Onderzoek: CVS hangt samen met leefstijl of gebeurtenis
Het Chronisch Vermoeidheids Syndroom. Deze mysterieuze aandoening roept allerlei reacties op, van 'het zit allemaal tussen de oren' tot 'het zal wel een ontsteking zijn.' Onderzoek wijst echter uit, dat het gaat om een lichamelijke reactie op een te uitputtende leefstijl, of een ingrijpende levensgebeurtenis. Het in tests aantoonbare gevolg is dat het lichaam zich zelfs tijdens rust gedraagt alsof iemand een marathon loopt. Hier de cijfers, feiten en aanwijzingen voor herstel.
Het Chronisch Vermoeidheids Syndroom. Er is veel over geschreven, en veel over gespeculeerd. Van reacties vol onbegrip als 'ze moeten zich niet aanstellen' of 'het zit tussen de oren', tot het zoeken naar een lichamelijke oorzaak zoals een virus of ontsteking. Het Chronisch Vermoeidheids Syndroom ofwel CVS is vanouds dan ook een ongrijpbare aandoening, die zich uit in allerlei, soms erg vage symptomen. Toch krijgt wetenschappelijk onderzoek langzamerhand vat op CVS. Wat blijkt, is een riem onder het hart van mensen die dat neerbuigende 'zet je er toch overheen' te horen kregen, of een variant daarop. CVS is geen aanstellerij, en ook niet het gevolg van een virus of ontsteking. De basis van het ontstaan van het Chronisch Vermoeidheids Syndroom is een uit balans geraakte levensstijl, of een gebeurtenis die het eigen leven op de kop heeft gezet.
Jarenlang wetenschappelijk onderzoek
De conclusie dat CVS voortkomt uit een zogenaamd 'life event' of een niet-optimale leefstijl volgt uit jaren van wetenschappelijk onderzoek, verricht onder Nederlandse patiënten. Er werden niet alleen mensen bestudeerd die lijden aan het Chronische Vermoeidheid Syndroom, maar ook mensen met een burn-out, de ziekte van Pfeiffer, fibromyalgie en Myalgische Encefalomyelitis (ME). Het onderzoek is uitgevoerd door Stans van der Poel, revalidatiespecialist, en het Coronel Institute of Occupational Health van het AMC-Uva (Amsterdams Medisch Centrum en Universiteit van Amsterdam). Van der Poel heeft een wetenschappelijk bewezen instrument ontwikkeld, waarmee de balans van een ontregeld lichaam aantoonbaar kan worden gecorrigeerd.
Het ontstaan van het Chronisch Vermoeidheids Syndroom
Hoe ontstaat het Chronisch Vermoeidheids Syndroom? De wortel ligt bij een optredende onbalans tussen energieverbruik en energie-opname. Dit kan een acute onbalans zijn, dus door een ingrijpende gebeurtenis die het eigen leven op de kop zet en lichaam en geest uitput. Maar het kan ook gaan om een levensstijl waarbij van lichaam en geest chronisch meer wordt gevraagd aan energie, dan erbij komt door ontspanning en rust. Hierdoor raakt het lichaam uit balans. De natuurlijke vermogens tot zelfherstel en aanvullen van de energievoorraad worden verstoord. Een toestand van chronisch uitgeput zijn is het gevolg.
CVE: ook als je uitrust, toch een marathon lopen
Het verstoord raken van het eigen vermogen om balans te herstellen en energie aan te vullen in rust, is lichamelijk in het individu terug te vinden, zo laat het onderzoek zien. En dat gaat op voor een heel scala aan ziekten waarbij fysieke en geestelijke uitputting een (hoofd)rol speelt. Zowel voor patiënten met burn-out, Chronisch Vermoeidheid Syndroom (CVS), ziekte van Pfeiffer, fibromyalgie en Myalgische Encefalomyelitis (ME) geldt dat hun lichaam tijdens de rusttoestand, toch dezelfde meetwaarden vertoont als een 'normaal' lichaam tijdens het lopen van een marathon! Een ander lichamelijk verschijnsel is, dat het lichaam voor het opwekken van de benodigde energie voor die 'marathon in rust', vooral inteert op de eigen suikervoorraden. Dat is ook heel ongebruikelijk en onhandig, want onze suikervoorraden zijn eigenlijk bestemd voor gebruik bij zware inspanning.
Trainen, maar wel op je eigen niveau
Al klinkt CVS als en vicieuze cirkel, dat is niet het geval. De sleutel zit in herstel vanuit je eigen niveau. Hoe? Met de deelnemers aan het onderzoek werden inspanningstesten gedaan. Onderzoeker Van der Poel maakte daaruit op, dat het lichaam van patiënten de beste balans heeft als het bezig is op de helft van het maximale vermogen. Deelnemers die vervolgens gingen trainen, maar nooit boven of onder dit zogenaamde 'balansniveau', boekten positieve resultaten. Ook was daarbij belangrijk om aandacht te hebben voor een goede ademhaling tijdens de inspanning, en rust. Liefst negen van de tien ofwel 90% van de deelnemers rapporteerde een vermindering van klachten. Van de deelnemers kon bijna 50% hun werk weer hervatten.
'Chronische Vermoeidheid, nooit meer'
Stans van der Poel heeft haar onderzoeksbevindingen in de vorm van een boek gegoten. Dit heet: Chronische Vermoeidheid, nooit meer. Meer weten? Kijk op www.stansvanderpoel.nl