Urineweginfecties: Wat zijn de risicofactoren?

Bij een urineweginfectie komen bacteriën in een deel van de urinewegen terecht. Deze pijnlijke ontsteking veroorzaakt een branderig gevoel bij plassen, waarbij de patiënt veel aandrang heeft maar in vergelijking weinig moet urineren. De urine stinkt en is donkerder dan normaal. Hiermee gaan koorts, koude rillingen en een algemeen ziek gevoel gepaard. Onbehandeld leidt deze pijnlijke aandoening tot ernstige complicaties die de blaas en nieren beschadigen. Sommige mensen lopen meer dan anderen risico op het ontwikkelen van een urineweginfectie. Dit geldt vooral voor vrouwen bij wie de plasbuis korter is, waardoor de bacteriën sneller in de opening van de plasbuis terechtkomen. Maar ook andere risicogroepen krijgen sneller te maken met een urineweginfectie.

• Antibiotica
• Anticonceptie
• Diabetes
• Katheter
• Mannen
• Obstakels in de urinewegen
• Ouderen
• Postmenopauzale vrouw
• Recente urologische behandeling
• Seksuele activiteit
• Urinewegafwijkingen
• Zwangerschap
• Zorg voor oudere volwassenen
• Aangeboren afwijkingen
• Verhoogde pH-waarde
• Algemene informatie over urineweginfecties
• Epidemiologie
• Mechanisme
• Oorzaken
• Risicofactoren
• Risicogroepen
• Alarmsymptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Behandeling
• Prognose
• Complicaties
• Preventie
• Praktische tips voor het omgaan met urineweginfecties
• Wees alert op risicofactoren zoals anatomie en hygiëne
• Verhoogd risico door geslachtsgemeenschap
• Verminderde urineproductie door uitdroging
• Invloed van medische aandoeningen en medicijnen
• Zwangerschap als risicofactor
• Gebruik van katheters en medische ingrepen
• Veroudering en de invloed van de menopauze
• Misvattingen rond urineweginfecties
• Urineweginfecties worden altijd veroorzaakt door slechte hygiëne
• Urineweginfecties komen alleen voor bij vrouwen
• Je kunt een urineweginfectie krijgen door niet vaak genoeg naar de wc te gaan
• Urineweginfecties verdwijnen altijd vanzelf
• Antibiotica zijn altijd de enige oplossing voor urineweginfecties
• Urineweginfecties zijn altijd pijnlijk
• Urineweginfecties kunnen alleen worden voorkomen door het drinken van veel water

Antibiotica

Antibiotica bestrijden bacteriën, maar deze medicijnen elimineren eveneens vaak lactobacillen (beschermende bacteriën). Dit verhoogt een overgroei van de staafvormige bacterie Escherichia coli in de vagina van een vrouw, wat bijdraagt aan de ontwikkeling van een urineweginfectie.

Anticonceptie

Bepaalde soorten anticonceptiva vormen een risicofactor. Vooral vrouwen die een spiraaltje gebruiken, ontwikkelen vaker urineweginfecties. Een spiraaltje (diafragma, pessarium intra-uterinum) is een soort stift die de gynaecoloog in de baarmoeder inbrengt om bevruchting te voorkomen. De veerrand van het spiraaltje vernietigt soms een gebied vlakbij de blaas, waardoor bacteriën sneller in de blaas terechtkomen. Zaaddodend schuim en zaaddodende gel en gecoate condooms verhogen tevens de gevoeligheid voor urineweginfecties. Meestal bevatten spermiciden (zaad dodende geneesmiddelen) nonoxynol-9, een chemische stof die geassocieerd is met een verhoogd risico op een urineweginfectie.

Diabetes

Diabetes mellitus (suikerziekte) is een aandoening waarbij het lichaam moeite heeft met het aanmaken of verwerken van insuline, hetgeen nodig is voor het regelen van de bloedsuikerspiegel. Diabetes maakt het lichaam eveneens gevoeliger voor infecties. De aandoening leidt zelfs tot sensorische problemen, waardoor sommige patiënten niet eens beseffen dat de blaas vol is en ze te lang rondlopen met een volle blaas, hetgeen een risicofactor is voor een urineweginfectie.

Katheter

Sommige patiënten ervaren urineproblemen. Wanneer ze zelf niet in staat zijn om te plassen, gebruiken ze een katheter (speciaal buisje) dat ze in de blaas inbrengen. De urine komt vervolgens in een zak buiten het lichaam terecht. Dit gebeurt vaker bij ziekenhuispatiënten, patiënten met neurologische problemen die geen plascontrole hebben, verlamde patiënten en incontinente patiënten uit een verpleegtehuis.

Mannen

Aandoeningen

Prostatitis (ontsteking van prostaat met pijn en plasproblemen) is ook geassocieerd met terugkerende urineweginfecties. Mannen die daarnaast een hiv-infectie hebben of onbesneden zijn, lopen een hogere kans op het krijgen van een urineweginfectie.

Boven de vijftig jaar

Niet enkel vrouwen kampen sneller met een urineweginfectie, maar ook mannen boven de vijftig jaar vormen een potentiële risicofactor. Bij hen vergroot de prostaat (prostaathyperplasie) naarmate ze verouderen, waardoor druk komt te staan op de urethra (urinebuis). Dit leidt tot plasproblemen omdat de prostaatvergroting de urinestroom belemmert. Vervolgens ontstaat een groei van bacteriën op de plek waar de urine zich verzamelt, waardoor een urineweginfectie tot stand komt. Het is voor oudere mannen daarom aanbevolen om steeds medisch advies in te winnen wanneer ze ’s nachts vaker moeten plassen of wanneer het urineren zelf lastiger is geworden.

Obstakels in de urinewegen

Andere risicofactoren voor urineweginfecties zijn obstakels die zich in de urinewegen bevinden, zoals de aanwezigheid van nierstenen of een tumor.

Ouderen

De blaasspieren verzwakken met de leeftijd, waardoor het samentrekken van deze spieren niet meer zo efficiënt verloopt als voorheen. Achtergebleven urine in de blaas is dan een voedingsbodem voor bacteriën. Bij ouderen ontstaan overigens mentale veranderingen als gevolg van een urineweginfectie. Dit komt omdat het ammoniakgehalte in het lichaam verhoogt, waardoor de patiënt minder helder is en vreemde gedragingen vertoont.

Postmenopauzale vrouw

Minder gezonde bacteriën

Bij de groei van ongezonde bacteriën zoals E. coli in de blaas, voorkomen normaal gezien de gezonde bacteriën (lactobacillen) dat deze ongezonde bacteriën leiden tot een urineweginfectie. Oestrogeen bevordert een sterke mate de aanwezigheid van de lactobacillen. Wanneer echter na de menopauze het oestrogeengehalte daalt, komen minder lactobacillen in de blaas terecht. De ongezonde bacteriën krijgen hierdoor de overhand waardoor postmenopauzale vrouwen sneller vatbaar zijn voor blaasproblemen zoals een urineweginfectie. Andere verouderinggerelateerde urineaandoeningen, zoals urine-incontinentie, verhogen tot slot het risico op recidiverende (terugkerende) urineweginfecties.

Fysische veranderingen

Fysische veranderingen in de vaginawand zijn ook verantwoordelijk voor de verhoogde gevoeligheid voor urineweginfecties bij postmenopauzale vrouwen. Door een lager oestrogeengehalte na de menopauze, verdunt het slijmvlies van de vagina, waardoor het gemakkelijker is voor ongezonde bacteriën om zich te vermenigvuldigen. Het vaginavocht is minder zuur, wat ook een probleem vormt omdat zuur schadelijke bacteriën doodt, en ongezonde bacteriën in een alkalische omgeving gedijen.

Recente urologische behandeling

Een operatie of onderzoek aan de urinewegen met behulp van medische instrumenten verhoogt tevens het risico op het ontwikkelen van urineweginfecties.

Seksuele activiteit

Seksueel actieve vrouwen lijden meer aan urineweginfecties dan vrouwen die niet seksueel actief zijn. Bij jonge vrouwen is frequente of recente seksuele activiteit de belangrijkste risicofactor. Daarnaast verhoogt het hebben van een nieuwe seksuele partner ook het risico. Vrouwen die voor de eerste keer seks hebben of die intense en frequente seks na een periode van onthouding, lopen een gevaar op de aandoening. Ook de seksuele positie draagt mogelijk bij aan het risico. Bij mannen is anale seks een risicofactor.

Urinewegafwijkingen

Baby's die ter wereld komen met afwijkingen aan de urinewegen hebben mogelijk problemen met de urine, die het lichaam niet op een normale manier kan verlaten. Bij anderen blijft de urine achter in de urinebuis. Deze factoren leiden tot een hogere kans op het ontwikkelen van een urineweginfectie.

Zwangerschap

Hormonen veroorzaken bij zwangere vrouwen een verandering in de urinewegen waardoor vrouwen gevoeliger zijn voor infecties. Daarnaast groeit de uterus (baarmoeder) waardoor druk ontstaat op de blaas. Het volledig leegplassen van de blaas is daarom bemoeilijkt. De stagnerende urine die achterblijft in de blaas trekt bacteriën aan.

Zorg voor oudere volwassenen

In ziekenhuizen en verzorgingshuizen worden oudere volwassenen regelmatig behandeld met medicijnen zoals antibiotica en hebben ze vaak een katheter, wat hun risico op het ontwikkelen van urineweginfecties verhoogt. Dit kan zowel ontstaan door onjuiste kathetertechnieken als door de frequentie van gebruik.

Aangeboren afwijkingen

Kinderen met een aangeboren afwijking aan de urinewegen hebben een groter risico op urineweginfecties. Deze afwijkingen kunnen de normale doorstroom van urine verstoren, waardoor de urine in de blaas blijft en bacteriën de kans krijgen om zich te vermenigvuldigen.

Verhoogde pH-waarde

Een verhoogde pH-waarde in de urine kan ook bijdragen aan het risico op urineweginfecties. Normaal gesproken is urine licht zuur, wat een ongunstige omgeving vormt voor bacteriën. Wanneer de pH-waarde stijgt en de urine meer alkalisch wordt, kunnen bacteriën gemakkelijker overleven en zich vermenigvuldigen.

Algemene informatie over urineweginfecties

Epidemiologie

Urineweginfecties komen wereldwijd veel voor en zijn een van de meest voorkomende redenen voor een bezoek aan de huisarts. Ze treffen zowel mannen als vrouwen, maar vrouwen hebben een aanzienlijk hoger risico. Ongeveer 50-60% van de vrouwen zal ten minste één urineweginfectie in hun leven ervaren. Bij mannen komt de aandoening minder frequent voor en vaak wordt het geassocieerd met andere medische problemen zoals prostaatvergroting of urologische afwijkingen.

Mechanisme

Urineweginfecties worden meestal veroorzaakt door bacteriële infectie van de urinewegen, met Escherichia coli (E. coli) als meest voorkomende pathogeen. Het mechanisme achter de ontwikkeling van UWI’s omvat meerdere stappen.

Pathogenese
De infectie begint doorgaans met de kolonisatie van de urethra door bacteriën. Vervolgens kunnen deze bacteriën opstijgen naar de blaas (cystitis) en in ernstige gevallen naar de nieren (pyelonefritis). Factoren zoals verminderde urinaire flow en aanwezigheid van katheters kunnen het proces bevorderen.

Adhesie en invasie
Bacteriën hechten zich aan het epitheel van de urinewegen door middel van specifieke adhesiemoleculen. Dit stimuleert ontstekingsreacties, resulterend in symptomen zoals pijn en frequent urineren.

Rol van immuunrespons
Het immuunsysteem speelt een cruciale rol in het elimineren van infecties. Lokale immuunreacties kunnen echter ook bijdragen aan weefselschade en de ernst van symptomen. Factoren zoals immunosuppressie verhogen de gevoeligheid voor infecties.

Oorzaken

Urineweginfecties worden voornamelijk veroorzaakt door bacteriën die de urinewegen binnendringen. De meest voorkomende veroorzaker is Escherichia coli, een bacterie die normaal gesproken in de darmen voorkomt. Deze bacteriën kunnen de blaas binnenkomen via de urethra en zich vermenigvuldigen, wat leidt tot een infectie. Andere bacteriën zoals Klebsiella, Proteus, en Enterococcus kunnen ook urineweginfecties veroorzaken, vooral bij mensen met een verzwakt immuunsysteem of andere medische aandoeningen.

Risicofactoren

Bij urineweginfecties spelen verschillende risicofactoren een rol:

• Bij vrouwen is de kortere plasbuis een belangrijke risicofactor, waardoor bacteriën gemakkelijker de blaas kunnen bereiken.
• Gebruik van bepaalde anticonceptiva, zoals een spiraaltje, kan de kans op urineweginfecties verhogen.
• Diabetes mellitus maakt het lichaam gevoeliger voor infecties en kan leiden tot sensorische problemen waardoor patiënten niet altijd het gevoel hebben van een volle blaas.
• Het gebruik van een katheter bij patiënten die niet in staat zijn om zelfstandig te plassen verhoogt het risico op infecties.
• Prostatitis bij mannen en prostaathyperplasie bij oudere mannen kunnen leiden tot plasproblemen en een verhoogd risico op urineweginfecties.
• Obstructies in de urinewegen, zoals nierstenen of tumoren, kunnen ook bijdragen aan het ontstaan van infecties.
• Ouderen hebben door verzwakte blaasspieren en een verhoogd ammoniakgehalte een verhoogd risico op infecties.
• Postmenopauzale vrouwen hebben door een verminderd aantal lactobacillen in de vagina een verhoogd risico op urineweginfecties.
• Recente urologische behandelingen of operaties verhogen ook het risico op infecties.
• Seksuele activiteit, vooral bij vrouwen, kan het risico op urineweginfecties verhogen, met name bij een nieuwe seksuele partner of frequente seksuele activiteit.
• Afwijkingen aan de urinewegen bij baby’s kunnen leiden tot een verhoogd risico op infecties.
• Zwangerschap verhoogt het risico door hormonale veranderingen en druk op de blaas.
• Andere aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson, beroerte, nieraandoeningen, een verzwakt immuunsysteem, multiple sclerose, ruggenmergletsels en sikkelcelanemie verhogen ook het risico op urineweginfecties.

Risicogroepen

Urineweginfecties treffen specifieke groepen patiënten harder, afhankelijk van hun leeftijd, geslacht, fysiologische toestand en onderliggende gezondheidsproblemen.

• Zwangere vrouwen hebben een verhoogd risico op UWI’s vanwege hormonale veranderingen en mechanische druk op de urinewegen. Onbehandelde infecties kunnen complicaties veroorzaken zoals vroeggeboorte en lage geboortegewichten.
• Bij ouderen verhoogt de kans op UWI’s door leeftijdsgebonden veranderingen in de urinewegen, zoals blaasatonie en verminderde immuunfunctie. Ze hebben ook meer kans op asymptomatische bacteriurie.
• Bij kinderen kan vesico-ureterale reflux (VUR), een aandoening waarbij urine terugvloeit naar de nieren, de kans op UWI’s vergroten. Frequente infecties in de kindertijd kunnen leiden tot blijvende nierschade.
• Personen met aandoeningen zoals diabetes of neurologische blaasstoornissen hebben een verhoogd risico vanwege veranderingen in urinedynamiek en immuunfunctie.

Alarmsymptomen

Alarmsymptomen bij een urineweginfectie kunnen wijzen op ernstige complicaties en omvatten:

• Hoge koorts
• Aanwezigheid van bloed in de urine (hematurie)
• Ernstige pijn in de onderbuik of rug
• Pijn bij het plassen die niet verlicht wordt door behandeling
• Verlies van eetlust en gewichtsverlies
• Veranderingen in mentale toestand, zoals verwarring of verward gedrag bij ouderen

Diagnose en onderzoeken

De diagnose van een urineweginfectie wordt meestal gesteld op basis van symptomen en laboratoriumonderzoek. Onderzoeken omvatten:

• Urineonderzoek (urinecultuur) om de aanwezigheid van bacteriën en hun type te bevestigen
• Urineanalyse om tekenen van ontsteking, zoals witte bloedcellen en bacteriën, te identificeren
• Bloedonderzoek indien complicaties of een systemische infectie worden vermoed
• Beeldvorming zoals echografie of een CT-scan kan nodig zijn om structurele afwijkingen of obstructies in de urinewegen te identificeren
• Cystoscopie kan worden uitgevoerd om de binnenkant van de blaas te bekijken en eventuele afwijkingen te onderzoeken

Behandeling

De behandeling van urineweginfecties omvat meestal:

• Antibiotica om de bacteriën te bestrijden. Het type antibiotica kan worden aangepast op basis van de resultaten van de urinecultuur
• Pijnstillers en anti-inflammatoire medicijnen om symptomen zoals pijn en ontsteking te verlichten
• Voldoende hydratatie om de urinewegen te spoelen en de bacteriën uit het lichaam te verwijderen
• Voor ernstige gevallen kan ziekenhuisopname en intraveneuze antibiotica noodzakelijk zijn
• Aanpassing van medicatie of behandeling voor onderliggende aandoeningen die bijdragen aan de urineweginfectie

Prognose

De prognose voor urineweginfecties is doorgaans goed bij tijdige en juiste behandeling. De meeste infecties reageren goed op antibiotica en symptomen verdwijnen binnen enkele dagen. Bij terugkerende infecties kan het nodig zijn om verdere onderzoeken te doen en de behandeling aan te passen. Langdurige complicaties kunnen optreden bij onbehandelde infecties of bij mensen met ernstige medische aandoeningen.

Complicaties

Onbehandelde urineweginfecties kunnen leiden tot ernstige complicaties zoals:

• Nierinfecties (pyelonefritis) die kunnen leiden tot blijvende nierschade of nierfalen
• Sepsis, een ernstige, levensbedreigende reactie op een infectie die het hele lichaam kan beïnvloeden
• Chronische urineweginfecties die vaker terugkomen en moeilijk te behandelen zijn
• Blasbeschadiging of -ontsteking door langdurige infecties
• Verhoogd risico op zwangerschapscomplicaties bij zwangere vrouwen

Preventie

Preventieve maatregelen om urineweginfecties te voorkomen omvatten:

• Voldoende hydratatie en regelmatig urineren om bacteriën uit de urinewegen te verwijderen
• Goede hygiëne, met speciale aandacht voor de reiniging van de genitaliën voor en na seksueel contact
• Gebruik van een andere anticonceptiemethode indien een spiraaltje of andere risicovolle middelen worden gebruikt
• Regelmatige controle en management van onderliggende aandoeningen zoals diabetes of prostaatproblemen
• Bij terugkerende infecties kan langdurige lage dosis antibiotica overwogen worden
• Educatie over symptoomherkenning en wanneer medische hulp in te roepen

Praktische tips voor het omgaan met urineweginfecties

Urineweginfecties (UWI) komen veel voor, vooral bij vrouwen, en kunnen ongemak en complicaties veroorzaken als ze niet goed worden behandeld. Het is belangrijk om te weten welke risicofactoren bijdragen aan het ontstaan van urineweginfecties, zodat je preventieve maatregelen kunt nemen.

Wees alert op risicofactoren zoals anatomie en hygiëne

De anatomie speelt een grote rol bij het risico op urineweginfecties. Vrouwen hebben bijvoorbeeld een kortere urethra dan mannen, waardoor bacteriën gemakkelijker de blaas kunnen bereiken. Daarnaast kan onjuiste hygiëne, zoals van achter naar voren vegen na het toiletbezoek, het risico verhogen. Het is belangrijk om een goede hygiëne te handhaven om bacteriën te voorkomen die de urinewegen kunnen infecteren.

Verhoogd risico door geslachtsgemeenschap

Geslachtsgemeenschap kan het risico op het ontwikkelen van een urineweginfectie verhogen. Tijdens de geslachtsgemeenschap kunnen bacteriën in de urethra terechtkomen, wat een infectie kan veroorzaken. Om dit risico te verminderen, kun je na de geslachtsgemeenschap direct plassen om eventuele bacteriën weg te spoelen. Het is ook nuttig om voldoende water te drinken, zodat je vaker moet plassen en bacteriën makkelijker uit je lichaam worden verwijderd.

Verminderde urineproductie door uitdroging

Een lage vochtinname kan bijdragen aan urineweginfecties doordat je minder vaak plast en de urine concentrater wordt, wat bacteriën kan bevorderen. Zorg ervoor dat je voldoende water drinkt, zodat je regelmatig moet plassen en de urinewegen goed worden doorgespoeld. Dit helpt bij het verwijderen van bacteriën uit de blaas en kan het risico op infecties verkleinen.

Invloed van medische aandoeningen en medicijnen

Sommige medische aandoeningen, zoals diabetes suikerziekte, kunnen het risico op urineweginfecties verhogen. Dit komt doordat een verhoogde bloedsuikerspiegel een gunstige omgeving creëert voor bacteriën. Ook bepaalde medicijnen, zoals antibiotica, kunnen de balans van bacteriën in je urinewegen verstoren en zo het risico op infecties vergroten. Bespreek met je arts hoe je je diabetes of medicijngebruik kunt beheren om het risico op infecties te verminderen.

Zwangerschap als risicofactor

Tijdens de zwangerschap verandert de anatomie van je lichaam, wat het risico op urineweginfecties kan verhogen. De groeiende baarmoeder kan druk uitoefenen op de blaas, waardoor het moeilijker wordt om volledig te legen, wat bacteriën kan vasthouden. Het is belangrijk om tijdens de zwangerschap goed voor je urinewegen te zorgen door regelmatig te plassen en veel water te drinken om het risico op infecties te verkleinen.

Gebruik van katheters en medische ingrepen

Het gebruik van katheters voor het legen van de blaas kan het risico op urineweginfecties verhogen. Katheters kunnen bacteriën rechtstreeks in de urinewegen brengen, wat een infectie kan veroorzaken. Als je een katheter gebruikt, is het belangrijk om hygiënische technieken strikt te volgen en regelmatig je arts te raadplegen voor controleafspraken om infecties te voorkomen.

Veroudering en de invloed van de menopauze

Bij oudere vrouwen neemt het risico op urineweginfecties toe, vooral na de menopauze. De afname van oestrogeen kan leiden tot veranderingen in de vaginale flora, wat de kans op infecties verhoogt. Het is belangrijk om met je arts te bespreken welke maatregelen je kunt nemen om je risico te verlagen, zoals het gebruik van vaginale crèmes of het onderhouden van een gezond dieet en levensstijl.

Misvattingen rond urineweginfecties

Urineweginfecties (UWI) worden vaak verkeerd begrepen. Er bestaan veel misvattingen over de oorzaken, symptomen en behandelingen. Dit kan leiden tot verkeerde beslissingen en onterecht verontrusting. In deze tekst worden de belangrijkste misvattingen rond urineweginfecties toegelicht.

Urineweginfecties worden altijd veroorzaakt door slechte hygiëne

Een veelvoorkomende misvatting is dat urineweginfecties uitsluitend het gevolg zijn van slechte hygiëne. Hoewel onjuiste hygiënepraktijken het risico kunnen verhogen, zijn er andere factoren die bijdragen aan het ontstaan van een UWI, zoals onderliggende aandoeningen of een verzwakt immuunsysteem. Bepaalde medische aandoeningen, zoals nieren of maagproblemen, kunnen het risico op infecties vergroten, zelfs bij een goede hygiëne.

Urineweginfecties komen alleen voor bij vrouwen

Hoewel vrouwen vaker last hebben van urineweginfecties, zijn mannen ook vatbaar voor deze aandoeningen. De anatomie van de man en de vrouw verschilt, maar infecties kunnen zich ook bij mannen ontwikkelen, vooral wanneer er problemen zijn met de spieren of de prostaat. Oudere mannen kunnen meer risico lopen door vergroting van de prostaat, wat de urinestroom beïnvloedt.

Je kunt een urineweginfectie krijgen door niet vaak genoeg naar de wc te gaan

Een andere misvatting is dat het ophouden van urine altijd leidt tot een urineweginfectie. Hoewel het een goed idee is om regelmatig naar de wc te gaan om te voorkomen dat bacteriën zich ophopen, is het niet de enige oorzaak van UWI's. Andere factoren, zoals een zwak immuunsysteem of bepaalde medicijnen, spelen vaak een grotere rol. Een medicijn kan bijvoorbeeld het risico verhogen door de balans in de urinewegen te verstoren.

Urineweginfecties verdwijnen altijd vanzelf

Sommige mensen denken dat urineweginfecties vanzelf zullen verdwijnen zonder behandeling, maar dit is niet altijd het geval. Als een infectie onbehandeld blijft, kan deze zich verspreiden naar de lever of de hersenen, wat ernstige complicaties kan veroorzaken. Vroege behandeling is essentieel om het risico op complicaties te verminderen.

Antibiotica zijn altijd de enige oplossing voor urineweginfecties

Hoewel antibiotica vaak nodig zijn om urineweginfecties te behandelen, is dit niet altijd het geval. Soms kan een arts andere behandelingsopties aanbevelen, zoals pijnbestrijding of het gebruik van specifieke bloeddrukmedicijnen om de symptomen te verlichten. Het is belangrijk om altijd een arts te raadplegen voordat je een behandeling start.

Urineweginfecties zijn altijd pijnlijk

Veel mensen denken dat urineweginfecties altijd gepaard gaan met hevige pijn of een branderig gevoel. Hoewel dit een veelvoorkomend symptoom is, kunnen sommige mensen milde of zelfs geen symptomen vertonen. Dit komt vaak voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem of bij ouderen. Het is belangrijk om alert te zijn op andere tekenen van infectie, zoals verandering in urinekleur of frequent urineren.

Urineweginfecties kunnen alleen worden voorkomen door het drinken van veel water

Het drinken van veel water kan helpen om bacteriën uit de urinewegen te spoelen, maar het is niet de enige preventieve maatregel. Andere factoren zoals de algehele gezondheid, mentale gezondheid, en het voorkomen van alcoholgebruik kunnen ook bijdragen aan het verminderen van het risico op een urineweginfectie. Het handhaven van een gezond evenwichtig voedingspatroon kan ook een rol spelen in het voorkomen van infecties.

Lees verder

• Urineweginfectie door gebruik van verblijfskatheter