Een te nauwe vagina hoeft niet op vaginisme te wijzen

Sommige vrouwen zijn niet in staat tot geslachtelijke gemeenschap, omdat de opening naar de vagina te nauw is. De meest voorkomende, psychische, oorzaak hiervoor is vaginisme. Hierbij spant de vrouw de bekkenbodemspieren die rond de vagina liggen zo sterk aan dat de opening te nauw wordt voor penetratie. Er kan echter ook een lichamelijke oorzaak zijn, waarbij de opening naar de vagina werkelijk te nauw is voor het inbrengen van een penis. Dit kan operatief verholpen worden.

Inhoudsopgave

• Onmogelijke penetratie
• Vaginisme
• Oorzaken voor vaginisme
• Een fysiek te nauwe opening naar de vagina
• Behandeling
• Opmerking

Onmogelijke penetratie

Vrouwen denken vaak dat ze 'te nauw' zijn als geslachtsgemeenschap niet of alleen met veel pijn mogelijk is. De werkelijke reden is meestal dat de vrouw, zonder dat ze dit zelf wil, de spieren rondom de vagina samen knijpt, waardoor penetratie niet of nauwelijks mogelijk is. Gebeurt dit onwillekeurig samentrekken van de bekkenbodemspieren telkens weer, dan is er sprake van vaginisme. De oorzaak van vaginisme is vaak psychisch, maar kan ook lichamelijk zijn, bv. vanwege vaginale infecties, letsels en dergelijke. Het kan echter ook zo zijn dat de opening naar de vagina daadwerkelijk te nauw is. In dat geval kan een kleine operatie, verwijdingsplastiek genoemd, dit verhelpen.

Vaginisme

Vaginistisch is iemand pas als penetratie bij de gemeenschap onmogelijk is omdat zij systematisch bij elke benadering of aanraking van de vagina de bekkenbodemspieren aanspant, zonder dat zij dit zelf wil. Dit aanspannen is een natuurlijke, onwillekeurige lichaamsreactie op pijngevoel of angst voor pijn en kan bij herhaling leiden tot een reflex. Aangezien een reflex een lichaamsreacties is buiten de wil om, kan de vrouw die niet tegenhouden, hoe goed ze haar best ook doet. Er zijn diverse vormen van vaginisme.

• Apareunie - hierbij spannen de vrouwen alleen wanneer de penis de vagina nadert. De vingers van de vrouw zelf of van haar partner kunnen wel in de vagina gebracht worden.
• Compleet vaginisme - in dit geval kan niets naar binnen, geen vinger van de vrouw zelf, van haar partner of van een arts, ook geen tampon.
• Situatief vaginisme - hierbij spant de vrouw alleen in bijzondere gevallen, maar niet in andere. Bijvoorbeeld wel met haar man, maar niet met haar minnaar.
• Primair en secundair vaginisme - bij primair vaginisme is geslachtelijke gemeenschap nooit mogelijk geweest, bij secundair vaginisme wel.

Oorzaken voor vaginisme

De oorzaak voor vaginisme kan zowel een psychische als een lichamelijke zijn.

Psychisch

In verreweg de meeste gevallen heeft vaginisme een psychische oorzaak.

• Angst voor pijn, bijvoorbeeld veroorzaakt door een trauma (zoals seksueel geweld) of een pijnlijke medische ingreep
• Angst om zwanger te worden
• Angst voor geslachtsziekten
• Bang voor de reacties van ouders of anderen
• Negatieve reacties van partner op vaginistische reacties die het vaginisme versterken

Lichamelijk

Soms heeft vaginisme een lichamelijke oorzaak. Er kan bijvoorbeeld een ontsteking in de vagina zitten, of het maagdenvlies is erg taai.

Een fysiek te nauwe opening naar de vagina

Soms is er geen sprake van vaginisme, dus het onwillekeurig aanspannen van de bekkenbodemspieren, maar kan penetratie niet gebeuren, omdat de opening naar de vagina werkelijk fysiek te nauw is. Helaas wordt dit niet altijd herkend, ook niet bij onderzoek door de huisarts/gynaecoloog. Daardoor wordt al snel geoordeeld dat de vrouw vaginistisch is.

De partner, echter, kan vaak voelen dat de vrouw haar bekkenbodemspieren niet strak aanspant en dat 'iets' zijn penis tegenhoudt als hij probeert te penetreren. Het is daarom van belang dat hij meegaat naar de huisarts/gynaecoloog om dit te vertellen.

Behandeling

Vaginisme

De behandeling van vaginisme verloopt op twee manieren, die naast elkaar worden uitgevoerd.

• Gesprekken met een seksuoloog of psycholoog om de dieper gelegen oorzaken van de vaginistische reactie uit te vinden.
• Leren ontspannen van de bekkenbodemspieren door stapsgewijze oefeningen.

Fysiek te nauwe opening naar de vagina

Dit probleem is operatief te verhelpen, d.m.v. een zogenaamde introïtusplastiek, ook wel verwijdingsplastiek genoemd. Dit is een kleine ingreep die ongeveer een kwartier duurt en waarvoor iemand niet hoeft te worden opgenomen. Voor de verdoving kan men kiezen uit een ruggenprik of narcose. Sommige vrouwen kunnen napijn krijgen, anderen krijgen dat niet. Na ongeveer vier weken is de wond meestal goed genezen en kan voorzichtig met geslachtelijke gemeenschap begonnen worden.

Opmerking

Er wordt wel gedacht dat vaginistische vrouwen geen zin zouden hebben in seks. Dit is een misvatting: deze vrouwen hebben vaak juist wel zin, maar het lukt niet.