Chronische hyperventilatie: Hypochondrie

Hypochondrie, ook wel ziektevrees genoemd, kan een vervelende invloed hebben op je dagelijkse leven. Maar hoe komt het nu dat je door chronische hyperventilatie vaak hypochondrie ontwikkelt? En hoe houd je door de hypochondrie nu juist weer je chronische hyperventielatie in stand? Dat komt door het cirkeltje waar je in leeft, en daar wil je uitkomen, toch?

Hypochondrie

Mensen die chronische hyperventilatie hebben zijn helaas ook vaak het slachtoffer van hypochondrie. Deze nare aandoening, ook wel ziektevrees genoemd, begint vaak met twijfels over je lichaam. Het kan beginnen met iets kleins en uitgroeien tot een heel groot probleem. Als hypochonder ben je zo gefocust op je lichaam dat bij alles wat je voelt je dieper na gaat denken. Je hersenen zijn tot rare dingen in staat. Je kunt je sterk focussen op een bepaald pijntje in je lichaam en je hersenen kunnen dit pijntje versterken. De uitspraak "your body recieves what your mind believes" is hier erg gepast.

Een hypochonder kan van hoofdpijn een hersentumor maken, van een vlekje op de huid huidkanker, en van een steekje op de borst een hartkwaal. Je hersenen wennen aan deze doemgedachten en maken er een dagelijkse bezigheid van. Langzaam aan wordt het een obsessie en voor je het weet ben je hypochondrisch.

Chronische hyperventilatie vs hypochondrie

Mensen die chronische hyperventilatie hebben, komen vaak om in de lichamelijke klachten. Ze rollen van de ene klacht door naar de andere. Van hartkloppingen naar tintelingen, naar spierklachten, en alles wat ertussen zit. Het is dan ook niet raar dat je steeds onzekerder wordt over je lichaam. Vaak wordt chronische hyperventilatie ook te laat ontdekt, soms gaat het over jaren. Dit is een aanslag op je lichaam. Inmiddels kunnen zich ook andere aandoeningen ontwikkelen die een gevolg zijn van de klachten en onzekerheid al die jaren.

Een nieuwe aandoening die hier goed de kans toe krijgt en die ook bij vele chronische hyperventilatie-patiënten voor zal komen is hypochondrie. Mensen met hypochondrie maak je niet zomaar wijs dat er eigenlijk helemaal niets aan de hand is met hun lichaam en dat ze gewoon gezond zijn. Ze voelen zich tenslotte al jaren niet meer goed. Het zou gemakkelijker zijn als zo'n iemand zou geloven dat spanningen juist ontzettend veel lichamelijke verschijnselen kunnen produceren, want dan zouden de klachten als sneeuw voor de zon verdwijnen. In plaats daarvan blijft de persoon geloven dat er wel iets mis is met zijn lichaam en worden de klachten de bron van de spanning. Chronische hyperventilatie heeft nu ook een geestelijke klacht ontwikkeld, hypochondrie. Deze aandoening zorgt ervoor dat je niet meer reëel denkt over je lichaam. Wanneer hypochondrie je leven instapt is het cirkeltje rond: Je krijgt angst/spanning over een klacht, dan krijg je ramp/doemgedachten wat tot meer angst/spanning leidt, je gaat daarbij vaak ook onbewust overademen (hyperventileren). Vervolgens zorgt dit voor versterking van de klacht waar je angstig over bent.

Typische kenmerken van iemand die gebukt gaat onder hypochondrie zijn:

• Vaak je hartslag controleren
• Continu piekeren over je lichaam
• Elk pijntje voelen
• Doemdenken
• Vaak naar de dokter op zoek naar geruststelling of bevestiging
• Onzeker
• Internet afzoeken naar herkenning

Angsten

Naar een huisarts gaan geeft vaak maar voor even geruststelling, want iemand met hypochondrie verzint weer gemakkelijk iets nieuws. Bijna bij iedereen die aan hypochondrie lijdt, wordt het dagelijks leven sterk beïnvloed. Sommige mensen functioneren zelfs bijna niet meer. Paniekaanvallen en heftige angsten volgen. Als je constant in angst leeft raakt je chemische stofwisseling helemaal van slag. Dat geeft heel veel vervelende klachten. Chronische hyperventilatie is wat anders dan een angststoornis. Wel ontwikkelen mensen die lang aan chronische hyperventilatie lijden vaak meerdere angststoornissen, waaronder hypochondrie. Belangrijk is wel, het moet verdwijnen, want het is slopend om zo door het leven te gaan.

Hulp

Dingen die je kunt doen maar die makkelijker gezegd zijn dan gedaan:

• Zorg dat je je lichaam weer gaat vertrouwen.
• Probeer je niet te focussen op pijntjes en andere klachten.
• Zie in dat je angsten je klachten veroorzaken en in stand houden.
• Zorg dat je zwart op wit leest wat angst met je lichaam doet, ga niet zoeken op internet maar lees alleen dit door.
• Probeer jezelf positief toe te spreken en herhaal positieve dingen in je hoofd.

Duidelijk is wel, het is erg zeldzaam als je hier zonder hulp uit kunt komen. Dus aarzel niet om hulp te vragen. Je hebt het verdiend en je bent het je lichaam en jezelf verplicht. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een psycholoog, een angstcentrum of iemand die gespecialiseerd is in de behandeling van chronische hyperventilatie en angststoornissen. Je huisarts kan je hier verder bij helpen. De stap naar hulp kun je zien als de eerste stap naar je oude ik.

Medicijnen en aanpakken

Huisarts

Ga bij aanhoudende klachten eens naar je huisarts. Ze kunnen lichamelijke spanningsverschijnselen zeer goed herkennen, en bij twijfel zullen ze je doorsturen voor verder onderzoek. Mensen met hypochondrie vragen zich vaak af hoe een arts met een paar handelingen kan vaststellen of ze wel of niet levensbedreigend ziek zijn. Blijf je ondanks alle geruststellingen van je huisarts toch twijfelen dan ontstaat er een probleem en kan het een obsessie worden. Hypochondrie is geboren. Je hebt nu meer hulp nodig.

Anti-depressiva

Er zijn medicijnen die voorgeschreven kunnen worden voor hypochondrie. Denk bijvoorbeeld aan een anti-depressiva. Deze medicijnen mogen alleen op verzoek van een arts gebruikt worden. Ze helpen niet alleen bij depressieve klachten maar helpen ook je angsten verminderen en in sommige gevallen verdwijnen de angsten zelfs. Denk er wel aan, het zijn de medicijnen die je klachten onderdrukken. Je bent nog niet beter. Dus je moet voordat je stopt de kern van het probleem ook aanpakken, anders zullen de klachten terugkeren.

Kalmeringsmiddelen

Kalmeringsmiddelen kunnen ook door je huisarts voorgeschreven worden, je wordt wat rustiger en kan je dagelijkse leven weer oppakken. Deze middelen zijn wel verslavend en kun je niet altijd blijven slikken. Dus hierbij geldt ook dat je naast de medicijnen ook de kern van het probleem aan moet gaan pakken.

Ontspanningsoefeningen

Hypochondrie is ook op een andere manier te behandelen. Veelal worden ontspanningsoefeningen gebruikt. Meditatie of het aanleren om rustig te ademen is ook aan te bevelen. Je gaat hiermee ook meteen je chronische hyperventilatie te lijf. Je leert zo je angst te controleren. Want angst en spanning gaan altijd samen, maar angst en ontspanning, dat gaat samen niet.

Denk je na het lezen van dit artikel dat je bij de groep mensen hoort die altijd vrezen ziek te zijn, dan was dit stap 1, de erkenning, je hebt hypochondrie. Nu op naar de volgende stap, zoek hulp!