Epiduraal abces: Ontsteking met pus in schedel of ruggenmerg
Een epiduraal abces is een ontsteking waarbij een opbouw van pus ontstaat tussen de dura (harde hersenvlies) en ofwel de botten van de schedel (intracraniaal epiduraal abces), ofwel het ruggenmerg (spinaal epiduraal abces). Door de verzameling van pus ontstaat een zwelling, wat leidt tot druk op de botten en de hersenvliezen (membranen die het ruggenmerg en de hersenen beschermen). Deze zwelling en de onderliggende infectie veroorzaken diverse sensorische en fysieke problemen. Hoofdpijn, koorts en moeilijkheden bij het lopen zijn slechts enkele symptomen. Deze aandoening is een medische noodsituatie, die de arts behandelt met behulp van sterke antibiotica. Soms is chirurgie nodig om de vloeistof uit het abces af te voeren of om het abces volledig te verwijderen. Een snelle diagnose en behandeling zijn belangrijk om levensbedreigende complicaties te voorkomen.
Epidemiologie epiduraal abces
De jaarlijkse incidentie van een spinaal epiduraal abces bedraagt ongeveer 2,5-3 per 10.000 patiënten. De jaarlijkse incidentie van intracranieel epiduraal abces is volgens Emedicine zeldzamer maar exacte cijfers zijn niet gevonden. Een epiduraal abces komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Een spinaal epiduraal abces is mogelijk op elke leeftijd. De mediane leeftijd bedraagt 50-60 jaar. Een intracranieel epiduraal abces komt het meest voor in het tweede en derde decennium van het leven.
Oorzaken: Bacteriën of onbekend
Staphylococcus aureus-bacteriën veroorzaken het vaakst een spinaal epiduraal abces, gevolgd door
streptokokken en
Enterobacteriaceae-infecties, en soms ook schimmels of andere infecties in het lichaam, zoals een urineweginfectie of bacteriën die zich verspreiden via het bloed. De meest voorkomende organismen van een intracranieel epiduraal abces omvatten
stafylokokken, streptokokken aërobe
gramnegatieve bacteriën, … Soms is de oorzaak echter niet te achterhalen.
Risicofactoren intracranieel en spinaal epiduraal abces
Intracranieel (in de schedel)
Een intracranieel epiduraal abces komt vaker voor bij een aanhoudende
sinusitis, een middenoorontsteking (
otitis media) en
mastoïditis (
ontsteking van het tepelvormig aanhangsel van het rotsbeen ter hoogte van het
gezicht). Ook patiënten die een
hoofdtrauma (verwonding aan het hoofd) hebben opgelopen, vormen een verhoogde risicofactor voor deze infectie in de schedel.
Spinaal (in het ruggenmerg)
De meest voorkomende risicofactor voor een spinaal epiduraal abces is
diabetes mellitus (suikerziekte), gevolgd door een spinaal trauma (verwonding aan de rug) of een rugoperatie, intraveneus
drugsgebruik,
alcoholisme, nierinsufficiëntie, een
verzwakt immuunsysteem (door
levercirrose, het gebruik van
corticosteroïden, een infectie en
kanker), een zwangerschap, het gebruik van en spinale/epidurale
anesthesie of injecties.
Symptomen
De symptomen van een epiduraal abces hangen af van de locatie van het abces. Een epiduraal abces brengt deze kenmerken met zich mee:
- algemene zwakte van de spieren (spierzwakte) in zowel de armen als benen die verergert
- bewijs van een wondinfectie (bij patiënten die een craniotomie hebben gekregen (chirurgisch openen van de hersenschedel) / pijn op de geopereerde plaats die verergert
- een gestoord bewustzijn
- een vreemd gevoel in het hele lichaam
- epileptische aanvallen
- hoofdpijn
- koorts
- misselijkheid en/of braken
- moeilijkheden bij het lopen
- onvermogen om de darmen of de blaas onder controle te krijgen
- problemen met de coördinatie en beweging (ataxie)
- reflexafwijkingen
- rugpijn
- verlamming (niet in staat om de benen of armen te bewegen)
- vermoeidheid
Alarmsymptomen
Alarmsymptomen van een epiduraal abces zijn onder andere:
- ernstige hoofdpijn die niet verdwijnt
- plotselinge zwakte of gevoelloosheid in armen of benen
- stoornissen in de coördinatie en evenwicht
- verandering in bewustzijnsniveau of geestelijke toestand
- onverklaarbare koorts en ernstige algemene zwakte
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk en diagnostisch onderzoek
De arts voert een
neurologisch onderzoek uit waarbij hij kijkt naar veranderingen in de motorische en sensorische functie, het gezichtsvermogen, de coördinatie en het evenwicht, de geestelijke toestand, en de stemming of het gedrag. Een
bloedonderzoek onthult de aanwezigheid van ziektekiemen en andere tekenen van een infectie. Daarnaast onderzoekt hij een
biopt (vloeistofmonster) van het abces om de oorzaak van de besmetting te achterhalen. Enkele beeldvormende onderzoeken van het hoofd of de wervelkolom zijn daarnaast nuttig zoals een Magnetic Resonance Imaging (
MRI-scan) en een Computertomografie (
CT-scan).
Differentiële diagnose
Volgende aandoeningen zijn soms verwarrend voor de arts bij het stellen van de diagnose, omdat ze een gelijkaardige symptomenreeks als een epiduraal abces hebben:
- bacteriële sepsis (bloedvergiftiging)
- discitis (een ontsteking van een tussenwervelschijf in de rug)
- een hersenabces (verzameling van pus in de hersenen)
- een psoas abces
- endocarditis (ontsteking van de binnenkant van het hart)
- hernia nucleus pulposus (uitpuiling van de gelachtige kern van een tussenwervelschijf)
- koorts van onbekende oorsprong
- vertebrale osteomyelitis (botinfectie van de wervelkolom)
Behandeling: Antibiotica en chirurgie
De behandeling bestaat in de meeste gevallen uit
antibiotica om de bacteriële infectie te bestrijden. Meestal is hiervoor een lange intraveneuze (in een ader) behandeling nodig (4 tot 6 weken en soms nog langer). Een chirurgische behandeling is mogelijk, waarbij de chirurg het
abces draineert via een naald, zodat minder druk ontstaat op het ruggenmerg of de hersenen. Af en toe is het nodig om het abces volledig te verwijderen. Chirurgie is vooral nodig bij
zwakte en zenuwschade.
Prognose
Bij schade aan het zenuwstelsel blijven vaak neurologische problemen aanwezig. Een onbehandeld epiduraal abces is mogelijk levensbedreigend en leidt in een aantal gevallen tot de dood. Een vroege diagnose en behandeling verbetert de kans op een goed resultaat. Zwakte, gevoelsveranderingen of verlamming zijn symptomen die vaak permanent aanwezig blijven.
Complicaties
Zonder behandeling ontstaan ernstige complicaties zoals:
Preventie
Het is belangrijk om de aanwezigheid van een infectie zo goed mogelijk te behandelen, want op deze manier valt een epiduraal abces te voorkomen. Daarnaast zijn een vroege diagnose en behandeling nodig om complicaties van een epiduraal abces te voorkomen.
Praktische tips voor het leven / omgaan met epiduraal abces
Behandeling van infectie in ruggenmerg
Een epiduraal abces is een ernstige infectie die zich voordoet in het gebied rondom het ruggenmerg en de hersenen. Het wordt gekarakteriseerd door de ophoping van pus die de zenuwen kan comprimeren en ernstige complicaties kan veroorzaken. De behandeling bestaat meestal uit antibiotica om de infectie te bestrijden en soms een operatie om het abces te drainen. Het snel behandelen van een epiduraal abces is essentieel om blijvende neurologische schade te voorkomen, zoals verlamming of verlies van gevoel.
Preventie en vroegtijdige diagnose
Omdat epidurale abcessen vaak gepaard gaan met ernstige pijn, koorts en neurologische symptomen zoals gevoelloosheid, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp in te roepen bij het vermoeden van deze aandoening. Vroege diagnose kan de kans op herstel zonder complicaties vergroten. Mensen met een verhoogd risico op infecties, zoals mensen met een verzwakt immuunsysteem, moeten bijzonder voorzichtig zijn bij het omgaan met verwondingen of infecties die zich in de buurt van de wervelkolom bevinden.
Misvattingen rond een epiduraal abces
Een epiduraal abces is een ernstige infectie waarbij zich pus ophoopt in de ruimte tussen het harde hersenvlies of ruggenmergvlies en de omliggende botstructuren. Deze aandoening kan leiden tot neurologische schade en vereist vaak spoedige medische interventie. Er bestaan echter veel misvattingen over deze aandoening en de behandelingsmogelijkheden.
Een epiduraal abces komt bijna nooit voor
Hoewel een epiduraal abces relatief zeldzaam is, komt het vaker voor dan de meeste mensen denken. Vooral personen met een verzwakt immuunsysteem, zoals diabetici
suikerziektepatiënten of mensen die langdurig immunosuppressiva gebruiken, lopen een verhoogd risico. Daarnaast kunnen infecties elders in het lichaam, zoals huidinfecties
huidinfectie of bloedvergiftiging, bijdragen aan de ontwikkeling van een epiduraal abces.
Een epiduraal abces geeft altijd duidelijke symptomen
De symptomen van een epiduraal abces kunnen sterk variëren en ontwikkelen zich vaak geleidelijk. In het begin kunnen patiënten last hebben van algemene klachten zoals koorts
koorts en rugpijn. Naarmate de infectie vordert, kunnen neurologische symptomen zoals gevoelsverlies, spierzwakte
spieren en zelfs verlamming optreden. Dit maakt een vroege diagnose soms lastig, waardoor het belangrijk is om alert te zijn op mogelijke signalen.
Antibiotica alleen kunnen een epiduraal abces genezen
Hoewel antibiotica een cruciale rol spelen bij de behandeling van een epiduraal abces, zijn ze vaak niet voldoende om de infectie volledig te bestrijden. In veel gevallen is een chirurgische drainage noodzakelijk om het abces te verwijderen en verdere complicaties te voorkomen. Dit wordt vaak onder anesthesie
anesthesie uitgevoerd om de patiënt tijdens de ingreep comfortabel te houden.
Een epiduraal abces ontstaat alleen na een medische ingreep
Hoewel een epiduraal abces kan ontstaan na een ruggenprik of operatie, kan het ook spontaan optreden als gevolg van een verspreiding van bacteriën uit andere lichaamsdelen. Bijvoorbeeld, infecties aan de huid of aan de urinewegen
urine kunnen via de bloedbaan leiden tot de vorming van een abces in de epidurale ruimte.
Een epiduraal abces leidt altijd tot blijvende schade
Vroege diagnose en behandeling kunnen de schade door een epiduraal abces beperken of zelfs volledig voorkomen. Als de infectie in een vroeg stadium wordt ontdekt en behandeld, kunnen veel patiënten volledig herstellen zonder blijvende neurologische gevolgen. Echter, wanneer de diagnose te laat wordt gesteld, kunnen zenuwschade en andere complicaties optreden.
Een epiduraal abces is niet gerelateerd aan andere infectieziekten
Een epiduraal abces wordt vaak veroorzaakt door bacteriën die elders in het lichaam een infectie hebben veroorzaakt. Staphylococcus aureus is de meest voorkomende verwekker, maar ook andere bacteriën kunnen een rol spelen. Patiënten met een voorgeschiedenis van bloedziekten
bloedaandoening of kanker
kanker hebben een hoger risico op het ontwikkelen van deze aandoening.
Na behandeling is er geen controle meer nodig
Zelfs na een succesvolle behandeling is langdurige controle noodzakelijk. Patiënten moeten worden gemonitord om te verzekeren dat de infectie niet terugkeert en om eventuele resterende neurologische symptomen op te sporen. Regelmatige bloedonderzoeken
bloedonderzoeken en beeldvormende onderzoeken
beeldvormende onderzoeken kunnen nodig zijn om het herstelproces goed in de gaten te houden.