Erysipeloïd: Bacteriële huidinfectie aan hand en vingers

- Synoniemen erysipeloïd
- Epidemiologie goedaardige beroepsziekte
- Oorzaken: Direct contact met bacteriën bij besmette dieren
- Symptomen en vormen: Jeuk, pijn en warmte op de hand of vingers
- Diagnose en onderzoeken
- Behandeling huidaandoening met antibiotica
- Prognose huidinfectie is zeer goed
- Complicaties van ziekte
- Preventie bacteriële huidinfectie
- Tips voor het leven / omgaan met erysipeloïd: Bacteriële huidinfectie aan hand en vingers
- Behandeling met antibiotica
- Hygiëne en voorzorgsmaatregelen
- Misvattingen rond erysipeloïd
- Erysipeloïd is hetzelfde als wondroos
- Erysipeloïd komt alleen voor bij slagers en vissers
- Erysipeloïd is een onschuldige huidinfectie
- Antibiotica zijn niet nodig bij erysipeloïd
- Erysipeloïd veroorzaakt geen systemische klachten
- Erysipeloïd kan niet worden voorkomen
Synoniemen erysipeloïd
Dit zijn de synoniemen voor erysipeloïd:- erysipeloid van Rosenbach
- erysipelothrix
- varkenserysipelas (de ziekte komt vooral voor bij varkens)
- visroos
- vlekziekte
Epidemiologie goedaardige beroepsziekte
De infectie treedt vaker op tijdens de zomer of vroege herfst. De ziekte maakt geen onderscheid in ras, geslacht of leeftijd.Oorzaken: Direct contact met bacteriën bij besmette dieren
De bacteriën die erysipeloïd veroorzaken, zijn bekend als “Erysipelothrix rhusiopathiae”. Dit type bacteriën bevindt zich in reptielen, vissen, vogels, zoogdieren en schelpdieren. Kalkoenen, schapen en varkens zijn het vaakst getroffen door deze bacteriën. De verspreiding van de ziekte gebeurt doordat deze besmette dieren of dierlijke stoffen via een huidwonde in contact komen met mensen. Ook de opname van de bacterie via de mond is mogelijk. Erysipeloïd treft meestal mensen die werken met deze dieren of in contact komen met deze dierlijke stoffen, zoals boeren, dierenartsen, koks, personeel in vleeswarenfabrieken, slagers, veehouders, visboeren en vissers. Aangezien de bacterie lang overleeft buiten dier of mens, kan overdracht ook plaatsvinden door het aanraken van materiaal of andere voorwerpen.Symptomen en vormen: Jeuk, pijn en warmte op de hand of vingers
De incubatietijd (de tijd tussen het oplopen van de besmetting en het verschijnen van de symptomen) bedraagt ongeveer één à twee dagen. De symptomen van de huidinfectie doen in eerste instantie denken aan de huidaandoening “erysipelas”, een huidinfectie waarbij een vuurrode huiduitslag met verhoogde rand verschijnt. De symptomen van erysipeloïd komen voornamelijk voor aan de vingers of op de handrug. De symptomen variëren afhankelijk van de vorm van de ziekte.Erysipeloïd bestaat namelijk in drie vormen:
[OLIST]
Gelokaliseerde cutane erysipeloïd
Diffuse cutane erysipeloïd
Systemische erysipeloïd
[/OLIST]
Gelokaliseerde cutane erysipeloïd
De meest voorkomende en minst ernstige vorm is gelokaliseerde cutane erysipeloïd. De patiënt heeft duidelijk omschreven helderrode tot paarse letsels rond de huidbeschadiging, met gladde, glanzende oppervlakken. Deze breiden zich in een paar dagen langzaam uit met scherpe of gewelfde grenzen die soms kleine blaren bevatten. De letsels voelen warm en zacht aan en leiden tot jeuk, pijn en/of een branderig gevoel. Meestal zijn de handen, de vingers, de onderarmen of andere blootgestelde oppervlakken van het lichaam getroffen. Sommige patiënten ervaren lichte koorts, koude rillingen en malaise (een algemeen ziek gevoel). Voorts kunnen de lymfeknopen in de oksels gezwollen zijn.
Diffuse cutane erysipeloïd
In zeer zeldzame gevallen ontstaat een diffuse cutane vorm, waarbij meerdere letsels op verschillende lichaamsdelen verschijnen.
Systemische erysipeloïd
In zeldzame gevallen ontwikkelt de patiënt een ernstige systemische vorm van erysipeloïd. Deze huidinfectie kan ook andere organen aantasten, zoals het hart, de hersenen, de longen en de gewrichten. Patiënten met systemische ziekte presenteren zich met koude rillingen, koorts, hoofdpijn, pijn in de gewrichten en gewichtsverlies. De huidletsels zijn al dan niet zichtbaar bij patiënten met systemische erysipeloïd.
Diagnose en onderzoeken
Lichamelijk onderzoekDe arts bevraagt de patiënt over zijn werkomstandigheden. Een huidbiopsie bevestigt de goedaardige huidinfectie. De arts kan soms al de diagnose van de huidaandoening stellen op basis van het karakteristieke uiterlijk van de huidontsteking en het beroep van de patiënt.
Differentiële diagnose
De arts moet goed letten op de klinische symptomenreeks van de huidaandoening en deze niet verwarren met erysipelas of cellulitis (huidinfectie met rode en gezwollen huid).
Behandeling huidaandoening met antibiotica
De arts zet antibiotica (penicilline) in bij de behandeling van deze huidaandoening.Prognose huidinfectie is zeer goed
De infectie verspreidt zich zelden. De meeste patiënten herstellen spontaan van erysipeloïd binnen de twee tot vier weken, maar ze herstellen doorgaans sneller als de antibioticakuur op tijd wordt gestart.Complicaties van ziekte
De bacteriële huidinfectie houdt zonder behandeling weken tot maanden aan, waarbij het verdwijnen en weer terugkeren van de symptomen zich afwisselen.Zeer af en toe treden ernstige complicaties op, zoals:
- blijvende neurologische schade (bijvoorbeeld een cerebrovasculair accident)
- endocarditis (een ontsteking van de binnenkant van het hart) met chronische hartklepafwijkingen
- septische artritis (ontsteking van een gewricht door een infectie) met langdurige gewrichtsproblemen