Stuwingspapil: Zwelling oogzenuw door verhoogde hersendruk
Een stuwingspapil is een aandoening waarbij de oogzenuw gezwollen is door een verhoogde druk in of rond de hersenen. Deze verhoogde hersendruk kan veroorzaakt worden door diverse factoren, zoals een abces, hoofdletsel of het gebruik van bepaalde medicijnen. Typische symptomen zijn hoofdpijn, braken en dubbelzien. Het kenmerkende van een stuwingspapil is dat de symptomen vaak kortstondig optreden. Tijdige behandeling is cruciaal en bestaat meestal uit medicatie en/of chirurgie. De vooruitzichten variëren en zijn sterk afhankelijk van de oorzaak van de verhoogde hersendruk.
Epidemiologie van stuwingspapil
Stuwingspapil is een zeldzame aandoening waarvoor geen exacte incidentie- of prevalentiecijfers beschikbaar zijn. Er zijn geen aanwijzingen dat de aandoening beïnvloed wordt door ras of geslacht. Stuwingspapil kan op elke leeftijd voorkomen.
Oorzaken: Zwelling van de oogzenuw door verhoogde hersendruk
De aandoening wordt vaak veroorzaakt door:
Hoofdpijn is een typisch kenmerk bij verhoogde hersendruk /
Bron: Geralt, PixabaySymptomen: Kortstondig dubbelzien en hoofdpijn
De symptomen van stuwingspapil ontstaan meestal door de onderliggende oorzaak van de verhoogde hersendruk. In het vroege stadium van stuwingspapil zijn er vaak geen symptomen. Kortstondige visuele veranderingen kunnen optreden, zoals dubbelzien (
diplopie),
lichtverblinding en halo's, of zelfs tijdelijk volledig verlies van het gezichtsvermogen (
amauroisis). De
gezichtsscherpte blijft meestal lange tijd intact, behalve in gevorderde stadia, waar patiënten mogelijk last hebben van
wazig gezichtsvermogen. Andere symptomen door verhoogde hersendruk zijn
hoofdpijn,
misselijkheid en/of
braken. Stuwingspapil veroorzaakt doorgaans geen pijn.
Diagnose en onderzoeken
Oogonderzoek
Tijdens een
uitgebreid oogonderzoek gebruikt de arts een oftalmoscoop (een instrument met sterke vergroting) om de achterkant van het oog te inspecteren. Via
oftalmoscopie kan een stuwingspapil worden geïdentificeerd.
Diagnostisch onderzoek
Een Magnetic Resonance Imaging (
MRI-scan) of computertomografie (
CT-scan) zijn essentieel om de oorzaak van de verhoogde hersendruk te bepalen. Deze onderzoeken helpen bij het bepalen van de juiste behandeling. Soms voert de arts ook een echografie van het oog (
oogechografie) uit om te bevestigen of de patiënt daadwerkelijk een stuwingspapil heeft of een andere aandoening met vergelijkbare symptomen. Een
fluoresceïneangiografie (onderzoek van de bloedvaten van het netvlies) kan nuttig zijn voor een nauwkeurige diagnose. Daarnaast kan een
gezichtsveldonderzoek worden uitgevoerd om uitval in de dode hoek van het gezichtsveld te identificeren. Een lumbale punctie (
ruggenprik) kan worden uitgevoerd om de druk van het hersenvocht te meten. Deze procedure moet worden uitgevoerd met kennis van de resultaten van de MRI- of CT-scan, aangezien het niet altijd veilig is om een lumbale punctie uit te voeren. Het hersenvocht wordt microscopisch onderzocht om een hersentumor of infectie op te sporen of uit te sluiten.
Differentiële diagnose
Stuwingspapil kan gemakkelijk worden verward met andere aandoeningen die vergelijkbare symptomen vertonen. Differentiële diagnoses omvatten:
Behandeling via medicatie en chirurgie
Het is cruciaal om de verhoogde hersendruk snel en effectief te behandelen. De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak.
Corticosteroïden kunnen nuttig zijn bij aandoeningen zoals hersentumoren, waarbij mogelijk ook een chirurgische ingreep of bestraling (
radiotherapie) nodig is om de tumor te verwijderen of te verkleinen. Stuwingspapil veroorzaakt door idiopathische intracraniale hypertensie kan worden behandeld met
gewichtsverlies en
diuretica (plastabletten). Als deze behandelingen niet effectief zijn, kan chirurgie noodzakelijk zijn. Bij een bacteriële infectie worden
antibiotica voorgeschreven. In het geval van een hersenabces wordt vaak een drainage uitgevoerd, gevolgd door een antibioticakuur.
Prognose en vooruitzichten
De prognose van stuwingspapil is variabel en afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Vroege opsporing en behandeling kunnen echter levensreddend zijn. Chronische stuwingspapil kan leiden tot vernauwing van het gezichtsveld en verlies van gezichtsvermogen.
Complicaties van stuwingspapil
Stuwingspapil kan leiden tot diverse complicaties als het niet tijdig wordt behandeld. Enkele mogelijke complicaties zijn:
- Verlies van gezichtsvermogen: Chronische stuwingspapil kan leiden tot blijvend verlies van gezichtsvermogen, met name in de perifere gebieden van het gezichtsveld.
- Oogzenuwatrofie: Langdurige druk op de oogzenuw kan resulteren in atrofie (afbraak) van de oogzenuw, wat het gezichtsvermogen verder kan beïnvloeden.
- Scleritis: Een ernstige ontsteking van de sclera (het buitenste harde oogvlies), die kan optreden als gevolg van een auto-immuunreactie geassocieerd met verhoogde hersendruk.
- Uveïtis: Ontsteking van de middelste laag van het oog kan complicaties veroorzaken bij stuwingspapil en kan leiden tot verdere visuele problemen.
- Ziekte van Vogt-Koyanagi-Harada: Deze ernstige aandoening kan leiden tot een combinatie van symptomen aan de ogen, huid, oren en hersenen, en kan complicaties veroorzaken bij stuwingspapil.
- Retinale scheuringen of bloedingen: Hoge druk kan leiden tot scheuringen of bloedingen in het netvlies, wat kan bijdragen aan visuele achteruitgang.
- Oculaire toxoplasmose: Een parasitaire infectie die complicaties kan veroorzaken bij patiënten met bestaande oogproblemen door verhoogde druk.
Preventie en levensstijl
Hoewel niet alle vormen van stuwingspapil te voorkomen zijn, kunnen enkele maatregelen helpen om het risico te verlagen. Een gezonde levensstijl, waaronder een evenwichtige voeding, matige alcoholconsumptie en het vermijden van blootstelling aan schadelijke chemicaliën, kan bijdragen aan het behoud van een gezonde hersenfunctie en het verminderen van het risico op aandoeningen die verhoogde hersendruk kunnen veroorzaken.