Oogkasontsteking: Pijn aan ooglid door ontsteking van oogkas
Bij een aantal patiënten met een chronische ontstekingsziekte of een auto-immuunaandoening treedt eveneens een ontsteking in de oogkas (orbita) op, al ontstaat mogelijk ook spontaan deze ontsteking. De goedaardige ziekte brengt pijnlijke en rode ogen of oogleden met zich mee, maar daarnaast komen nog tal van andere ooggerelateerde symptomen tot stand. Een milde ontsteking behoeft niet altijd een medische behandeling, maar bij ernstige symptomen is een medicamenteuze behandeling, eventueel in combinatie met nog andere behandelingsvormen, vereist. De prognose van een ontsteking van de oogkas is tot slot variabel en afhankelijk van de eventueel onderliggende geassocieerde aandoening.
Epidemiologie
De epidemiologie van oogkasontsteking is niet volledig begrepen, maar het blijkt dat deze aandoening vaker voorkomt bij patiënten met systemische ontstekingsziekten en auto-immuunaandoeningen. Er zijn geen exacte cijfers beschikbaar over de prevalentie, maar de aandoening kan bij alle leeftijden optreden. Bij sommige studies wordt een hogere frequentie waargenomen bij volwassen vrouwen dan bij mannen.
Oorzaken
Anno september 2024 zijn geen specifieke oorzaken bekend voor een
ontsteking van de oogkas. De aandoening kan optreden zonder een duidelijke oorzaak. Wel zijn er systemische ziekten die het risico op oogkasontsteking verhogen. Dit betreft voornamelijk
auto-immuunaandoeningen en systemische inflammatoire aandoeningen (ontstekingsziekten) zoals:
De oogkasontsteking gebeurt vaak in combinatie met deze chronische ontstekingsziekten, maar de ziekte ontstaat ook op zichzelf zonder bekende oorzaak.
Risicofactoren
De risicofactoren voor oogkasontsteking zijn in veel gevallen gerelateerd aan de aanwezigheid van systemische ziekten en auto-immuunaandoeningen. Het risico kan toenemen bij personen met een reeds bestaande chronische ontsteking of auto-immuunziekte, zoals hierboven vermeld.
Vormen oogkasontsteking
Een oogkasontsteking kan gelokaliseerd of diffuus zijn.
Gelokaliseerd
Een gelokaliseerde ontsteking treft mogelijk:
Diffuus
Bij een diffuse (verspreide) ontsteking is het orbitale vetweefsel aangetast.
Dubbelzien is één van de mogelijke symptomen van een ontsteking van de oogkas /
Bron: Frankieleon, Flickr (CC BY-2.0)
Dubbelzien is één van de mogelijke symptomen van een ontsteking van de oogkas /
Bron: Frankieleon, Flickr (CC BY-2.0)Symptomen: Pijn aan ooglid en rood en gezwollen oog
Een oogkasontsteking komt voor bij patiënten van alle leeftijden. De symptomen van de oogkasontsteking duren kort, lang of keren mogelijk terug. De symptomenreeks is erg variabel, afhankelijk van welke oogkasstructuren ontstoken zijn. Bij de meeste patiënten starten de symptomen vrij plotseling, verspreid over enkele dagen. De patiënt heeft meestal aan één kant een ernstig
pijnlijk oog,
gezwollen oog en/of
rood oog of ooglid. Daarnaast heeft de patiënt een abnormaal uitstekend oog (
proptosis) en lijdt hij aan dubbelzien (
diplopie) met de getroffen oogkas. Af en toe verliest hij hierdoor het gezichtsvermogen. Een hangend ooglid (
ptosis), het niet kunnen sluiten van het ooglid (
lagoftalmie), beperkte oogbewegingen en een
drukgevoel achter de ogen zijn eveneens gerapporteerd. Tot slot presenteert een patiënt zich niet altijd met duidelijke symptomen van een ontsteking van de oogkas. Soms is bijvoorbeeld enkel een pijnlijk ooglid merkbaar.
Alarmsymptomen
Alarmsymptomen die kunnen wijzen op een ernstige oogkasontsteking zijn onder andere plotseling verlies van gezichtsvermogen, ernstige pijn, dubbelzien dat niet verbetert, en een snel toenemende zwelling of roodheid. Deze symptomen vereisen onmiddellijke medische evaluatie om ernstige complicaties te voorkomen.
Diagnose en onderzoeken
Diagnostisch onderzoek
De oogarts bekijkt eerst de ogen met een
spleetlamponderzoek. Daarna bestudeert hij de stand van de ogen en oogleden. Bijkomende
beeldvormende oogonderzoeken zijn echter nodig om de ontsteking in kaart te brengen. De oogarts voert bijgevolg een
computertomografie (CT-scan) of
magnetic resonance imaging (MRI-scan) uit. Ook is een
biopsie nuttig. Hierbij neemt de oogarts een weefselmonster van het ontstoken gebied en laat hij dit microscopisch onderzoeken. Op deze manier identificeert hij de oorzaak van de oogkasontsteking. Meestal is voor het stellen van de diagnose echter een methode van uitsluiting nodig gezien de variabele aard van de ziekte en om een eventuele onderliggende auto-immuunaandoening op te sporen. Een
bloedonderzoek is dan ook geïndiceerd bij een vermoeden van een ontsteking van de oogkas.
Differentiële diagnose
Veel ziekten bootsen de symptomen van een oogkasontsteking na zoals een schildklieraandoening, trachoom,
sinusitis, oogletsel, oogtumoren, en een acute cellulitis (infectie van de huid en onderliggende weefsels).
Behandeling
Medicamenteuze behandeling
De behandeling van oogkasontsteking hangt af van de oorzaak en ernst van de aandoening. Indien het gaat om een infectieuze oorzaak kan het gebruik van antibiotica en antivirale middelen nodig zijn. Bij een auto-immuunaandoening kan een corticosteroïdtherapie effectief zijn. Deze medicatie vermindert de ontsteking en verbetert de symptomen. In sommige gevallen kunnen ook andere immunosuppressieve middelen worden overwogen.
Chirurgische behandeling
Bij ernstige gevallen, zoals een acute ernstige zwelling die het gezichtsvermogen bedreigt, kan een chirurgische ingreep noodzakelijk zijn. Deze ingreep kan gericht zijn op het verwijderen van ontstoken weefsel of het verlichten van druk op de oogzenuw.
Andere behandelingen
In gevallen waarbij de oorzaak een systemische aandoening is, is het belangrijk om de onderliggende ziekte te behandelen. Deze behandeling kan een combinatie van medicijnen, fysiotherapie en andere interventies omvatten.
Prognose
De prognose van oogkasontsteking is variabel en hangt af van de onderliggende oorzaak. Bij vroege detectie en behandeling kan de uitkomst gunstig zijn, en de meeste patiënten ervaren een aanzienlijke verbetering van hun symptomen. Bij een chronische of ernstige ontsteking kan het echter leiden tot blijvende complicaties zoals blijvende visuele veranderingen of gezichtsproblemen.
Complicaties
Mogelijke complicaties van een oogkasontsteking omvatten:
- blijvende visuele beperking
- bleke oogleden
- oculomotorische stoornissen
- ontstekingen van andere omliggende structuren
- sinusitis
- perforatie van de oogbol in ernstige gevallen
Preventie
Het voorkomen van een oogkasontsteking kan uitdagend zijn, vooral omdat het vaak geassocieerd is met systemische aandoeningen. Het beheer van risicofactoren en tijdige behandeling van ontstekings- of infectieziekten kan echter helpen om de kans op de ontwikkeling van oogkasontsteking te verminderen. Regelmatige oogonderzoeken en opvolging van chronische ziekten zijn ook essentieel voor preventie en tijdige interventie.
Lees verder