Het leiomyosarcoom, een vorm van kanker

Een van de wat meer zeldzame tumoren is het leiomyosarcoom. Dit is een kwaadaardige tumor die kan ontstaan uit de gladde spiercellen. Gladde spiercellen komen door het hele lichaam voor in verschillende weefsels. Daarom kunnen de klachten bij de ziekte totaal verschillen wanneer er een vergelijking moet worden gemaakt. Daarom is er een onderverdeling gemaakt in drie verschillende groepen. Het leiomyosarcoom kan onder andere zitten in zachte en ondersteunende weefsels, het kan in de huid zitten en het kan in de wand van een bloedvat zitten. Het leiomyosarcoom behoort tot de groep van sarcomen en wordt daarom gezien als weke delen kanker.

Symptomen

Welke symptomen het leiomyosarcoom kan veroorzaken, is afhankelijk van de plaats van de tumor. Meestal wordt het leiomyosarcoom aangetroffen in de buikholte. Er kan dan sprake zijn van symptomen als gewichtsverlies, misselijkheid en overgeven, pijn, een verdikking in de buik en een zwelling. Ook kan de tumor ontstaan in een groot bloedvat. Als gevolg hiervan kan het bloedvat verstopt raken en kan men last krijgen van een brandend gevoel onder de huid, tintelingen en prikkelingen van de huid, bleekheid en extreme gevoeligheid. Ook kan men minder goed tegen kou. Tot slot kan er ook een zenuw bekneld raken. Dit geeft voornamelijk neurologische klachten. Het kan gebeuren dat het leiomyosarcoom geen klachten veroorzaakt. Over het algemeen is er dan alleen sprake van een bult die geen pijn doet. De bult zal geleidelijk aan wel steeds groter worden.

Risicofactoren

Er zijn nog geen risicofactoren bekend die de kans op het ontwikkelen van een leiomyosarcoom kunnen vergroten. Er is ook geen duidelijkheid of erfelijke factoren een rol kunnen spelen bij het ontwikkelen van een leiomyosarcoom.

Diagnosestelling

Wanneer de arts het vermoeden heeft dat er sprake kan zijn van een leiomyosarcoom, dan moet er beeldvormend onderzoek worden verricht. De tumor kan in kaart worden gebracht doormiddel van het maken van een CT-scan of een MRI-scan. Om zeker te weten of het gaat om een leiomyosarcoom, moet er een biopsie worden gedaan van het verdachte weefsel. Bij een biopsie wordt een hapje uit het verdachte weefsel genomen. De patholoog anatoom kan het weefsel daarna onder een microscoop bekijken en onderzoeken uit wat voor cellen het weefsel bestaat. Door middel van de biopsie kan men met zekerheid stellen uit wat voor materiaal de tumor bestaat en om welke soort tumor het gaat.

Behandeling

Over het algemeen kiest men er voor om een leiomyosarcoom door middel van een operatie te verwijderen. Er wordt tijdens de operatie een ruime marge aan omliggend weefsel meegenomen. Men probeert hiermee om al het tumorweefsel zo veel mogelijk te verwijderen. Na de operatie kan er nog een radiotherapiebehandeling plaatsvinden. Zo worden eventueel achtergebleven cellen van de tumor vernietigd. Wanneer het leiomyosarcoom is uitgezaaid, is de prognose voor de patiënt een stuk minder goed. De behandeling wordt lastiger omdat het niet genoeg is om alleen de tumor te verwijderen. Men probeert de uitzaaiingen te bereiken doormiddel van chemotherapie. Ook kan het gebeuren dat de tumor niet te verwijderen is. Het gaat hier dan ook om de wat dieper gelegen tumoren die dicht bij belangrijke organen liggen en er soms ook mee vergroeid zijn. Wanneer de tumor wordt aangetroffen in de huid, zijn de kansen op overleving van de patiënt het grootst. Op deze plaats is de tumor bijna altijd operabel en is de kans op uitzaaiing bijna nul.

Wanneer operatie niet mogelijk is, dan zijn de overlevingskansen een stuk kleiner voor de patiënt. De verdwijnt over het algemeen niet helemaal wanneer men alleen chemotherapie, radiotherapie of een combinatie daar van toepast. Op dat moment kan er gekozen worden voor een palliatieve benadering. Men probeert het leven van de patiënt te rekken en de levensomstandigheden zo draaglijk mogelijk te maken.