Slijm in de urine: Door problemen aan blaas of darmen

Urine kan variëren in uiterlijk, met veranderingen zoals een andere kleur, schuimend uiterlijk of aanwezigheid van slijm. Het zien van slijm in de urine komt regelmatig voor en is vaak geen teken van een ernstig gezondheidsprobleem. Echter, een grote hoeveelheid slijm in de urine kan wijzen op een onderliggende medische aandoening die medische aandacht vereist. Overmatige slijmerigheid in de urine kan zowel het gevolg zijn van problemen met de blaas en urinewegen als van darmaandoeningen. Het verhelpen van het probleem is doorgaans mogelijk door de onderliggende oorzaak aan te pakken.

• Normale afscheiding
• Problemen met blaas en urinewegen
• Chronische darmaandoeningen
• Symptomen die gepaard gaan met slijm in urine
• Diagnose en onderzoeken van slijmerige urine
• Behandeling van de onderliggende oorzaak
• Preventie en zelfzorg

Normale afscheiding

Slijm in de urine kan een normaal verschijnsel zijn. Dit slijm kan afkomstig zijn van kristallen, draden of andere afscheidingen in het lichaam. Het slijm speelt een beschermende rol door te helpen indringers zoals virussen, bacteriën en schimmels te bestrijden. Bij een grote hoeveelheid slijm kan echter een gezondheidsprobleem aanwezig zijn.

Problemen met blaas en urinewegen

Blaaskanker

In sommige gevallen kan slijm in de urine een teken zijn van blaaskanker, hoewel dit een vrij zeldzame aandoening is. Naast slijm in de urine kunnen patiënten ook last hebben van bloed in de urine (hematurie), pijn bij het plassen (dysurie) en een overmatige hoeveelheid slijm in de urinestraal. Behandelopties voor blaaskanker omvatten chirurgie, radiotherapie en/of chemotherapie.

Nierstenen
Een obstructie in de urinewegen, zoals bij nierstenen, kan vaak slijm in de urine veroorzaken. De urine kan ook donker gekleurd zijn. Nierstenen veroorzaken ernstige pijn, krampen en buikpijn. Het is cruciaal om voldoende vochtinname te handhaven (minstens twaalf glazen water per dag) om de kans op nierstenen te verminderen.

Seksueel Overdraagbare Aandoeningen (SOA)

Veelvoorkomende SOA's, zoals chlamydia en gonorroe, kunnen leiden tot verhoogde slijmerigheid in de urine. Bij chlamydia verschijnt de afscheiding meestal als witachtig, terwijl deze bij gonorroe eerder geelachtig is. Enkele dagen na blootstelling aan de bacteriën kunnen patiënten een branderig gevoel bij het plassen ervaren. Het is belangrijk om veilige seksuele praktijken te hanteren om SOA's te voorkomen.

Urineweginfecties

Urineweginfecties komen vaak voor, vooral bij vrouwen. Wanneer bacteriën een deel van het urinewegsysteem infecteren, kan dit leiden tot pijn en ongemak bij het plassen, een penetrante geur van de urine (stinkende urine), en urine die bewolkt, roze of colakleurig is door de aanwezigheid van bloed. Onbehandeld kan een urineweginfectie leiden tot (ernstige) nierproblemen en schade aan het slijmvliesepitheel. De arts zal doorgaans antibiotica voorschrijven om een bacteriële urineweginfectie te behandelen.

Chronische darmaandoeningen

Colitis ulcerosa

Colitis ulcerosa is een chronische ontsteking van de dikke darm. Een aanzienlijke hoeveelheid slijm in de urine kan optreden bij colitis ulcerosa door erosie en zweren op de dikke darm, waardoor het lichaam extra slijm produceert dat in de urethra terechtkomt. Het is belangrijk om voedingsmiddelen die de aandoening kunnen verergeren, zoals die welke winderigheid veroorzaken, rauwe groenten, tarwe en zuivelproducten, te vermijden.

Prikkelbaredarmsyndroom (PDS)

Bij patiënten met het prikkelbaredarmsyndroom kan een overmatige productie van slijm in de dikke darm optreden, dat via de urethra in de urine terechtkomt. Symptomen van PDS kunnen een opgeblazen gevoel, maagpijn, diarree, constipatie en andere darmproblemen omvatten. Net als bij colitis ulcerosa zijn voedingsaanpassingen noodzakelijk om de symptomen te beheersen.

Symptomen die gepaard gaan met slijm in urine

De symptomen die mogelijk gepaard gaan met slijmerige urine variëren afhankelijk van de onderliggende aandoening. Veelvoorkomende symptomen zijn:

• Buikpijn
• Een stinkende urine
• Koorts
• Pijn en ongemak bij het plassen
• Pijn tijdens de geslachtsgemeenschap

Diagnose en onderzoeken van slijmerige urine

Diagnostisch onderzoek

De arts zal een uitgebreide evaluatie uitvoeren om de oorzaak van de slijmerige urine vast te stellen. Dit begint met een gedetailleerde medische voorgeschiedenis en een lichamelijk onderzoek. Aanvullend kunnen diagnostische onderzoeken worden uitgevoerd, zoals een urinecultuur en urineonderzoek. Deze tests helpen bij het identificeren van eventuele infecties en het specifieke micro-organisme dat de problemen veroorzaakt.

Soorten slijm in urine

Tijdens een laboratoriumonderzoek worden twee hoofdtypen slijm in urine onderscheiden: draden en bloedlichaampjes. Draden verschijnen als vezels die gebundeld zijn in een bleek, onregelmatig longitudinaal fragment dat aan één kant smal is. Slijmbloedlichaampjes lijken op puscellen omdat ze kromme versies zijn van slijmcellen. Het urineonderzoek bepaalt of deze slijmdraden of bloedlichaampjes zeldzaam, weinig, matig of veel aanwezig zijn.

Behandeling van de onderliggende oorzaak

De behandeling van slijm in de urine is afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Door de oorzaak te behandelen of onder controle te krijgen, kan de slijmerigheid in de urine vaak worden verminderd of verholpen.

Problemen met blaas en urinewegen

Bij een urineweginfectie of SOA wordt vaak een antibioticakuur van zeven dagen voorgeschreven. Voldoende water drinken is belangrijk om de urinewegen te reinigen en uitdroging (dehydratie) te voorkomen, wat de symptomen kan verergeren. Het is ook aan te raden om geslachtsgemeenschap uit te stellen totdat de oorzaak van het slijm in de urine is behandeld om verdere verspreiding van de infectie te voorkomen. Kanker aan de blaas wordt behandeld met chirurgie, radiotherapie en/of chemotherapie, afhankelijk van het stadium van de kanker.

Chronische darmaandoeningen

De behandeling van chronische darmaandoeningen omvat vaak medicijnen om de symptomen te beheersen. Voorbeelden zijn sulfasalazine, corticosteroïden (sterke ontstekingsremmers) of melamine.

Preventie en zelfzorg

Om de kans op problemen met slijm in de urine te verminderen, kunnen de volgende maatregelen nuttig zijn:

• Regelmatig voldoende vochtinname om uitdroging te voorkomen en nierstenen te vermijden
• Een gezonde voeding die de spijsvertering ondersteunt en irriterende voedingsmiddelen vermijdt
• Veilig seksueel gedrag om SOA's te voorkomen
• Vroegtijdige medische controle bij aanhoudende symptomen of veranderingen in urine-uiterlijk