Fluoroscopie: Onderzoek van bewegende lichaamsstructuren

Een fluoroscopie, ook bekend als röntgenfluoroscopie, is een diagnostische methode waarbij de arts bewegende lichaamsstructuren in beeld brengt. Dit gebeurt door een speciaal apparaat dat een continue röntgenbundel door het te onderzoeken lichaamsdeel stuurt, vaak in combinatie met contraststof. De resultaten van maximaal 25-30 beelden per seconde worden weergegeven op een monitor, waardoor de arts het lichaamsdeel in beweging en in detail kan bekijken. Fluoroscopie is nuttig bij een breed scala aan diagnostische onderzoeken en behandelingen.

• Onderzoek van lichaamsdelen
• Indicatie fluoroscopie: Diagnostische onderzoeken en behandelingen
• Diagnose
• Behandeling
• Voor en tijdens het onderzoek
• Na het onderzoek van bewegende lichaamsstructuren
• Risico’s en bijwerkingen
• Nieuwe inzichten en technologische vooruitgangen

Onderzoek van lichaamsdelen

Dankzij fluoroscopie kunnen verschillende lichaamssystemen worden onderzocht, zoals het skelet, de spijsvertering, de urinewegen, de luchtwegen en de geslachtsorganen. De arts gebruikt fluoroscopie om specifieke lichaamsgebieden te evalueren, zoals de botten, spieren en gewrichten, evenals vaste organen zoals het hart, de longen en de nieren.

Indicatie fluoroscopie: Diagnostische onderzoeken en behandelingen

Fluoroscopie is inzetbaar bij veel diagnostische onderzoeken en behandelingen.

Diagnose

Fluoroscopie maakt het mogelijk om de volgende diagnostische onderzoeken uit te voeren:

• visualisatie van de locatie van vreemde voorwerpen artrografie (visualisatie van één of meer gewrichten) fistulografie (evaluatie van fistels) hysterosalpingografie (evaluatie van de baarmoederholte en de eileiders) intraveneuze pyelografie (opsporen van afwijkingen in de urinewegen) lumbale punctie (ruggenprik: onderzoek van hersenvocht) radiografie met bariumcontrast (beoordeling van de darmbeweging bij het passeren van barium)

Behandeling

Behandelingen die mogelijk zijn dankzij fluoroscopie omvatten:

• plaatsing van een intraveneuze katheter (geleiden van de katheter naar een specifieke locatie in het lichaam) beeldgeleide verdovende injectie in gewrichten of de wervelkolom biopsie optimale positionering van de patiënt voor een statische röntgenfoto hartkatheterisatie (evaluatie van de bloedstroom door de kransslagaders en mogelijke verstoppingen) viscosupplementatie-injectie (injectie van een vloeistof die fungeert als kraakbeensupplement in het gewricht) inbrengen van een pacemaker of ander implantaat vertebroplastiek (minimaal invasieve behandeling van wervelfracturen door manipulatie van de gebroken botten)

Voor en tijdens het onderzoek

Een fluoroscopie maakt deel uit van een diagnostisch onderzoek of behandeling en kan specifieke voorbereidingen vereisen afhankelijk van de situatie. Vaak ontvangt de patiënt eerst een intraveneuze lijn in de hand of arm. Vervolgens gaat de patiënt op een röntgentafel liggen. Bij sommige procedures, zoals hartkatheterisatie of katheterplaatsing, kan een extra lijn worden geplaatst in de lies, elleboog of een andere locatie. De arts injecteert vervolgens een kleurstof of contrastmiddel via de lijn of katheter om de te onderzoeken lichaamsstructuur beter zichtbaar te maken. Met een speciaal röntgenapparaat worden fluoroscopische beelden van de lichaamsstructuur bekeken tijdens het onderzoek of de behandeling. Deze beelden worden weergegeven op een monitor in de behandelruimte. De duur van een fluoroscopie hangt af van het onderzochte lichaamsdeel, aangezien het contrastmiddel in sommige gevallen langzamer door het lichaam beweegt. De gemiddelde duur van een fluoroscopie bedraagt ongeveer 45 minuten.

Na het onderzoek van bewegende lichaamsstructuren

Het herstelproces na een fluoroscopie varieert afhankelijk van het type behandeling of onderzoek dat is uitgevoerd. Bij sommige behandelingen, zoals hartkatheterisatie, kan een herstelperiode van enkele uren met immobilisatie van het been of de arm noodzakelijk zijn. Bij andere behandelingen is de hersteltijd korter. De patiënt ontvangt meestal de onderzoeksresultaten van de arts, vaak binnen 24 tot 48 uur na het onderzoek.

IMAGE=466442775828=RIGHT zwangere vrouwen krijgen geen fluoroscopie#[/IMAGE]

Risico’s en bijwerkingen

Fluoroscopie is een vorm van radiografie waarbij de patiënt wordt blootgesteld aan een kleine hoeveelheid ioniserende straling. De hoeveelheid straling varieert afhankelijk van het onderzoek of de behandeling, maar het risico is meestal laag. Echter, (mogelijk) zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven, krijgen vaak een contra-indicatie voor dit onderzoek omdat de straling mogelijk het ongeboren kind kan bereiken. Alternatieve veilige onderzoeken zoals MRI-scans of echografie kunnen dan worden overwogen. Verder kunnen er complicaties optreden door de gebruikte procedure, zoals bloedingen na een hysterosalpingografie of ongemak na een hartkatheterisatie. In sommige gevallen kan een overgevoeligheidsreactie optreden als gevolg van het gebruikte contrastmiddel.

Nieuwe inzichten en technologische vooruitgangen

Anno augustus 2024 zijn er enkele technologische vooruitgangen op het gebied van fluoroscopie. De nieuwste fluoroscopische apparatuur maakt gebruik van lagere stralingsdoses en verbeterde beeldvormingstechnieken om de veiligheid en nauwkeurigheid van de onderzoeken te verhogen. Daarnaast zijn er ontwikkelingen in real-time 3D-beeldvorming, die de artsen een nog gedetailleerder inzicht geven in de dynamiek van lichaamsstructuren tijdens het onderzoek. Deze innovaties dragen bij aan betere diagnostische resultaten en een verminderd risico op stralingsgerelateerde complicaties.

Lees verder

• Endoscopie: Inwendig kijkonderzoek van binnenkant lichaam