Galgangatresie: Verstopping in galwegen en leverschade

De galwegen verwijderen afval uit de lever en daarnaast kan de dunne darm dankzij zouten uit de galwegen ook vet verteren (afbreken). Bij baby's met galwegatresie, een levensbedreigende aandoening, hebben de galwegen binnen of buiten de lever geen normale openingen. Hierdoor treedt een verstopping op in de kanalen die gal van de lever naar de galblaas voeren. Door de belemmering van de galstroom, treedt leverschade en levercirrose op. Geelzucht, groeiproblemen, donkere urine en een witte ontlasting zijn enkele mogelijke symptomen van deze ziekte. Een operatie is nodig om lever aan te sluiten op de dunne darm.

• Synoniemen galgangatresie
• Epidemiologie aandoening
• Oorzaken van verstopping in galwegen en leverschade
• Risicofactoren aandoening
• Soorten
• Symptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling aandoening
• Prognose goed met behandeling
• Complicaties

Synoniemen galgangatresie

Galgangatresie is eveneens gekend onder deze synoniemen:

• Biliaire atresie
• Geelzucht pasgeborenen - galgangatresie
• Pasgeboren geelzucht - galgangatresie

Epidemiologie aandoening

Ongeveer 1 op de 10.000-20.000 baby’s is getroffen door de aandoening. De incidentie van galgangatresie is het hoogst in Aziatische populaties en komt vaker voor bij Chinese zuigelingen in vergelijking met de Japanse zuigelingen. De aandoening komt ook bijna dubbel zo vaak voor bij zuigelingen met een zwarte huidskleur dan bij zuigelingen met een blanke huidskleur. Vrouwen zijn voorts vaker dan mannen getroffen. De ziekte presenteert zich tot slot kort na de geboorte.

Oorzaken van verstopping in galwegen en leverschade

Galwegen in de lever zijn kanalen die gal vervoeren van de lever naar de galblaas (voor opslag) en naar de dunne darm (voor de spijsvertering). Gal is een vloeistof die door de lever is geproduceerd. Dit heeft twee belangrijke functies namelijk het wegfilteren van giftige stoffen en afvalstoffen uit het lichaam en ook het verteren van vetten.

De oorzaak van galwegatresie is onbekend. De aandoening is in ieder geval niet erfelijk. Galwegatresie treedt op wanneer de galwegen binnen of buiten de lever zich niet normaal ontwikkelen. De normale opening ontbreekt hierbij waardoor de gal niet naar de galblaas gevoerd kan worden. Door galgangatresie kan het gal niet weg, bouwt het zich op en treedt leverschade op. De schade leidt tot littekens, een verlies van leverweefsel, en cirrose. Levercirrose is een chronische leveraandoening die het gevolg is van littekenweefsel en celbeschadiging waardoor het voor de lever moeilijk is om giftige stoffen uit het bloed te verwijderen. Deze toxines bouwen zich op in het bloed. De leverfunctie gaat langzaam achteruit. Zonder behandeling faalt de lever en blijft de patiënt enkel in leven door een levertransplantatie.

Risicofactoren aandoening

Galgangatresie vindt plaats in de baarmoeder of rond het tijdstip van de geboorte. Mogelijke uitlokkende factoren zijn:

• de blootstelling aan toxische stoffen
• een genetische mutatie, een permanente verandering in de structuur van een gen
• een auto-immuunaandoening waarbij het immuunsysteem de lever of de galwegen om onbekende redenen aanvalt
• een probleem met de ontwikkeling van de lever- en galwegen in de baarmoeder
• een virale of bacteriële infectie na de geboorte, zoals het cytomegalovirus, reovirus, of rotavirus (diarree, braken en uitdroging bij kinderen)

Soorten

De twee soorten galgangatresie zijn foetale en perinatale galgangatresie. Foetale galgangatresie verschijnt terwijl de baby zich nog in de baarmoeder bevindt. Hierbij treden soms nog bijkomende aangeboren afwijkingen op aan het hart, de milt of de ingewanden. Perinatale biliaire atresie komt vaker voor en begint pas na twee tot vier weken na de geboorte.

Symptomen

Leverschade

Pasgeborenen met deze aandoening hebben bij de geboorte vaak geen symptomen. Ze zijn veelal ook voldragen. Geelzucht (icterus) verschijnt echter in de tweede of derde levensweek. Hierbij zijn de huid en slijmvliezen geel gekleurd. De geelzucht treedt op omdat de lever geen bilirubine kan verwijderen. Tijdens de eerste levensmaand heeft de patiënt een goede eetlust, gewichtstoename en groei, maar daarna verliest hij gewicht, is hij prikkelbaar, heeft hij slaapproblemen en verslechtert de geelzucht. Een trage groei en een langzame of geen gewichtstoename zijn andere symptomen. De urine is donker gekleurd (donkere urine). De ontlasting is drijvend, stinkend en heeft een bleke of kleiachtige kleur (kleigekleurde ontlasting).

Vitaminetekort

Ook treedt een vitaminetekorten op. Vitamine A, D, E en K zijn vet oplosbare vitaminen omdat het lichaam ze alleen gebruikt wanneer ze gebonden zijn aan vet. Als er te weinig gal is in de darm voor vetvertering, is de absorptie van deze vitaminen moeilijk. De baby heeft hierdoor last van vitaminegebreken.

Diagnose en onderzoeken

Lichamelijk onderzoek

De arts voert een lichamelijk onderzoek uit. Hij betast het buikgebied van de patiënt en voelt zo mogelijk een vergrote lever (hepatomegalie). De patiënt heeft vaak ook een vergrote milt (splenomegalie). Tal van bijkomende onderzoeken zijn nodig.

Diagnostisch onderzoek

Geen enkel diagnostisch onderzoek is beschikbaar voor deze afwijking, en daarom zijn meerdere onderzoeken vereist om een diagnose te stellen. Het kind krijgt onderzoeken door een gastro-enteroloog (maagdarmarts), hepatoloog (leverarts) en pediatrisch chirurg. De arts maakt een röntgenfoto van de buik. Hij voert tevens een echografie uit van de buik (abdominale echografie). Via een bloedonderzoek controleert hij het bilirubinegehalte. Ook een HIDA-scan (cholescintigrafie) is nodig om zo een idee te krijgen over de functie van de galwegen en galblaas. Voorts is een leverbiopsie vereist om de ernst van cirrose te bepalen of andere oorzaken van geelzucht uit te sluiten. Tot slot maakt de arts een röntgenfoto van de galwegen, hetgeen in medische termen gekend is als een cholangiografie.

Differentiële diagnose

Symptomen van de volgende aandoeningen lijken op de symptomenreeks van galgangatresie. Deze aandoeningen zijn daarom de differentiële diagnose voor galgangatresie.

• Aangeboren fouten van galzuursynthese
• Alfa1-antitrypsine-deficiëntie: Lever- en longaandoening
• Choledochale cysten (abnormaal gevormde blaasvormige holten in lichaam)
• Cholestase (galstuwing met vernauwing of afsluiting van galwegen)
• Cytomegalovirus Besmetting
• Galactose-1-fosfaat Uridyltransferase Deficiëntie (galactosemie: falen van afbraak van galactose))
• Herpes simplex-virus
• Het Alagille-syndroom: Afwijkingen aan gezicht, hart en lever
• Idiopathische neonatale hepatitis
• Neonatale hemochromatose (ijzerstapelingsziekte met orgaanschade)
• Rubella: Huiduitslag aan gezicht, romp, armen en benen
• Sinonasale symptomen van mucoviscidose
• Syfilis: Bacteriële infectie door seksueel contact
• Syndromale intrahepatische hypoplasie van galwegen
• Totale parenterale voeding-geassocieerde (TPN) cholestase
• Toxoplasmose (parasitaire infectie met symptomen aan hersenen, longen, hart, ogen en/of lever)
• Vetopslagziekten
• Ziekte van Byler
• Ziekte van Caroli (galwegaandoening met galwegontstekingen)

Behandeling aandoening

De arts voert een operatie uit (Kasai-procedure) om de lever aan te sluiten op de dunne darm. Zo omzeilt de arts de abnormale kanalen. De operatie gebeurt best wanneer de patiënt jonger is dan acht weken oud. Af en toe is echter nog wel een levertransplantatie vereist. De baby krijgt tot slot vitaminesupplementen voor de vitaminetekorten.

Prognose goed met behandeling

Een vroege operatie verbetert de overlevingskansen van de patiënt want dit herstelt de galstroom. Ook een levertransplantatie verhoogt de levensverwachting aanzienlijk. Patiënten hebben hierdoor niet langer geelzucht of grote leverproblemen. Zonder behandeling komt een patiënt binnen de twee jaar te overlijden.

Complicaties

Complicaties van galgangatresie omvatten een infectie, onomkeerbare cirrose en leverfalen. Wanneer een Kasai-procedure niet effectief was, is een levertransplantatie binnen de één à twee jaar vereist. Complicaties van de operatie zijn ascites (vochtophoping in de buik), bacteriële cholangitis (ontsteking van galwegen met koorts, buikpijn en geelzucht), portale hypertensie (druk in de poortader neemt toe door een geremde bloedstroom als gevolg van littekenweefsel) en pruritus (jeuk).