Leiomyosarcoom in baarmoeder: Kanker met vaginale bloedingen

Een leiomyosarcoom (leiomyosarcoma) is een kwaadaardige tumor die ontstaat uit gladde spiercellen. Deze tumor kan zich overal in het lichaam bevinden waar gladde spiercellen aanwezig zijn, maar komt vooral voor in de baarmoeder, wat dan wordt aangeduid als een uterien leiomyosarcoom. Dit type kanker komt vaak voor bij vrouwen van middelbare leeftijd en kan zich aanvankelijk presenteren zonder symptomen of enkel met abnormale vaginale bloedingen. De diagnose is vaak moeilijk te stellen omdat patiënten vaak meerdere vleesbomen hebben en de kanker zich vaak in één van deze vleesbomen bevindt. De behandeling bestaat primair uit chirurgie, waarbij meestal de baarmoeder en baarmoederhals worden verwijderd, en kan ook radiotherapie en chemotherapie omvatten. Ondanks deze behandelingen komt de kanker vaak terug, en de prognose is meestal slecht, wat mede te wijten is aan de vaak late diagnose van dit type kanker.

• Vrijwillige en onvrijwillige (gladde) spieren
• Epidemiologie van leiomyosarcoom in de baarmoeder
• Mechanisme
• Oorzaken leiomyosarcoom
• Locaties van leiomyosarcoma
• Risicofactoren
• Risicogroepen
• Symptomen: Vaginale bloedingen en buikpijn
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Prognose bij vrouwen
• Complicaties van een leiomyosarcoom
• Metastase
• Recidief
• Behandelingsgerelateerde complicaties
• Functionele beperkingen
• Preventie van een leiomyosarcoom
• Regelmatige medische controles
• Gezonde levensstijl
• Vermijden van risicofactoren
• Praktische tips voor het omgaan met leiomyosarcoom in de baarmoeder
• Volg je medische behandeling nauwkeurig
• Zorg voor mentale gezondheid
• Let op je algehele gezondheid en herstel
• Bewaak symptomen van terugkeer van de ziekte
• Raadpleeg je arts voor pijnbeheer
• Overweeg genetisch advies
• Beheer van bijwerkingen van behandelingen
• Monitor je voortgang met regelmatige controleafspraken
• Zorg voor jezelf en je omgeving
• Misvattingen rond leiomyosarcoom in de baarmoeder
• Leiomyosarcoom is hetzelfde als baarmoederkanker
• Een vleesboom kan zich ontwikkelen tot leiomyosarcoom
• Leiomyosarcoom kan worden opgespoord met een standaard uitstrijkje
• Hormoontherapie is een effectieve behandeling voor leiomyosarcoom
• Leiomyosarcoom verspreidt zich niet snel
• Iedereen met leiomyosarcoom heeft duidelijke symptomen
• Een gezonde levensstijl voorkomt leiomyosarcoom

Vrijwillige en onvrijwillige (gladde) spieren

Het lichaam bevat zowel vrijwillige als onvrijwillige spieren. Gladde spieren zijn onwillekeurige spieren, wat betekent dat de hersenen deze niet direct kunnen controleren. Gladde spieren reageren automatisch op verschillende stimuli. Ze spelen een rol in de peristaltiek, de bewegingen van het spijsverteringskanaal. Ook de speekselklieren bevatten gladde spieren, die speeksel afscheiden wanneer voedsel in de mond komt. Gladde spieren in de huid kunnen leiden tot kippenvel als reactie op koude.

Epidemiologie van leiomyosarcoom in de baarmoeder

Een leiomyosarcoom in de baarmoeder vertegenwoordigt ongeveer 1% van de gevallen van baarmoederkanker, met een geschatte jaarlijkse incidentie van 0,64 per 100.000 vrouwen. Deze kwaadaardige tumor ontwikkelt zich bij ongeveer 1-5 op elke 1.000 vrouwen met vleesbomen (goedaardige gezwellen in de baarmoeder). De meeste vrouwen bij wie de tumor wordt vastgesteld zijn tussen de veertig en zestig jaar oud. Afro-Amerikaanse vrouwen hebben een twee tot drie keer hoger risico in vergelijking met andere vrouwen.

Mechanisme

Leiomyosarcoom van de baarmoeder ontstaat uit de gladde spiercellen van de baarmoederwand. De tumor is vaak goed ingekapseld, maar kan lokaal uitbreiden naar omliggende weefsels. De mechanistische processen van het ontstaan van deze tumoren zijn nog niet volledig begrepen, maar ze zijn vaak het resultaat van genetische mutaties en een verstoorde celgroei.

Genetische factoren
Er zijn verschillende genetische factoren die bijdragen aan de ontwikkeling van leiomyosarcoom. Het wordt vaak geassocieerd met mutaties in tumoronderdrukkende genen, zoals p53 en PTEN. Deze genen spelen een cruciale rol in de regulatie van de celcyclus en apoptose. Wanneer deze genen worden gemuteerd, kan de tumor een agressief gedrag vertonen en sneller metastaseren.

Celmicro-omgeving
De tumor wordt gekarakteriseerd door de aanwezigheid van een abnormale celmicro-omgeving, waaronder veranderingen in de extracellulaire matrix en een verhoogde vasculaire permeabiliteit. Deze veranderingen bevorderen de tumorgroei en metastasering. De tumorcel zelf heeft de capaciteit om de omliggende weefsels in te dringen, wat bijdraagt aan de lokale invasie.

Angiogenese
Angiogenese, het proces waarbij nieuwe bloedvaten worden gevormd, speelt een belangrijke rol in de tumorgroei van leiomyosarcoom. Tumoren kunnen het aanmaken van nieuwe bloedvaten stimuleren, wat hen voorziet van zuurstof en voedingsstoffen, waardoor ze sneller kunnen groeien en zich naar andere delen van het lichaam kunnen verspreiden.

Oorzaken leiomyosarcoom

Een leiomyosarcoom is een weke delen sarcoom, een vorm van kanker die ontstaat uit abnormale en ongecontroleerde celgroei in gladde spiercellen. Deze kanker kan zich uitbreiden naar omliggende weefsels en zich via de bloedstroom naar andere delen van het lichaam verspreiden, hoewel lymfogene metastase zeer zeldzaam is. De exacte oorzaak van een leiomyosarcoom is nog niet volledig begrepen.

Locaties van leiomyosarcoma

Aangezien gladde spieren in het gehele lichaam voorkomen, kan een leiomyosarcoom zich op diverse locaties ontwikkelen, waaronder de bloedvaten, het hart, de lever, de alvleesklier (pancreas), het urogenitale stelsel, het spijsverteringsstelsel, de ruimte achter de buikholte (retroperitoneum), de baarmoeder en de huid. De baarmoeder is de meest voorkomende locatie voor een leiomyosarcoom. Leiomyosarcomen van het maagdarmkanaal worden vaak geclassificeerd als gastro-intestinale stromale tumoren (GIST).

Risicofactoren

Er zijn verschillende risicofactoren die de kans op het ontwikkelen van leiomyosarcoom van de baarmoeder vergroten. Deze factoren omvatten zowel genetische als omgevingsgerelateerde elementen die de tumorgroei kunnen bevorderen.

Hormonale invloeden
Er is enige aanwijzing dat hormonale invloeden een rol spelen bij het ontstaan van leiomyosarcoom. Vrouwen die langdurig zijn blootgesteld aan oestrogenen, zoals diegenen die oestrogeensubstitutietherapie gebruiken, hebben mogelijk een verhoogd risico op het ontwikkelen van baarmoeder-sarcomen, hoewel de relatie tussen hormonen en het ontstaan van deze tumoren nog niet volledig is opgehelderd.

Genetische predispositie
Genetische predisposities kunnen ook bijdragen aan het ontwikkelen van leiomyosarcoom. Vrouwen met een familiaire geschiedenis van baarmoederkanker of andere gerelateerde genetische syndromen, zoals het Li-Fraumeni-syndroom, hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van deze zeldzame tumoren.

Aantoonbare afwijkingen in de baarmoeder
Vrouwen met een voorgeschiedenis van goedaardige baarmoedertumoren, zoals vleesbomen (uterine fibroids), hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van leiomyosarcoom. Hoewel de meeste vleesbomen goedaardig zijn, kunnen zeldzame gevallen van kwaadaardige transformatie leiden tot sarcomen van de baarmoeder.

Risicogroepen

Bepaalde groepen vrouwen hebben een hoger risico op het ontwikkelen van leiomyosarcoom van de baarmoeder. Dit kan te maken hebben met genetische factoren, hormonale blootstelling of eerdere medische aandoeningen.

Vrouwen met eerdere baarmoedertumoren
Vrouwen die eerder zijn gediagnosticeerd met goedaardige baarmoedertumoren (fibromen), hebben een licht verhoogd risico op het ontwikkelen van leiomyosarcoom, hoewel dit relatief zeldzaam is. Het is belangrijk dat deze vrouwen regelmatig medische controles ondergaan om afwijkingen tijdig op te sporen.

Vrouwen met genetische syndromen
Vrouwen die behoren tot risicogroepen met genetische aandoeningen zoals het Li-Fraumeni-syndroom, hebben een verhoogd risico op het ontwikkelen van leiomyosarcoom. Dit syndroom verhoogt de kans op verschillende vormen van kanker, waaronder baarmoeder-sarcomen.

Postmenopauzale vrouwen
Postmenopauzale vrouwen hebben een verhoogd risico op leiomyosarcoom van de baarmoeder, vooral als ze geen hormoonvervangingstherapie gebruiken of als ze een geschiedenis van baarmoedertumoren hebben. De afwezigheid van oestrogenen kan een factor zijn die bijdraagt aan het ontstaan van dergelijke tumoren.

Symptomen: Vaginale bloedingen en buikpijn

Bij jonge vrouwen worden vaak geen symptomen waargenomen. Wanneer symptomen aanwezig zijn, kunnen deze abnormale vaginale bloedingen en bekkenpijn of buikpijn omvatten. De intensiteit van de bloedingen kan variëren van lichte vlekjes tot zware bloedingen. Vaak worden deze bloedingen gepaard met een stinkende vaginale afscheiding. Minder vaak voorkomende symptomen zijn gewichtsverlies, zwakte, lethargie (ziekelijke slaapzucht) en koorts.

Alarmsymptomen

De symptomen van leiomyosarcoom kunnen variëren, afhankelijk van de grootte van de tumor en de mate van verspreiding. Het herkennen van alarmsymptomen is cruciaal voor een vroege diagnose en een betere prognose.

Onregelmatige of zware menstruatie
Een van de meest voorkomende symptomen van leiomyosarcoom is onregelmatige of abnormaal zware menstruaties. Vrouwen kunnen ook langdurige bloeding ervaren tussen de menstruaties door, wat een indicatie kan zijn van een onderliggende tumor in de baarmoeder.

Abdominaal ongemak of pijn
Patiënten met leiomyosarcoom kunnen pijn of ongemak in de buik of bekken ervaren. Dit kan variëren van milde krampen tot hevige pijn, afhankelijk van de grootte en locatie van de tumor.

Onverklaarbaar gewichtsverlies
Gewichtsverlies zonder duidelijke oorzaak is een alarmerend symptoom dat kan wijzen op een kwaadaardige tumor. Dit komt vaak voor in de latere stadia van leiomyosarcoom wanneer de tumor zich mogelijk heeft verspreid naar andere organen.

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van leiomyosarcoom wordt vaak pas in een gevorderd stadium gesteld. Bij een gynaecologisch onderzoek kan de arts een vergrote baarmoeder opmerken. In sommige gevallen kan een deel van de tumor door de baarmoederhals in het vaginale kanaal zichtbaar zijn. Een biopsie van een stukje weefsel uit de vleesboom kan de diagnose bevestigen, hoewel dit lastig kan zijn omdat patiënten vaak meerdere vleesbomen hebben en het moeilijk kan zijn te bepalen welke vleesboom kwaadaardige cellen bevat. Beeldvormende onderzoeken zoals echografie, magnetische resonantie imaging (MRI-scan) of computertomografie (CT-scan) zijn niet specifiek voor een uterien leiomyosarcoom en kunnen moeilijk te onderscheiden zijn van andere baarmoedertumoren zoals endometriumkanker (baarmoederkanker), lymfoom, intraveneuze leiomyomatose of adenomyose (pijnlijke menstruatie door verdikte baarmoeder).

Behandeling

De primaire behandeling van een leiomyosarcoom in de baarmoeder bestaat uit een chirurgische ingreep waarbij de baarmoeder en baarmoederhals worden verwijderd (hysterectomie). In zeldzame gevallen kan een vruchtbaarheid sparende ingreep worden overwogen bij jonge vrouwen met een vroege diagnose en een kinderwens. Radiotherapie in de vorm van vaginale brachytherapie en/of adjuvante chemotherapie kunnen worden toegepast voor en/of na de operatie, hoewel de effectiviteit van deze behandelingen op de overlevingskansen nog steeds onderwerp van onderzoek is.

Prognose bij vrouwen

Sarcomen in de baarmoeder zijn vaak agressiever en geassocieerd met een slechtere prognose. De vijfjaarsoverleving bedraagt slechts 50% bij patiënten bij wie de tumor beperkt is tot de baarmoeder. Vrouwen bij wie de kanker zich buiten de baarmoeder en baarmoederhals heeft verspreid, hebben een zeer slechte prognose. Ongeveer 70% van de patiënten ontwikkelt binnen gemiddeld acht tot zestien maanden na de eerste diagnose een terugkeer van het leiomyosarcoom. Terugkerende kanker is moeilijk te behandelen, maar artsen zullen vaak een combinatie van chirurgie, chemotherapie en radiotherapie inzetten om de beste resultaten te behalen.

Complicaties van een leiomyosarcoom

Een leiomyosarcoom kan verschillende complicaties met zich meebrengen:

Metastase

De tumor kan zich via de bloedstroom verspreiden naar andere organen zoals de longen, lever, of andere delen van het lichaam. Dit kan leiden tot secundaire tumoren en verergert de prognose van de ziekte.

Recidief

Zelfs na een volledige chirurgische verwijdering van de tumor komt het leiomyosarcoom vaak terug. Ongeveer 70% van de patiënten ervaart een terugkeer van de kanker binnen acht tot zestien maanden na de eerste diagnose, wat de behandelingsopties beperkt.

Behandelingsgerelateerde complicaties

De behandelingen zoals chirurgie, radiotherapie en chemotherapie kunnen bijwerkingen veroorzaken. Chirurgische ingrepen kunnen leiden tot infecties, bloedingen, of littekenweefsel. Radiotherapie kan huidirritatie en beschadiging van omliggende weefsels veroorzaken. Chemotherapie kan leiden tot misselijkheid, vermoeidheid en een verhoogd risico op infecties door een verzwakt immuunsysteem.

Functionele beperkingen

Bij de chirurgische verwijdering van de baarmoeder en baarmoederhals kunnen er langdurige functionele beperkingen optreden, zoals veranderingen in menstruatiepatronen (bij vrouwen die niet al in de menopauze zijn) en mogelijke invloed op de seksuele functie.

Preventie van een leiomyosarcoom

Er is geen gegarandeerde manier om een leiomyosarcoom te voorkomen, maar enkele strategieën kunnen helpen om het risico te verminderen:

Regelmatige medische controles

Vrouwen die risico lopen op baarmoederkanker, bijvoorbeeld degenen met een geschiedenis van vleesbomen of een familiegeschiedenis van kanker, moeten regelmatige gynaecologische controles ondergaan. Vroege detectie van veranderingen kan helpen bij tijdige behandeling.

Gezonde levensstijl

Het handhaven van een gezonde levensstijl door een evenwichtige voeding, regelmatige lichaamsbeweging en een gezond gewicht kan bijdragen aan een algemeen verminderde kans op verschillende soorten kanker, hoewel dit geen specifieke preventie biedt tegen leiomyosarcoom.

Vermijden van risicofactoren

Indien mogelijk, moet men risicofactoren zoals onnodige blootstelling aan straling in het bekkengebied vermijden, aangezien een geschiedenis van radiotherapie een mogelijke risicofactor voor uterien leiomyosarcoom kan zijn.

Praktische tips voor het omgaan met leiomyosarcoom in de baarmoeder

Leiomyosarcoom in de baarmoeder is een zeldzame en agressieve vorm van baarmoederkanker die ontstaat uit de gladde spiercellen van de baarmoederwand. Het kan leiden tot symptomen zoals abnormale bloeding, pijn in de onderbuik en gewichtsverlies. Aangezien deze vorm van kanker moeilijk te detecteren is en snel kan verspreiden, is het belangrijk om aandacht te besteden aan de behandeling en opvolging om de gezondheid te waarborgen.

Volg je medische behandeling nauwkeurig

Het behandelen van leiomyosarcoom vereist vaak een combinatie van chirurgie, radiotherapie en soms chemotherapie. Het is cruciaal om de behandelingsplannen van je arts strikt te volgen, waaronder het bijwonen van alle beeldvormende onderzoeken en controleafspraken. Chirurgie is vaak de eerste stap en kan het verwijderen van de baarmoeder inhouden (hysterectomie), vooral als de tumor zich niet gemakkelijk laat verwijderen. Bestraling kan helpen bij het verkleinen van de tumor voor de operatie of om eventuele resterende kankercellen na de operatie aan te pakken.

Zorg voor mentale gezondheid

Een diagnose van leiomyosarcoom kan emotioneel belastend zijn. Het is belangrijk om steun te zoeken bij vrienden, familie, of een therapeut. Het omgaan met de psychologische impact van een kankerdiagnose kan net zo belangrijk zijn als de fysieke behandeling. Overweeg ook om deel te nemen aan steungroepen voor kanker, waar je ervaringen kunt delen met anderen die hetzelfde doormaken.

Let op je algehele gezondheid en herstel

Na de behandeling is het belangrijk om je algehele gezondheid goed in de gaten te houden. Zorg ervoor dat je voldoende rust krijgt en een evenwichtig voedingspatroon volgt om je immuunsysteem te ondersteunen. Overleg met je arts over welk soort voeding het beste voor je is, vooral na zware behandelingen zoals chirurgie en radiotherapie. Regelmatige lichaamsbeweging, binnen de grenzen die je arts stelt, kan ook helpen om je herstel te bevorderen en je energie op peil te houden.

Bewaak symptomen van terugkeer van de ziekte

Na de behandeling is het belangrijk om alert te blijven op symptomen van terugkeer van de ziekte. Deze kunnen onder andere nieuwe pijn in de onderbuik, abnormale bloedingen of onverwacht gewichtsverlies zijn. Het is cruciaal om direct contact op te nemen met je arts als je dergelijke symptomen ervaart, zodat er snel vervolgonderzoeken kunnen plaatsvinden en je behandeling indien nodig kan worden aangepast.

Raadpleeg je arts voor pijnbeheer

Pijn kan een significant symptoom zijn bij leiomyosarcoom, zowel door de ziekte zelf als door de behandelingen die je ondergaat. Je arts kan je helpen bij het beheren van pijn door medicatie voor te schrijven, zoals pijnstillers of ontstekingsremmers. Het kan ook nuttig zijn om alternatieve pijnverlichtingsmethoden te overwegen, zoals fysiotherapie of ontspanningstechnieken, afhankelijk van je situatie.

Overweeg genetisch advies

In sommige gevallen kan leiomyosarcoom worden geassocieerd met genetische factoren. Het kan nuttig zijn om genetisch advies in te winnen om te bepalen of er erfelijke factoren zijn die bijdragen aan het ontstaan van de ziekte. Dit kan je helpen bij het begrijpen van de risico’s voor jezelf of familieleden, en je arts kan aanbevelingen doen over screening en preventieve maatregelen.

Beheer van bijwerkingen van behandelingen

De behandelingen voor leiomyosarcoom, zoals chemotherapie of radiotherapie, kunnen verschillende bijwerkingen veroorzaken, zoals vermoeidheid, haaruitval, misselijkheid, en huidreacties. Het is belangrijk om samen met je arts te bespreken hoe je deze bijwerkingen kunt verlichten. Dit kan onder meer het aanpassen van je dieet, het gebruiken van speciale huidverzorgingsproducten of het nemen van medicijnen tegen misselijkheid omvatten.

Monitor je voortgang met regelmatige controleafspraken

Na de behandeling van leiomyosarcoom, moet je regelmatig bloedonderzoeken en andere medische onderzoeken ondergaan om de voortgang van je herstel te controleren en om tekenen van een terugkeer van de ziekte vroegtijdig op te merken. Bespreek met je arts hoe vaak je controleafspraken moeten plaatsvinden en welke tests nodig zijn voor jouw specifieke situatie.

Zorg voor jezelf en je omgeving

Het omgaan met leiomyosarcoom kan fysiek en emotioneel uitputtend zijn. Het is belangrijk om goed voor jezelf te zorgen door een ondersteunend netwerk van vrienden, familie en zorgprofessionals te hebben. Het creëren van een rustige en zorgzame omgeving kan bijdragen aan je herstel en het verbeteren van je algehele welzijn.

Misvattingen rond leiomyosarcoom in de baarmoeder

Leiomyosarcoom is een zeldzame, maar agressieve vorm van kanker die ontstaat in het gladde spierweefsel van de baarmoeder. Deze tumor wordt vaak pas in een gevorderd stadium ontdekt, omdat de symptomen in het begin vaag kunnen zijn en gemakkelijk worden verward met goedaardige aandoeningen zoals vleesbomen. Ondanks de ernst van de ziekte bestaan er veel misvattingen over de oorzaken, diagnose en behandeling van leiomyosarcoom.

Leiomyosarcoom is hetzelfde als baarmoederkanker

Hoewel leiomyosarcoom in de baarmoeder voorkomt, verschilt het van de meer voorkomende vormen van baarmoederkanker, zoals endometriumcarcinoom. Leiomyosarcoom ontwikkelt zich in het spierweefsel van de baarmoeder, terwijl endometriumkanker ontstaat in het slijmvlies. De behandelingen en prognoses voor deze twee ziekten verschillen aanzienlijk.

Een vleesboom kan zich ontwikkelen tot leiomyosarcoom

Vleesbomen (myomen) zijn goedaardige gezwellen in de baarmoeder en hebben geen verband met de ontwikkeling van leiomyosarcoom. Hoewel de symptomen soms op elkaar kunnen lijken, is er geen wetenschappelijk bewijs dat een vleesboom uiteindelijk kwaadaardig kan worden. Leiomyosarcoom ontstaat spontaan en niet uit een bestaand goedaardig gezwel.

Leiomyosarcoom kan worden opgespoord met een standaard uitstrijkje

Een uitstrijkje wordt gebruikt om afwijkingen in de baarmoederhals op te sporen, maar is niet geschikt om leiomyosarcoom in de baarmoeder te diagnosticeren. De diagnose vereist doorgaans beeldvormende onderzoeken zoals een MRI of CT-scan, gevolgd door een biopsie om kwaadaardige cellen te bevestigen.

Hormoontherapie is een effectieve behandeling voor leiomyosarcoom

In tegenstelling tot sommige andere vormen van baarmoederkanker, die hormoongevoelig kunnen zijn, reageert leiomyosarcoom meestal niet goed op hormoontherapie. De standaardbehandeling omvat vaak een combinatie van chirurgie, chemotherapie en in sommige gevallen bestraling.

Leiomyosarcoom verspreidt zich niet snel

Helaas heeft leiomyosarcoom een hoge neiging om zich snel via het lymfesysteem en de bloedbaan naar andere organen te verspreiden, zoals de longen en lever. Hierdoor wordt de ziekte vaak in een laat stadium ontdekt, wat de behandelingsmogelijkheden beperkt.

Iedereen met leiomyosarcoom heeft duidelijke symptomen

Hoewel sommige vrouwen last hebben van hevige pijn, onregelmatig bloedverlies of een voelbare zwelling in de onderbuik, ervaren anderen weinig tot geen klachten. Dit maakt de diagnose extra moeilijk en onderstreept het belang van regelmatige medische controles bij aanhoudende of onverklaarbare klachten.

Een gezonde levensstijl voorkomt leiomyosarcoom

Hoewel een evenwichtig voedingspatroon en regelmatige lichaamsbeweging bijdragen aan de algemene gezondheid, zijn er geen bewezen preventieve maatregelen tegen leiomyosarcoom. De exacte oorzaak van deze ziekte is onbekend en er zijn geen duidelijke risicofactoren geïdentificeerd, behalve een hogere leeftijd en soms eerdere bestraling in het bekkengebied.

Lees verder

• Sarcoom (kanker in bindweefsel): Soorten sarcomen
• Weke delen sarcoom: Kanker in zachte weefsels van lichaam
• Baarmoederkanker: Abnormale vaginale bloedingen
• Abnormaal vaginaal bloedverlies: Oorzaken & risicofactoren
• Baarmoeder: Soorten aandoeningen aan uterus bij vrouwen