Pijn aan de pols

Pijn aan of in de pols is een klacht die vaak voorkomt. De polsen zijn erg beweeglijk en vangen soms harde klappen op. Ook wordt er veel van de pols gevraagd tijdens sport of werk. Een polsblessure is snel opgelopen. De pols kan ook onderhevig zijn aan slijtage. Reuma geeft ook pijnklachten. Een overbelasting of een ontsteking is ook soms de oorzaak.

Pijn aan de duimzijde van de pols

Pijn in de pols kan zich op verschillende plaatsen uiten. Wanneer de pijn zich aan de binnenkant van de pols bevindt spreken we ook wel van de duimzijde. Een belangrijke oorzaak is een peeskokerontsteking. Pezen worden omgeven door een koker, de peeskoker of peesschede genoemd. Wanneer deze koker ontstoken raakt is de pijn vaak voelbaar aan de duimzijde van de pols. Overbelasting van de pols is hier de oorzaak van. Het buigen of het strekken van de duim is pijnlijk, evenals het draaien van de pols. Later kunnen deze klachten zich uitbreiden naar de onderarm. Soms ontstaan de klachten vrij acuut, in andere gevallen zijn ze al langer aanwezig en worden ze steeds heviger. Bij een peeskokerontsteking raakt de peesschede/koker vernauwd waardoor de pees niet meer goed kan bewegen.

Behandeling bestaat uit rust, medicijnen zoals ontstekingsremmers en pijnstillers of een injectie met corticosteroïden. Soms is het beter een spalk te dragen gedurende twee tot vier weken. Wanneer dit allemaal niet helpt zal er operatief worden ingegrepen. De peeskoker wordt verruimd waardoor de pees weer meer ruimte krijgt. Uiteindelijk zal hiermee de ontsteking afnemen en zullen de klachten geheel verdwijnen.

Een andere oorzaak voor pijn aan de duimzijde is een peesontsteking, waarbij de pezen zelf ontstoken raken. De oorzaak is ook nu weer overbelasting. De behandeling bestaat uit rust, ontstekingsremmers en pijnstillers. Er kan ook een injectie met corticosteroïden worden toegediend.

De pinkzijde doet pijn

Aan de andere kant, de buitenkant, kan de pols ook pijn gaan doen. Er is dan sprake van pijn aan de pinkzijde. Vaak ligt de oorzaak bij het TFCC. Dit complex bestaat uit banden en kraakbeen dat de ellepijp, het spaakbeen en een deel van de handwortelbeenderen met elkaar verbindt. Er kan een scheur in het TFCC ontstaan, bijvoorbeeld door een val of een klap op de pols. Ook ouderdom en slijtage speelt een rol. Symptomen zijn pijn aan de pinkzijde, maar ook belasten van deze zijde doet pijn. De pijn kan plotseling ontstaan na een val, maar ook langere tijd aanwezig zijn zoals bij slijtage (artrose).

Behandeling is afhankelijk van de oorzaak. Bij artrose worden vaak pijnstillers voorgeschreven, maar een operatie is ook mogelijk. Hierbij wordt de ellepijp verkort waardoor deze minder belast wordt. Een scheur in het TFCC kan gehecht worden. Ook dit gaat middels een operatie. Vaak wordt er na de operatie een spalk aangebracht en is fysiotherapie aan te raden. Ook mag er na een operatie niet getild worden met de pols totdat deze weer genezen is.

Gebroken pols

Een polsfractuur of gebroken pols is niet altijd te voorkomen. Bij een val strekken we automatisch de armen om de val te breken. Hierbij breekt de pols soms. Een botbreuk doet voornamelijk pijn bij bewegen van de pols. De pols kan gedeeltelijk gebroken zijn (gesloten fractuur) of helemaal gebroken zijn (open fractuur). Soms steekt er zelfs een stuk bot door de huid of onder de huid. Soms is osteoporose (botontkalking) de oorzaak van een snelle botbreuk aan de pols.

Afhankelijk van de breuk wordt de pols gezet en daarna gegipst, of moet er operatief worden ingegrepen. Een mooie botbreuk hoeft dus niet operatief behandeld te worden. Dit is alleen nodig wanneer de botdelen niet goed tegenover elkaar liggen. Soms geneest een mooie botbreuk toch niet zoals gewenst en is operatie alsnog nodig. Het herstel kan 4 tot 12 weken duren, afhankelijk van de breuk en de leeftijd van de patiënt.

Carpaal Tunnel Syndroom

De carpale tunnel bevindt zich in de onderarm en de pols en bevat een zenuw en pezen. Door schildklierproblemen of tijdens de zwangerschap kan deze tunnel vernauwd raken. De zenuw die in de tunnel loopt raakt daardoor bekneld. Er ontstaat gevoelloosheid of tintelingen in de vingers en soms in de pols. Vaak verdwijnen deze klachten wanneer er even met de pols geschud wordt. Na de zwangerschap verdwijnen deze klachten meestal snel weer. Ook kan er een ontstekingsremmer worden toegediend. In ernstige gevallen wordt de tunnel geopend en groter gemaakt, waardoor de zenuw weer meer ruimte krijgt.