De geneeskracht van bloedwortel
Bloedwortel is een winterharde plant. Hij wordt ongeveer 25 centimeter hoog en tijdens de bloeitijd prijkt er één bloem aan de top van de stengel. De plant heeft een mooie bloem en zelfs de bladeren hebben sierwaarde. Van oorsprong groeit deze plant aan de oostkust van Noord-Amerika, van Canada, via de Verenigde Staten tot aan Noord-Mexico toe. Canadese bloedwortel, zoals je de plant in het Nederlands zou kunnen noemen, heeft diverse medicinale eigenschappen die in de fytotherapie en homeopathie worden ingezet.Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.
Botanische tekening bloedwortel / Bron: William Curtis (1746–1799), Wikimedia Commons (Publiek domein)Inhoud:
- Traditioneel gebruik
- Naamgeving
- Werkzame stoffen
- Bloedwortel is goed voor de longen
- De vele medicinale werkzaamheden van bloedwortel
- Bloedwortel voor mondhygiëne
- Dosis en veiligheid
- Bezoek een arts of fytotherapeut
Traditioneel gebruik
De indianen van Noord-Amerika hebben bloedwortel minstens eeuwenlang voor allerlei problemen gebruikt. Het werd onder andere gebruikt om te smeren op de huid zodat insecten geweerd werden. Het gedroogde poeder werd gebruikt als zweetdrijvend middel. Daarnaast is het een middel dat als expectorans werkt; het kan bij bronchitis worden ingezet om slijmvorming tegen te gaan. Ook werd de plant als braakmiddel gebruikt en is het door indianen toegepast bij reumatische aandoeningen. Verder was het ook een verfmiddel; zowel de huid als aardewerk wordt er door indianen mee versierd. Er zitten geen eetbare delen aan de plant. Het werd lange tijd gebruikt bij hartproblemen maar deze medicinale toepassing is in onze tijd in onbruik geraakt. Het zou helpen bij een verhoogd hartritme en bij hartzwakte.Naamgeving
In het Latijn wordt bloedwortel Sanguinaria canadensis genoemd. In het Nederlands heet het ook wel Canadese bloedwortel. Sanguis betekent ´bloed´. Dat verwijst naar het oranjerode sap dat uit deze plant kan worden geworden. Canadensis betekent ´uit Canada´, de vindplaats van deze plant.Werkzame stoffen
Van bloedwortel wordt voor fytotherapeutische doeleinden de wortel te gebruikt. Hierin zitten de volgende werkzame stoffen: isochinoline-alkaloïden waarvan vooral benzofenanthridine, chelerythine, sanguilitine, sanguirubine, protopine, homochelidine, chelirubine en chelilutine. Verder bevat het resinen en de organische zuren appel- en citroenzuur.Bloedwortel is goed voor de longen
Bloedwortel heeft de beschikking over een expectorerende of slijmoplossende werkzaamheid die vooral wordt ingezet bij luchtwegenaandoeningen. Het ophoesten van slijmen wordt bespoedigd, zodat er minder kans is op een ernstige infectie of een langdurige voortzetting van een ziekte. Sanguinarine is de belangrijkste stof die zorgt voor het slijm oplossen. In de fytotherapie wordt bloedwortel voorgeschreven bij de volgende indicaties:
Sanguinaria canadensis of bloedwortel / Bron: Paul Henjum, Wikimedia Commons (Publiek domein)- Longemfyseem,
- Bronchiectasieën,
- Laryngitis of strottenhoofdontsteking,
- Astma,
- Kroep.
Het gebruik van bloedwortel als medicijn dient alleen op voorschrift van een fytotherapeut te gebeuren omdat het door zijn hoge alkaloïdengehalte een potentieel gevaarlijk kruid is.
De vele medicinale werkzaamheden van bloedwortel
Bloedwortel wordt ingezet als braakmiddel. Van bloedwortel heb je een hogere dosis nodig dan ipecawortel, wat een bekend braakmiddel en geneesplant is. Ook is bloedwortel een urinedrijvend, menstruatiebevorderend en zweetdrijvend middel. Daarnaast bevordert het een slechte doorbloeding van de haarvaten en het is een spijsverteringstimulerend kruid. Het wordt onder andere ingezet bij:- Slechte doorbloeding van de haarvaten,
- Spijsverteringsstoornissen.
Bloedwortel voor mondhygiëne
Bloedwortel heeft ontstekingswerend, antibacteriële en antischimmelwerking. Het wordt voornamelijk aangewend om mondperikelen uit te bannen. Het zit in tandpasta´s en mondspoelwaters. De ontstekingswerende werking kan ook uitwendig worden toegepast bij schilferende aandoeningen en wratten.Dosis en veiligheid
Er is een aantal manieren om deze geneesplant te gebruiken.- Tinctuur: driemaal per dag 0.5 tot 1 ml van de tinctuur(1:5 in 60%).
- Afkooksel: driemaal per dag, gebruik een theelepel gedroogde wortel op een theeglas en laat het 10 minuten zachtjes doorkoken.
Bij de hierboven beschreven doseringen zijn geen bijwerkingen te verwachten. Er wordt echter aangeraden om geen risico te nemen en niet de wortel zelf maar gestandaardiseerde preparaten op voorschrift van een arts te gebruiken. Dat heeft te maken met een narcotisch effect wat van de wortel kan uitgaan. Er is een hele waslijst aan mogelijke, ernstige bijwerkingen als er teveel van bloedwortel wordt gebruikt. Zwangere vrouwen mogen het preparaat ook niet gebruiken. Als het uitwendig wordt gebruikt vindt er af en toe een mild irriterend effect plaats.
