Wasbeerogen: Donkere kringen rond ogen door aandoening

Een aantal mensen kampt met blauwe plekken en verkleuringen rond de ogen, wat vaak visueel lijkt op de donkere kringen van een wasbeer. Deze "wasbeerogen" kunnen wijzen op enkele ernstige onderliggende aandoeningen waarbij interne bloedingen rond de ogen optreden. Hoewel de donkere verkleuringen zelf meestal geen behandeling vereisen, is het cruciaal dat de arts het onderliggende probleem aanpakt om te zorgen dat de wasbeerogen verdwijnen.

• Synoniemen
• Oorzaken van wasbeerogen
• Amyloïdose
• Craniotomie
• Gezichtsfracturen
• Kanker
• Neuscorrectie
• Schedelbasisfractuur
• Andere oorzaken
• Geassocieerde symptomen
• Diagnose en onderzoeken
• Prognose van donkere kringen rond de ogen
• Complicaties van wasbeerogen
• Preventie van wasbeerogen

Synoniemen

Artsen gebruiken soms andere termen voor ‘wasbeerogen’, zoals:

• brilhematoom
• panda eyes
• periorbitale ecchymose (verkleuring van de huid door gescheurde bloedvaten)
• raccoon eyes
• raccoon sign

Oorzaken van wasbeerogen

Amyloïdose

Amyloïdose is een aandoening waarbij amyloïde, een abnormaal eiwit, zich ophoopt in de organen van het lichaam. Deze ophoping kan leiden tot zwakte en breuk van de haarvaten, waardoor interne bloedingen en wasbeerogen ontstaan. De symptomen van amyloïdose variëren afhankelijk van de locatie van de amyloïde-ophoping. Naast wasbeerogen kunnen ook andere ooggerelateerde symptomen optreden:

• hangende oogleden (ptosis)
• een uitstekende oogbol (exoftalmie)
• zwelling rond het oog
• oogpijn

De behandeling van amyloïdose richt zich op het verminderen van de hoeveelheid amyloïde in de bloedstroom en het verlichten van de symptomen.

Craniotomie

Na een craniotomie, een chirurgische procedure waarbij een deel van de schedel wordt verwijderd om de hersenen bloot te leggen, kunnen soms wasbeerogen ontstaan. Dit gebeurt wanneer de meningen (hersenvliezen) scheuren, wat leidt tot bloedingen rond de ogen.

Gezichtsfracturen

Breuken van de dunne botten rond de ogen, zoals bij een gebroken neus, jukbeen, of oogkasfractuur, kunnen leiden tot blauwe of zwarte verkleuring rond de ogen. Deze gezichtsfracturen vereisen vaak een operatie of andere medische ingrepen om het letsel te herstellen en verdere schade te voorkomen.

Kanker

Sommige vormen van kanker, zoals neuroblastoom, kunnen wasbeerogen veroorzaken. Een neuroblastoom is een type kanker dat uitgaat van zenuwcellen en komt het vaakst voor bij baby's en jonge kinderen. Symptomen kunnen zijn: vaste en verwijde pupillen (mydriasis), rode ogen, botpijn, en scheelzien.

Neuscorrectie

Na een neuscorrectie (rhinoplastie), waarbij de functie of de esthetiek van de neus wordt verbeterd, kunnen wasbeerogen ontstaan. Dit hangt af van de omvang van de operatie en de mate van weefselschade.

Schedelbasisfractuur

Een schedelbasisfractuur omvat breuken in de botten die de basis van de schedel vormen. Dit type schedelbreuk wordt vaak veroorzaakt door trauma, zoals een auto-ongeluk, een val van grote hoogte, of sportblessures. Het kan moeilijk zijn om deze breuken op te sporen met een röntgenfoto of CT-scan, en wasbeerogen kunnen pas uren of dagen later zichtbaar worden. Andere symptomen zijn onder andere een oorafscheiding (door hersenvocht), een neusafscheiding (door hersenvocht), bloed in de trommelholte van het oor, een scheur in de uitwendige gehoorgang, en bloedingen achter het oor. Chirurgische interventie is vaak noodzakelijk bij een schedelbasisfractuur.

Andere oorzaken

Minder voorkomende oorzaken van wasbeerogen zijn onder andere:

• allergieën
• aplastische anemie (bloedarmoede door beenmergfalen)
• bepaalde vormen van cosmetische chirurgie
• endoscopische retrograde cholangiopancreatografie (ERCP: inwendig kijkonderzoek van de galwegen en de alvleesklier)
• leukemie
• lichte keten depositieziekte
• orbitale myositis (ontsteking van de oogbewegingen)
• pertussis (kinkhoest: bacteriële infectie met hoesten en ademnood)
• rhabdomyosarcoom (kanker in spierweefsel bij kinderen)
• sinusitis (ontsteking van de neusbijholte)
• trombocytopenie (verlaagd aantal bloedplaatjes)

Geassocieerde symptomen

Het bloed dat zich verzamelt in de zachte weefsels rond de ogen veroorzaakt verkleuringen variërend van rood en donkerpaars tot blauwe plekken. De grootte van de kneuzingen varieert afhankelijk van de oorzaak en het type letsel. Wasbeerogen kunnen aan één oog voorkomen, maar vaak zijn beide ogen aangedaan.

Andere symptomen die gepaard kunnen gaan met wasbeerogen zijn:

• blauwe plekken die uren tot dagen na het trauma optreden
• een hoge bloeddruk (hypertensie)
• een hoge hartslag (tachycardie)
• een rood oog of een subconjunctivale bloeding (bloeding onder het oogbindvlies)
• een verkleuring
• zwelling van de oogleden
• gevoeligheid in het aangetaste gebied
• het teken van Battle: een vergelijkbaar kneuzingspatroon dat achter het oor verschijnt
• sensorische veranderingen, zoals gehoorverlies, wazig zicht, of een verminderd reukvermogen (hyposmie)
• spierzwakte

Diagnose en onderzoeken

De arts herkent vaak wasbeerogen visueel en zal vervolgens onderzoek doen naar het onderliggende probleem. Dit gebeurt via een lichamelijk onderzoek waarbij de arts de oogbewegingen test, de zenuwen onderzoekt en de omgeving van de verkleuringen palpatieert. Beeldvormende onderzoeken, zoals een CT-scan, bieden een gedetailleerd beeld van de schedel en kunnen helpen bij het opsporen van de oorzaak van de wasbeerogen.

Prognose van donkere kringen rond de ogen

Wasbeerogen zijn een teken van een onderliggend trauma of aandoening. Zodra het onderliggende probleem wordt behandeld, zullen de wasbeerogen doorgaans verdwijnen. De vooruitzichten en hersteltijd variëren afhankelijk van de ernst van de oorzaak en eventuele complicaties. Een vroege diagnose en behandeling zijn essentieel om de kans op blijvende schade te verkleinen.

Complicaties van wasbeerogen

Onbehandelde wasbeerogen kunnen leiden tot ernstige complicaties. Traumatische letsels, zoals schedelfracturen, kunnen resulteren in aanzienlijk hersenletsel. Het is cruciaal dat de arts de patiënt zorgvuldig volgt en test op blijvende restschade. In sommige gevallen kunnen deze letsels zo ernstig zijn dat ze fataal kunnen zijn. Andere mogelijke complicaties bij patiënten met wasbeerogen zijn:

• afwijkingen in de botten van de schedel of het gezicht (chirurgische ingreep kan noodzakelijk zijn)
• aneurysma (uitstulping van een deel van een slagader)
• bloed in de ogen
• bloedingen in de hersenen
• gezichtsverlamming of problemen met het beheersen van de gezichtsspieren
• het post-concussiesyndroom: symptomen na een hersenschudding zoals hoofdpijn, oorsuizen, vermoeidheid, veranderingen in het gezichtsvermogen en slapeloosheid
• lekkend hersenvocht
• meningitis (hersenvliesontsteking met hoofdpijn en een stijve nek)

Preventie van wasbeerogen

Preventie van wasbeerogen richt zich vooral op het voorkomen van de onderliggende oorzaken die deze verkleuringen kunnen veroorzaken. Enkele algemene preventieve maatregelen zijn:

• Bescherming bij risico-activiteiten: Draag beschermende uitrusting, zoals een veiligheidsbril en een helm, bij activiteiten met een hoog risico op hoofd- en gezichtsletsel, zoals sportactiviteiten of bepaalde werkomgevingen.
• Vermijden van trauma: Probeer situaties te vermijden die kunnen leiden tot fysieke letsels aan het hoofd en gezicht, zoals gevaarlijke valpartijen of botsingen.
• Beheer van medische aandoeningen: Zorg voor een goede controle en behandeling van aandoeningen zoals amyloïdose of bloedstoornissen die kunnen bijdragen aan de vorming van wasbeerogen.
• Veilige medische procedures: Volg de aanbevelingen en voorzorgsmaatregelen tijdens medische ingrepen en operaties om complicaties zoals scheuren van de meningen te voorkomen.
• Regelmatige medische controles: Onderga regelmatig medische controles om eventuele onderliggende aandoeningen vroegtijdig te identificeren en te behandelen.
• Gezonde levensstijl: Houd een gezonde levensstijl aan met een evenwichtige voeding en regelmatige lichaamsbeweging om de algehele gezondheid en weerbaarheid van het lichaam te bevorderen.

Lees verder

• Donkere kringen onder de ogen: Oorzaken en behandeling