Leren leven met Fibromyalgie?
Fibromyalgie is geen objectief vast te stellen medische diagnose, maar een verzamelnaam voor spierklachten die de medische wetenschap nog niet kan verklaren. Duidelijk is wel dat deze spierklachten ondanks de aanzienlijke pijn waarmee ze gepaard kunnen gaan geen schade aan het lichaam veroorzaken. Fibromyalgie is dus geen objectief vast te stellen medische diagnose, maar wat is het dan wel?
Wat is fibromyalgie?
Een patiënt die leidt aan fibromyalgie, heeft pijn in de spieren en in het bindweefsel. Fibro (bindweefsel), myo (spieren) en pijn (algie). Fibromyalgie wordt ook wel eens weke delen reuma genoemd. De meeste patiënten zijn vrouwen tussen de twintig en zestig jaar. Het komt voor bij 2% van de Europese volwassenen. Ondanks dat Fibromyalgie niet door onderzoek vast te stellen is, is het wel degelijk een medisch erkend syndroom.
Waardoor worden de pijnen bij fibromyalgie veroorzaakt?
Er is nog geen oorzaak voor de pijnen gevonden, maar wel blijken patiënten met Fibromyalgie een abnormaal hoge hoeveelheid neurotransmitters (met name glutamate) te produceren. Het resultaat van deze hoge hoeveelheid neurotransmitters is een constante hoge spanning in de spieren, waardoor de patiënt last heeft van pijn en stijfheid. Hiernaast beïnvloeden de neurotransmitters de slaap, waardoor de patiënt zeer licht slaapt, wat uiteindelijk resulteert in algehele uitputting. De symptomen behorende bij Fibromyalgie lijken op de symptomen van het Chronisch Vermoeidheid Syndroom. Nog een aandoening die door de medische wetenschap niet helemaal te verklaren valt.
Fibromyalgie en hooggevoeligheid
Hooggevoelige mensen (ook wel hoogsensitief genoemd) zijn sneller geprikkeld als mensen zonder deze karaktereigenschap. Ze zijn bijzonder empathisch en nemen prikkels intenser waar en hierdoor blijven ze langer hangen. Ze zijn ook gevoeliger voor geur, geluid en licht. Deze mensen hebben meer tijd nodig om prikkels te verwerken dan andere mensen. Het lijkt erop dat deze mensen ook gevoeliger zijn voor Fibromyalgie en voor het Chronische Vermoeidheid Syndroom.
Diagnose Fibromyalgie
De diagnose Fibromyalgie valt niet te stellen. Het is niet aantoonbaar met bloedonderzoek, röntgenonderzoek of lichamelijk onderzoek. De diagnose wordt gesteld door andere oorzaken uit te sluiten. Wanneer de pijnklachten op minstens elf pijnpunten aanwezige blijven gedurende minimaal drie maanden en op drie of meer plekken in het lichaam, spreekt men van Fibromyalgie. De pijnpunten zijn te vinden in de nek, halverwege de bovenste schouderlijn, iets lager in de schouderlijn, meer naar de ruggengraat, boven het sleutelbeen in de hals, het verbindingsstuk tussen sleutelbeen en borstbeen, aan de binnenkant van de elleboog, bovenzijde van de heupen aan de onderkant van de ruggengraat en aan de onderzijde van de heupen net onder de billen. Het laatste pijnpunt bekend bij Fibromyalgie bevindt zich aan de binnenzijde van de knie.
Hersenen en Fibromyalgie
Tijdens een MRI-scan kan er wel aangetoond worden dat er iets mis is met de patiënt. Een gezond persoon reageert niet of nauwelijks wanneer er gedrukt wordt op één van de eerder genoemde pijnpunten, maar bij een patiënt met Fibromyalgie zie je een duidelijke toename van de hersenactiviteit. Dit blijkt uit onderzoek van I. Jon Russel, arts en uitgever van The Journal of Musculosskeletal Pain.
Behandeling Fibromyalgie
Fibromyalgie is niet te genezen. Men weet immers niet eens precies wat het is en waardoor het wordt veroorzaakt. De behandeling bestaat dan ook uit medicatie (pijnstillers) en beweging in de vorm van oefeningen om de spieren en pezen zo soepel mogelijk te houden. Verder moet stress zoveel mogelijk voorkomen worden om verergering van de klachten tegen te gaan. Tegenwoordig wordt er ook vaak magnesium voorgeschreven, vanwege zijn spierontspannende werking. Toch is er hoop voor patiënten lijdend aan Fibromyalgie. In Californië is een onderzoek gedaan waarbij Fibromyalgie patiënten Naltrexon in lage dosis kregen voorgeschreven. Dit lijkt een gunstig effect te hebben op de pijnklachten. Naltrexon is een bestaand geneesmiddel, wat werd ontwikkeld als afkickhulp voor opiaatverslaving.