huis, dan is het wel de situatie in de wereld die beangstigend is. Daarin kan doorslaan funest zijn.

Angstsituaties

Angst op zich is een natuurlijke reactie op situaties die bedreigend kunnen zijn. Dit is goed, want het waarschuwt voor mogelijk naderend gevaar en je lichaam komt in de juiste positie om te handelen. Dit gaat vanzelf, dat is een oersysteem in de mens.
Als niet bedreigende situaties ook angst bewerkstelligen, dan spreken we niet meer van een natuurlijke reactie. Te denken valt aan:

• zonder aantoonbare reden in paniek raken
• angst voor situatie of voorwerp
• angstig in openbare (drukke) ruimtes

Hoe ontstaan een angststoornis?

Voor een deel ontstaat een angststoornis door een traumatische ervaring. Voor een ander deel is het aangeleerd en heeft het te maken met de persoonlijkheid van iemand of is het overgenomen van mensen in de omgeving die duidelijk in de invloedsfeer zitten, denk hierbij aan ouders/opvoeders.

Hoe herken je het?

Een aantal van de veel voorkomende klachten:

• sterk onrustig gedrag
• prikkelbaarheid
• concentratieverlies
• slecht slapen
• beklemmend gevoel op de borst
• misselijkheid en diarree
• transpireren zonder aanwijsbare reden

Vaak wordt het gecombineerd met hyperventilatie in meer of mindere mate.

De herkenbaarheid door de omgeving is relatief klein. Dit is vanwege het feit dat de persoon in kwestie de ernst vaak zelf bagatelliseert en weet te verbergen voor de buitenwereld. Toch kan het je leven dusdanig beïnvloeden dat het ten koste gaat van werk, hobby etc. en de kwaliteit van leven achteruit gaat. Dit vinden we dan toch nog minder erg dan uit te komen voor onze angst, want dat zien we als een zwaktebod.

Wat kan je er aan doen?

Wacht niet af en accepteer (gedrags)therapie en eventueel medicijnen. Het is goed te behandelen. De therapeut gaat de diepte in over mogelijke oorzaken, situaties waarin het zich manifesteert en wat voor gevoel het geeft.

Antidepressiva zijn medicijnen die in dit proces helpen. Helaas en onterecht heeft het een negatief imago. Vaak is de combinatie van therapie en antidepressiva de methode om het probleem snel op te lossen. Alleen antidepressiva op zich hebben een tijdelijke werking en zonder medicijnen zouden de angsten terugkomen.

Tot slot

Het zelf herkennen en erkennen is een eerste grote stap. Daarna is hulp inroepen een volgende, want de meeste mensen komen er zelf niet. Er is een oplossing voor iedereen, maar je moet wel hulp inroepen!