Hypermagnesiëmie en magnesium intoxicatie

- Wat is magnesium?
- Functies van magnesium in het lichaam
- De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid Magnesium (ADH Mg)
- Magnesium te kort of hypomagnesiëmie
- Symptomen van magnesium tekort
- Behandeling van magnesium tekort
- Wanneer ontstaat er een te veel aan magnesium?
- Hypermagnesiëmie
- Oorzaken van hypermagnesiëmie
- Symptomen van hypermagnesiëmie
- Voorkomen
- Behandeling van hypermagnesiëmie en intoxicatie
Wat is magnesium?
Magnesium (afkorting is Mg) is een onmisbaar essentieel mineraal dat via de voeding dient opgenomen te worden. Ons lichaam kan het zelf niet aanmaken. Magnesium komt in het lichaam hoofdzakelijk voor onder de vorm van magnesiumzouten. Een volwassen lichaam bevat ongeveer 25 g Mg, waarvan 15 g terug te vinden is in het gebeente en een vierde in de skeletspieren. De rest wordt verdeeld over het zenuwstelsel, het bloed en andere organen.Functies van magnesium in het lichaam
- Magnesium zorgt voor het vrijmaken van energie
- Het is noodzakelijk voor een goede hartspierwerking
- Het zorgt voor het goed functioneren van het zenuwstelsel en de spieren
- Het is noodzakelijk voor de activiteit van veel enzymen. Enzymen zijn eiwitten die helpen bij de vertering van voedingsstoffen.
- Mg is ook betrokken bij de vorming van botten en tanden
- Het gaat geestelijke vermoeidheid tegen
- Wanneer Mg zich aan fosfaat bindt, geeft het stevigheid aan het skelet. Daarnaast vormt het in combinatie met calcium en fosfaat een reserve om eventuele tekorten te compenseren.
- Mg verhoogt de weerstand tegen depressie en stress
- Het helpt het handhaven van het osmotisch evenwicht en de zuurtegraad in het bloed en het weefselvocht
- Mg versterkt de concentratie en het geheugen
- Het is een belangrijke voedingsstof voor de hersenen
- Het heeft een invloed op de prikkelbaarheid in de motorische spiercellen en helpt om bloeddruk, cholesterolgehalte en bloedsuikerspiegel op peil te houden.
De aanbevolen dagelijkse hoeveelheid Magnesium (ADH Mg)
- Een gemiddelde volwassen vrouw heeft een ADH aan Mg nodig van 250 mg tot 300 mg.
- Een gemiddelde volwassen man heeft een ADH aan Mg nodig van 300 mg tot 350 mg.
- Een zwanger vrouw heeft een ADH aan Mg nodig van 300 mg tot 350 mg.
- Een vrouw die borstvoeding geeft heeft een ADH aan Mg nodig van 300 mg tot 400 mg.
Magnesium te kort of hypomagnesiëmie
Wanneer de magnesiumspiegel in het bloed te laag is, spreken we van hypomagnesiëmie. In normale omstandigheden wordt voldoende magnesium uit de dagelijkse voeding opgenomen. Dat wil zeggen dat bij een evenwichtig voedingspatroon magnesiumtekorten zelden voorkomen. Maar in een aantal gevallen kan een tekort ontstaan, namelijk in volgende situaties:- bij absorptiestoornissen
- bij chronisch alcoholisme
- bij diabetes mellitus
- bij hypertyreoïdie
- bij een ontsteking aan de pancreas
- bij eenzijdige voedselopname
- bij gebruik van medicatie
- bij zwangerschap
- bij de ziekte van Crohn
- bij hypoparathyreoïdie
- na een operatie
- bij een ernstige brandwonde
- bij zwangerschapsvergiftiging
- bij langdurige diarree
Ook sporters, gestresseerde personen, adolescenten, ouderen en regelmatige alcoholgebruikers kunnen vaak een magnesium tekort vertonen.
Symptomen van magnesium tekort
- Algehele lusteloosheid of vermoeidheid
- Slaperigheid
- Bevingen
- Braken
- Verminderde eetlust
- Spierkrampen en spiervermoeidheid
- Tetanie dat wil zeggen een hogere prikkelgevoeligheid van de spieren
- Onregelmatige hartslag
Behandeling van magnesium tekort
Om het tekort aan magnesium aan te vullen kunnen er magnesiumsupplementen met 200 mg tot 450 mg ingenomen worden afhankelijk van de gezondheid en behoefte van de persoon.Wanneer ontstaat er een te veel aan magnesium?
30% tot 40% van de magnesium wordt uit de voeding geresorbeerd. Na absorptie wordt het magnesium met het bloed vervoerd naar de weefsels. Het te veel aan magnesium wordt via de nieren uitgescheiden. De rest die met de voeding opgenomen werd gaat via de stoelgang verloren. Een klein deeltje verliezen we via het zweten. De regulatie van de opname aan magnesium in ons lichaam gebeurt door aanpassing van de opname via de darmen enerzijds en anderzijds via de nieren door uitscheiding van de urine. Wanneer er te weinig magnesium uitgescheiden wordt door het lichaam en dat er te veel magnesium aanwezig blijft in het bloed ontstaat er een te veel aan magnesium in het lichaam.Hypermagnesiëmie
We spreken van hypermagnesiëmie wanneer er een te hoge magnesiumgehalte aanwezig is in het bloed.Oorzaken van hypermagnesiëmie
- nierinsufficiëntie en/of nierfalen
- overactieve bijschildklier
- slecht werkende schildklier
- verzuring van het bloed (te lage ph) bij diabetes
- ziekte van Addison
- gebruik van Mg bevattende laxeermiddelen
- een te veel aan Mg supplementen: meer dan 250 mg/dag kan leiden tot hypermagnesiëmie
Symptomen van hypermagnesiëmie
- Misselijkheid
- Braken
- Maagklachten
- Darmproblemen
- Zwakte
- Verstoorde ademhaling
Afhankelijk van persoon tot persoon kunnen de ernst van de klachten variëren van lichte buikpijn tot zware diarree.
Indien het te veel aan magnesium van korte duur is, hoeft het niet onmiddellijk ernstig te zijn maar bij langdurige overdosis aan magnesium kunnen er ernstig klachten van magnesium intoxicatie voorkomen namelijk:
- Zweten
- Lage bloeddruk
- Dorst
- Opvliegers
- Onderkoeling
- Verlies van reflexen
- Hartstilstand
Een ernstige hypermagnesiëmie of intoxicatie kan dodelijk zijn.
Voorkomen
Ernstige hypermagnesiëmie of intoxicatie komt zelden voor maar wordt vaak vastgesteld bij patiënten met reeds ernstige aandoeningen zoals nierfalen. De intoxicatie wordt vaak over het hoofd gezien omdat de symptomen van de oorspronkelijke aandoening de vitamine intoxicatie maskeren. Toch is het heel gevaarlijk voor mensen met nierziekten en hartstoornissen.Ook het Foetaal Bone Schade is gelinkt aan magnesium intoxicatie. Dit is een skeletaandoening bij pasgeborenen. Daarnaast komt magnesium intoxicatie wel eens voor bij foetussen en pasgeborenen met als gevolg verzwakte botten en breuken in de eerste maanden van het leven. De behandeling bestaat uit het toedienen van fosfor en calcium waardoor de zuigelingen er op lange termijn geen gevolgen aan over houden.