Eiwitsplitsende spijsverteringsenzymen

Deze enzymen (proteasen) zoals bromelaïne en papaïne breken voedseldeeltjes af, waardoor deze de darmwand niet meer irriteren en/of nodeloos het immuunsysteem in gang zetten. Door genoemde afbraak kunnen de in het voedsel zittende vitaminen, mineralen en andere voedingsstoffen vrijkomen en benut worden voor het leveren van de benodigde energie. Het innemen van voedingssupplementen wordt daarmede overbodig.

• Algemeen
• Werking en samenstelling van enzymen
• Suppletie met eiwitsplitsende spijsverteringsenzymen

Algemeen

De proteolytische (eiwitsplitsende) spijsverteringsenzymen oftewel proteasen uit de pancreas zijn met name effectief, omdat hun werking voor het overgrote deel plaats vindt in de maag. Doordat de afbraak tot elementaire voedingsstoffen reeds grotendeels in de maag geschiedt worden de darmen ontzien en voedselintoleranties krijgen minder de kans zich te manifesteren. Bovendien bewerkstelligen desbetreffende enzymen een gezonde werking van de darmen door littekenweefsel, ontstaan door infecties en toxinen, die de darmwand aantasten aan te pakken en het littekenweefsel te verwijderen uit het lichaam. Een prettige bijkomstigheid is dat proteasen die met opzet tussen de maaltijden worden ingenomen rechtstreeks in het bloed worden opgenomen, alwaar ze ontstekingen bijzonder efficiënt kunnen bestrijden. Terwijl ze anders zich primair zouden richten op het voedsel wat ook zeer goed werkt.

Werking en samenstelling van enzymen

Deze stoffen brengen met behulp van specifieke vitaminen en mineralen diverse chemische reacties op gang. Een enzym bestaat uit een eiwitbestanddeel (proteïne) en een cofactor, dat op zijn beurt weer is samengesteld uit calcium, magnesium, selenium, vitaminen en zink. Een enzym werkt doordat het zich bindt aan een andere stof (substraat) en is daarbij onder meer afhankelijk van de temperatuur, zuurtegraad en mineralen. Er bestaan meerdere soorten enzymen, die van nature in het menselijk lichaam voorkomen. De eiwitsplitsende spijsverteringsenzymen uit de pancreas, de proteasen, lipase, amylase en cellulase worden inactief in de twaalfvingerige darm uitgescheiden en bereiken het voedsel eerst zo'n anderhalf uur later. Net als de enzymen lipase, amylase en cellulase, die respectievelijk betrokken zijn bij vetten, koolhydraten en vezels. Teneinde deze enzymen te activeren zijn weer andere enzymen benodigd. Ook in de voeding komen deze enzymen voor en wel in: ananas, appels, bananen, druiven, mango, papaja, rode vijg en rode wijn en zeewier.

Suppletie met eiwitsplitsende spijsverteringsenzymen

Het voordeel van inname van deze enzymen tussen de maaltijden in is aangetoond in een studie door Rothman, Liebow en Isenman in een onderzoek van 2002. Uiteindelijk dient een goed probiotisch middel de noodzakelijke balans tussen bacteriën, gisten en andere micro-organismen te herstellen, waarbij slechte bacteriën worden vervangen door goede bacteriën. Ook daarna zal een regelmatig gebruik van probiotica een waarborg zijn van een evenwichtige opbouw van de darmflora. Probiotica is belangrijk voor het darmslijmvlies en voor ondersteuning van het immuunsysteem. Daarnaast dienen vezelrijk voedsel en gezonde vetten zoals kokosolie en olijfolie gebruikt te worden. Vermeden dienen te worden suikers en geraffineerde koolhydraten, zoals bloem, witte rijst en pasta, evenals E-nummers en zoete zuivel. Bromelaïne en papaïne, waarvan de dagelijkse dosis varieert van 500-1.500 mg per dag, zijn beide goedkope enzympreparaten met nog meer goede eigenschappen dan hierboven geschetst. In een verzuurde omgeving gedijen enzymen, uitgezonderd pepsine in de maag, zich minder goed. Ook zware metalen, aspirine en vrij radicalen vernietigen enzymen. Tevens is de aanmaak van de lichaamseigen stof glucosamine afhankelijk van een goede enzymwerking, omdat deze stof niet of nauwelijks in het voedsel voorkomt.

Bromelaïne uit de ananas comosus

De ananas is een samengestelde vrucht uit de tropen, die tot vier kilo zwaar kan worden en bestaat uit vele kleine bessen. Ze is rijk aan bètacaroteen en vitamine E en daarnaast rijkelijk voorzien van de mineralen fosfor, jodium, kalium, koper, magnesium, mangaan en zink. De lage pH-waarde maakt deze plant tot een zure fruitsoort.
In alle delen van de plant, doch grotendeels in de steel, bevindt zich een eiwitsplitsend stofje (enzym) bromelaïne, hetwelk ook een toepassing kent van het malser maken van vlees. De werking van bromelaïne is even krachtig als pepsine en trypsine.

Papaïne uit de papaja

Dit natuurlijke spijsverteringsenzym wordt gewonnen uit de Carica papajavrucht en helpt in een dosering van 500 mg bij de vertering van het eiwitbestanddeel van voornamelijk in de pancreas aangemaakte enzymen. Daarnaast bevat deze plant ook vitaminen A, B en C. De functie van papaïne lijkt op het door het lichaam aangemaakte pepsine.