Wat is Hypermobiliteitssyndroom?

Typisch dat we soms zo weinig afweten van bepaalde aandoeningen, dit terwijl de betreffende aandoening regelmatig voorkomt. Het Hypermobiliteitssyndroom is zo’n aandoening die nogal eens voorkomt en waar we toch maar weinig vanaf weten … of misschien realiseren we het ons niet goed en is er mogelijk een verkeerde diagnose gesteld. Wat is het, hoe kom je er aan en wat kan je er aan doen?

Wat is het?

Het Hypermobiliteitssyndroom is een erfelijke chronische afwijking van het bindweefsel. Het bindweefsel van de pezen en gewrichtsbanden. Deze banden bieden normaal steun in het bewegingsmechanisme van het lichaam. Als dit defect is, kan het de gewrichten overbeweeglijk en instabiel maken, we noemen dit hypermobiel. Het gevolg is dat de kans op ontwrichtingen enorm groot is.

De spieren nemen weliswaar een deel van de functie over, zo werkt het lichaam nu eenmaal, maar dat neemt niet weg dat de kans op ontwrichting groot blijft. Bovendien belast men de spieren veel nadrukkelijker en de kans op overbelasting is daarmee behoorlijk vergroot ten opzichten van iemand die deze aandoening niet heeft.

Wie?

Hypermobiliteit is een erfelijke aandoening en komt regelmatig voor. Het kan beginnen als kind maar ook als volwassene (soms kort, maar het kan ook jaren duren). Een exact aantal mensen die deze aandoening heeft, is er echter niet. Wel is zoveel duidelijk dat vrouwen er per saldo meer last van hebben dan mannen. Als er naar de rassen gekeken wordt, komt het blanke ras en het beste vanaf.

Diagnose

Hoewel we weten wat het is, is het diagnosticeren nog steeds een lastig aspect bij deze aandoening. Bevestigen die je normaal uit onderzoek of foto’s naar voren kunt halen, vindt bij deze aandoening niet plaats.
Wat men vaak doet zijn wat fysieke testen zoals:

• Het zo’n 10% overstrekken van de knieën en ellebogen.
• Voorover gebogen met gestrekte knieën de handen plat op de grond leggen.
• Leg de duim tegen de voorarm.
• De pink 90% overstrekken.

Symptomen

De symptomen lopen sterk uiteen, want van problemen aan één gewricht kan het problemen zich bij alle gewrichten voordoen. Waarbij de een er enorm veel last van heeft en de ander nauwelijks. Pas als je er last van hebt, noemen we het Hypermobiliteitssyndroom.

Meestal gaat het gepaard met in meer of mindere mate van pijn in de gewrichten, vermoeidheid en/of ontwrichtingen. De pijn kan zich uitbreiden naar de lage rug. Verder kan er vochtophoping plaatsvinden en te soepele bekkenbanden kunnen weer leiden tot bekkeninstabiliteit. Veel mensen die er last van hebben, kunnen er prima mee leven, alleen is de kans op overbelasting wel nadrukkelijker aanwezig en men is over het algemeen dus wat voorzichtiger.

Bij kinderen geldt tevens dat ze zich vaker motorisch iets minder snel ontwikkelen en er kan heupluxatie ontstaan.

Behandeling

Zoals eerder aangegeven kunnen spieren vaak een deel opvangen en zijn er speciale oefeningen om juist die spieren te versterken, maar intensieve krachtsport en sporten als volley- en handbal moeten bij voorkeur vermeden worden. Verder zijn er wat hulpmiddelen op de markt die wat extra steun geven of corrigerend werken. Denk hierbij aan speciale steunzooltjes voor in de schoenen, een halskraag, de vinger- of polsspalk.

Als er ontstekingen ontstaan dan kunnen er ontstekingsremmers gegeven worden, maar verder is er geen medicijn om hypermobiliteit tegen te gaan.

Tot slot

Er is prima met hypermobiliteit te leven, maar lastig kan het wel zijn. Bovendien ben je – afhankelijk van de mate waarin je het hebt – iets meer beperkt. Kan je niet iedere sport doen en slijten bepaalde plaatsen van het lichaam net iets meer dan gemiddeld.