Het Triple-X Syndroom

Een vrouw met het Triple-X syndroom heeft drie X-chromosomen in plaats van de normale twee. Er bestaan verschillende gradaties binnen deze aandoening maar over het algemeen is een aantal kenmerken gelijk. Een laag zelfbeeld en psychosomatische klachten zijn er twee van. Een laag zelfbeeld kan in meerdere situaties problemen geven, denk maar aan het onderhouden van contact met andere mensen, het vinden van werk en het zich staande houden in een omgeving waar men gemakkelijk beïnvloed kan worden door wat anderen zeggen. Met veel symptomen van deze nog redelijk onbekende chromosoomafwijking valt goed om te gaan, al blijft het van belang dat elke dag een juiste balans gevonden wordt tussen oefeningen doen en rustpunten zoeken.

Algemene symptomen

Naast twee voornoemde symptomen zijn er inmiddels meer dan 20 symptomen op te sommen die samenhangen met het hebben van een extra X-chromosoom. Ook bij mannen kan dit extra X-chromosoom voorkomen, in dat geval spreekt men van het Klinefelter-syndroom. Onderling bestaat er overeenkomst in het eerder genoemde lage zelfbeeld en de psychosomatische klachten. Daarnaast zijn een verstoorde motoriek, emotionele kwetsbaarheid en een snelle vermoeidheid kenmerkend.

Het verschil tussen man en vrouw met een extra X-chromosoom is dat de man altijd onvruchtbaar is. Een vrouw met een derde X-chromosoom kan wel kinderen krijgen, al is het inmiddels bekend dat ofwel het zwanger worden ofwel de zwangerschap moeizamer kan verlopen. Ook de zorg voor de kinderen wordt vaak als te vermoeiend of te belastend ervaren.

Gelet op de weinige spierkracht in armen en benen, het lage zelfbeeld ten opzichte van verzorgers en - vanaf een bepaalde leeftijd - ook ten opzichte van het eigen kind, en tenslotte het slecht meekomen in groepsverband zal het snel duidelijk zijn dat een coach aan de zijlijn bijna onvermijdelijk is.

Zelfstandigheid

Er zijn vrouwen met het Triple-X syndroom die zich lang weten te redden. Daar waar nodig is schakelen zij hulp in om weer even vooruit te kunnen. Sommigen hebben een vaste baan, al is deze over het algemeen parttime ingevuld. Beroepen die vaak voorkomen zijn die in de gezondheidszorg, soms in de verzorgende vorm, een andere keer in een administratieve functie.

Sommige Triple-X-vrouwen zijn goed met taal en over het algemeen goed in details. Al is het bij de één moeilijk om de focus vast te houden, de ander heeft haar beroep juist gevonden in het verwerken van informatie en weet hier voor haar opdrachtgever vaak de juiste kennis te vergaren. Beroepen als archivaris komen dan ook nog weleens voor.

Vrouwen die er op latere leeftijd pas achter zijn gekomen dat zij dit syndroom bij zich dragen vinden het achteraf gezien jammer dat zij nooit de juiste begeleiding hebben gehad. Toch zijn de meesten eerder verheugd dan teleurgesteld dat zij dit niet eerder hebben geweten omdat zij juist vanwege hun grote doorzettingsvermogen veel in hun leven hebben weten te bereiken. Daar staat tegenover dat zij zich altijd afgevraagd hebben waar de strijd vandaan kwam die zij hun leven lang hebben moeten voeren.

Omdat deze chromosoomafwijking zo complex is qua symptomen die onderling veelal onderling met elkaar verbonden zijn is specialistische hulp niet alleen welkom maar in veel gevallen ook meer dan onvermijdelijk. Andere hulpverleners verwijzen de cliënten, bij wie dit syndroom daadwerkelijk is vastgesteld, dan ook vaak door naar een specialist.