Meervoudig complexe ontwikkelingsstoornis (MCDD)

MCDD is een ontwikkelingsstoornis en deze stoornis wordt vaak geclassificeerd als PDD-NOS. Behalve het hebben van contactproblemen vertonen mensen met MCDD vaak ook problemen bij het reguleren van bepaalde emoties of gedachten. MCDD wordt ook gezien als een combinatie van autisme en een angststoornis aangezien van beiden aandoeningen kenmerken zichtbaar zijn.

• Wat is MCDD precies?
• Oorzaken en gevolgen van MCDD
• Zichtbare kenmerken van MCDD in de klas
• Tips om met iemand met MCDD om te gaan
• Het vaststellen van MCDD

Wat is MCDD precies?

MCDD wordt meestal rond het 6e levensjaar vastgesteld en kenmerkt zich door de problemen die ontstaan op emotioneel gebied, hiernaast zijn er verschillende contactproblemen zichtbaar en heeft het kind moeite met het uiten van emoties. Een kind met MCDD kan bijvoorbeeld bij een klein beetje angst al helemaal in paniek raken, ook kan het zijn dat hij/zij meteen razend wordt terwijl een ander kind dit niet als een ernstig probleem ziet. Kenmerkend voor iemand met MCDD is ook dat hij/zij een te grote fantasie heeft waardoor het kind vaak niet meer het verschil tussen fantasie en werkelijkheid ziet. Vaak hebben kinderen met MCDD ook stemmetjes in hun hoofd die hen vertellen wat ze moeten doen, of die een soort regie nemen over het kind.

Oorzaken en gevolgen van MCDD

Over de oorzaken van MCDD is nog niet veel bekend. Er is namelijk nog heel weinig onderzoek gedaan naar deze aandoening. Wel wordt ervan uitgegaan dat het gaat om een stoornis in de informatieverwerking van de hersenen die een verband heeft met de prikkels die binnenkomen uit de omgeving. Ook wordt verwacht dat MCDD een erfelijke aandoening kan zijn. De gevolgen zijn wel onderzocht. Voor het kind met MCDD is het heel moeilijk om zich ergens thuis te voelen en om zich veilig te voelen in zijn omgeving. Iemand met MCDD is erg angstig en ziet in heel kleine dingen al een vorm van angst waardoor er dus moeilijk veiligheid gecreëerd kan worden. Binnen gezinnen zie je vaak dat ouders heel veel aandacht richten om woedeaanvallen te voorkomen, dit kan ertoe lijden dat andere zaken binnen het gezin minder aandacht krijgen. Ook kan het kind met MCDD vaak de problemen van zijn ouders niet goed begrijpen en hier dus niet goed op reageren.

Zichtbare kenmerken van MCDD in de klas

• In een-op-een situaties vertoont het kind vaak geen problemen, in grotere groepen kan hij/zij zich echter niet goed aanpassen en ontstaan er vaak woedeaanvallen of paniekaanvallen
• De klas wordt niet altijd als een veilige plek ervaren voor een kind met MCDD
• Vaak spelen kinderen met MCDD liever alleen, echter hebben ze vaak wel enkele vriendjes waar ze zich veilig bij voelen
• Kinderen met MCDD kunnen prikkels moeilijk selecteren en hebben last van een drukke klas
• Ze kunnen niet goed omgaan met onverwachte gebeurtenissen
• Kinderen met MCDD kunnen erg van slag zijn als er een grote gebeurtenis op de planning staat
• Vaak hebben ze weinig zelfvertrouwen in de klas
• Ze kunnen erg moeilijk leren van hun fouten
• Er wordt wel eens gedrag vertoond dat te jong is voor hun leeftijd
• Voor andere kinderen is het moeilijk om de manier van spelen te volgen van iemand met MCDD
• Ze hebben een slecht inschattingsvermogen over zichzelf
• Ze overzien geen gevolgen van hun eigen gedrag, wel moet je ze altijd corrigeren

Tips om met iemand met MCDD om te gaan

• Probeer achter het gedrag van het kind te kijken
• Probeer het gedrag altijd te beoordelen op zijn/haar emotie
• Zorg voor een goede planning, er is veel behoefte aan routine.
• Zorg voor zo weinig mogelijk onvoorspelbare dingen
• Probeer consequent te handelen
• Zorg voor een rustige omgeving met zo min mogelijk prikkels van hun omgeving
• Neem alle angsten van het kind serieus, hoe raar ze soms ook in de oren klinken
• Wanneer het kind praat over verschillende angsten tegelijk, probeer hem/haar dan gerust te stellen
• Ga nooit mee in de angsten van het kind
• Gebruik nooit figuurlijk taalgebruik, evenals een kind met autisme zal hij dit niet begrijpen
• Grapjes worden vaak niet begrepen, dus vertel naderhand dat het een grapje was
• Blijf kalm wanneer een kind een woede-uitbarsting heeft
• Zorg voor een plekje waar het kind altijd naartoe kan wanneer er teveel prikkels op hem/haar afkomen

Het vaststellen van MCDD

MCDD wordt net als vele andere aandoeningen zoals autisme en ADHD vastgesteld door een kinder- en jeugdpsychiater. Dit wordt vastgesteld door de gegevens van ouders/verzorgers en gesprekken met het kind. MCDD is nog geen officiële aandoening, wanneer MCDD wordt vastgesteld dan wordt dit in feite PDD-NOS genoemd.