Gekneusde pols, de symptomen
Andere benamingen die voor een gekneusde pols genoemd worden zijn een verstuikte of een verzwikte pols. Een gekneusde pols kan zeer veel pijn doen. Vaak ontstaat het na een val, waarbij men zich met de handen tracht op te vangen. De symptomen zijn vaak makkelijk te herkennen. Intapen of zwachtelen van de pols kan herstellend werken. Maar hoe geneest de pols het beste?
Pols gekneusd: de oorzaak
Een pols kneuzen is sneller gebeurd dan men denkt: een harde klap of stoot ertegen of een val, en de pols is gekneusd. Bij een kneuzing worden harde en weke delen hard tegen elkaar aangeduwd. De pols bestaat uit twee botjes. Daaromheen bevinden zich spieren, pezen en bloedvaten. Het geheel wordt omsloten door de huid. Door een harde klap tegen de huid aan, wordt deze naar binnen geduwd en tegen het bot aangedrukt. Huid, spieren, pezen en/of bot komen zo knel te zitten. Het gevolg: beschadiging. Dit heet een kneuzing.
Verschil tussen gekneusd, verstuikt of verzwikt
Vaak wordt een gekneusde pols ook wel een verzwikte of een verstuikte pols genoemd. In de volksmond is het normaal om deze drie termen door elkaar heen te gebruiken. Toch is dit niet helemaal juist. Bij verzwikken of verstuiken ontstaan er scheurtjes in de polsband, dat vrijwel direct pijn geeft. in sommige gevallen rekt de polsband alleen even op en verdwijnt de pijn weer. In zwaardere gevallen rekt de polsband op en ontstaan er scheurtjes. Het herstel duurt dan ook langer. Een verstuiking of verzwikking komt vaak wel gelijktijdig met een kneuzing. Daarom worden deze drie termen vaak door elkaar gebruikt.
De symptomen
Direct na de kneuzing is er in de meeste gevallen al pijn te voelen. Hierdoor wordt het moeilijk om de pols te bewegen. Meestal ontstaat de ergste pijn na een tot twee dagen. De pols voelt stijf en pijnlijk aan. Ook kan deze opgezwollen zijn. Soms ontstaan er bloeduitstortingen die te zien zijn als blauwe plekken op de huid. De pijn vermindert na twee weken maar kan soms een half jaar tot een jaar in lichte mate aanwezig blijven.
Intapen van de pols
Een pols die gekneusd is doet pijn. Vaak is het nagenoeg onmogelijk om de pols nog te gebruiken. Hoewel rust aan te raden is, zal dit moeten worden afgewisseld met beweging. Juist door beweging herstelt de pols sneller. Het probleem met een pols is dat deze niet zelfdragend is. We gebruiken continue spieren om de pols recht te houden. Dit merk je pas wanneer de pols echt pijn doet, eerder ben je je er niet bewust van. Het gebruik van gekneusde spieren/pezen doet in dit geval veel pijn. Om de spieren minder te hoeven gebruiken, kan de pols ingetaped worden. Op deze manier krijgt de pols voldoende ondersteuning en zal door de tape gedragen worden. Het
intapen kan het beste door een arts gebeuren. Wie het zelf wil doen, kan het bestede duim meenemen zodat de tape niet te snel afzakt. Begin bij de pols en tape richting de hand. Ter hoogte van de basis van de duim, wordt de tape diagonaal over de basis van de duim heen geslagen. daarna kan weer teruggetaped worden richting de pols. Let op de bloedcirculatie: deze mag niet afgekneld worden. Een tintelende of blauwe hand is een teken van een te strakke tape.
Weten aan welke kant je begint met tapen? Aan de overkant van de duim en zo richting de duim toe. Dit betekent dat je de rechterhand rechtsom verbindt en de linkerhand linksom.
Beweging van de pols
Het is makkelijker gezegd dan gedaan: beweeg je gekneusde pols. Dit doet soms vreselijk pijn. De pols intapen is puur ter ondersteuning bij werkzaamheden. Wissel het intapen af met het losdragen van de pols. Beweging bevordert het herstel van de gekneusde pols erg goed. Hierdoor worden dode cellen sneller opgeruimd en blijven de spieren soepel. Stijve spieren zorgen alleen maar voor meer klachten.
Het is echt niet nodig om zware oefeningen met de pols te gaan doen. Draag liever ook geen gewicht met de pols. Maar beweeg hem losjes op en neer en heen en weer. Draaiende bewegingen zijn ook goed. Ga zover totdat je aan de pijngrens zit. Ga niet teveel over de pijngrens heen.
Omdat volkomen rust echt af te raden is en bewegen soms zeer pijnlijk is, kan gekozen worden voor pijnstillers. Slik deze niet langer dan noodzakelijk is. Lichte pijnstillers als paracetamol is de beste keus. Soms is een zwaarder pijnstiller nodig, al dan niet in combinatie met een ontstekingsremmer. Koelen van de pols zorgt ervoor dat de pijn verdoofd wordt. Fysiotherapie is in de meeste gevallen niet nodig. Wanneer de klachten echt lang aan blijven houden, vraag dan een arts om advies. In een enkele geval zal deze doorverwijzen naar een vorm van bewegingstherapie. Houd er rekening mee dat fysiotherapie niet altijd of slechts gedeeltelijk wordt vergoed door de zorgverzekeraar.