Zelfbrouwsyndroom, dronken zonder drinken
Dronken worden zonder alcohol te drinken. Het klinkt misschien onmogelijk maar toch bestaat het. Het is een aandoening die voor de patiënt alles behalve plezant is. Zolang het zelfbrouwsyndroom niet ontdekt wordt, heeft het een grote impact op het alledaagse leven en functioneren van de persoon in kwestie.
Wat is het zelfbrouwsyndroom?
Het zelfbrouwsyndroom is een uiterst zeldzame aandoening waarbij iemand dronken wordt zonder een druppel alcohol aan te raken. De persoon vertoont dan eveneens alle kenmerken van dronkenschap.
Oorzaak
Het syndroom is het gevolg van een infectie veroorzaakt door gistcellen namelijk saccharomyces serevisiae ( bakkersgist en biergist). Als deze persoon iets drinkt of eet met zetmeel zoals bijvoorbeeld brood, frisdrank, pasta..., gaan door het te veel aan gistcellen de suikers fermenteren in ethanol. Zijn ingewanden gaan als het ware functioneren als een brouwerij en uiteindelijk wordt deze persoon dronken. Meestal zien we dit syndroom bij mensen die een lange tijd antibiotica moesten innemen.
Wat zijn gistcellen?
Een gistcel is een micro-organisme dat bestaat uit één cel. Ze verschillen van bacteriën doordat ze een celkern bevatten. Ze zijn ook veel groter. Onder de microscoop is een gistcel te zien als een bolletje. Gistcellen hebben suiker nodig om te groeien. Hieruit maken ze alcohol en koolzuurgas.
De rol van antibiotica bij gistinfecties
Het is bekend dat antibiotica veel infecties helpen genezen, maar soms kunnen ze ook gistinfecties veroorzaken. Wanneer we antibiotica innemen, veroorzaakt dit een aantal veranderingen in ons lichaam en vooral in de darmen. De bacteriële flora wordt hierdoor verstoord. De antibiotica vernietigt de schadelijke of ziekmakende bacteriën maar het brengt ook schade toe aan de gezonde noodzakelijke bacteriën in onze darmen. Als gevolg van een vermindering van de goede bacteriën en meestal ook een verzwakte immuunsysteem, kunnen schimmels en gisten zich sneller vermenigvuldigen en verspreiden. Langdurige of veelvuldig gebruik van antibiotica veroorzaakt dus een onbalans tussen goede en slechte bacteriën in de bacteriële flora. Het is dus belangrijk om antibiotica te vermijden als dit kan. Als het toch een noodzaak wordt om deze in te nemen, kunnen we onze darmen een beetje gezonder houden door bijvoorbeeld:
- veel water te drinken om afvalstoffen uit het lichaam te verwijderen
- de consumptie van suiker te verminderen, omdat dit de groei van gistcellen versnelt
- grote hoeveelheden yoghurt aan het dagelijks dieet toe te voegen.
- eventueel samen met de antibiotica een 'antischimmel'-pilletje innemen (op doktersvoorschrift)
Symptomen van zelfbrouwsyndroom
De meest voorkomende symptomen zijn de volgende:
- klachten over duizeligheid
- lallen, doordat mond- en tongspieren niet meer goed controleerbaar zijn
- gedragsverandering
- vertraagde reactiesnelheid
- tunnelvisie
- wijdbeens lopen
- strompelend of waggelende gang
- zelfoverschatting
- vaak struikelen en vallen
- verstoring van de vochtbalans
- black-outs
- in extreme gevallen: flauw vallen, onderkoeling, coma, hartstilstand
Diagnose
Om een effectieve diagnose op te stellen, zal de persoon 24 uur in observatie opgenomen worden. Hierbij wordt toegezien dat hij of zij niet aan alcohol kan. De diagnose kan dan worden gesteld op basis van regelmatige bloedafnames. Er wordt hierin een geleidelijke verhoging van de alcoholpromille vastgesteld. Daarnaast wordt ook de aanwezigheid van te veel gistcellen in de organen vastgesteld.
Behandeling
'Om dronkenschap en een kater te voorkomen, zal de behandeling bestaan uit een streng dieet waarin gist, suiker en koolhydraten verboden zijn. Volgende eetwaren en dranken zijn dan meestal toegelaten:
- vlees, vis, gevogelte en wild met uitzondering van kip
- groenten met uitzondering van aardappelen, tomaten en soja
- fruit met uitzondering van citrusvruchten
- noten met uitzondering van pindanoten
- fruitsappen zonder citrusvruchten
- kruidenthee en fruitsap met mate
- honing
- ahornsiroop
- sacharine
- aspartaam'
Mogelijke gevolgen zolang het syndroom niet ontdekt is
Meestal wordt de persoon die beweert niet gedronken te hebben, niet geloofd. Een kenmerk van alcoholverslaving is dan trouwens ook dat de verslaafde zijn verslaving ontkent. Dit kan leiden tot relationele problemen in de relatie, op het werk, bij vrienden, familie en kennissen. Dit kan leiden tot sociaal en maatschappelijk gezichtsverlies.
Door zelfoverschatting in combinatie met een vertraagde reactiesnelheid bij dronkenschap, kan dit sneller leiden tot verkeersongevallen of roekeloos gedrag. Doordat het syndroom uiterst zeldzaam voorkomt, zal er in eerste instantie bij een verkeersongeval en een verhoogde alcoholpromille in het bloed, altijd eerst worden geoordeeld dat het over dronkenschap gaat (ook in de medische wereld). Dit kan voor de persoon in kwestie zware gevolgen hebben. We denken hierbij bijvoorbeeld aan verzekeringskwesties bij verkeersongevallen, de mogelijke financiële gevolgen en juridische problemen.
Dit syndroom komt zelden voor maar het is belangrijk te weten dat het bestaat om zo zware misverstanden te voorkomen.