Urine met visgeur: Plas met stinkende vislucht

Het voedingspatroon of de vochtinname van een patiënt heeft invloed op de kleur, textuur, hoeveelheid maar ook de geur van de urine. Normaal gesproken ruikt de urine niet sterk. Wanneer een penetrante visgeur optreedt, is dit vrijwel steeds een onschuldig en tijdelijk probleem, maar soms wijst dit wel op een medische aandoening zoals een infectie of suikerziekte. Vooral wanneer enkele andere symptomen aanwezig zijn zoals pijn in de onderrug, plasproblemen en koorts, is het belangrijk om medisch advies in te winnen. Een arts bezoeken is eveneens nodig wanneer de klachten aanhouden of verergeren.

• Ontstaan van visgeur in urine
• Bacteriële vaginose en visachtige geur
• Blaasontsteking
• Diabetes mellitus
• Fenylketonurie
• Leverfalen en plasgeur van vis
• Medicatie
• Nierproblemen en urine die ruikt naar vis
• Prostatitis en naar vis ruikende plas
• Uitdroging
• Urineweginfecties en plas met visgeur
• Vaginitis en vislucht van de plas
• Visluchtsyndroom
• Vitaminen en supplementen en urinegeur van vis
• Voeding en plas met vislucht
• Zwangerschap en naar vis ruikende urine

Ontstaan van visgeur in urine

Vaak is de chemische stof trimethylamineoxide verantwoordelijk voor de urinegeur van vis. Wanneer een vis sterft en het weefsel begint te ontbinden onder invloed van bacteriën, komt deze stof vrij en wordt deze omgezet in trimethylamine (TMA), wat de typische vislucht veroorzaakt. Een visachtige geur in de urine is het gevolg van de aanwezigheid van bacteriën, TMA of een interactie tussen beiden. Bij de meeste gezonde mensen breekt het lichaam TMA af, waardoor de urine niet meer ruikt naar vis (ook niet als ze pas vis gegeten hebben om veel bacteriën in het lichaam aanwezig zijn).

Bacteriële vaginose en visachtige geur

De bacteriële infectie bacteriële vaginose is een veel voorkomende aandoening bij seksueel actieve vrouwen. Deze aandoening veroorzaakt een visachtige, stinkende vaginale afscheiding. De urine is niet aangetast, maar de patiënt ruikt de visgeur wel als hij op het toilet zit. Andere bekende symptomen van bacteriële vaginose zijn een brandend gevoel in en rond de vagina, pijn tijdens de geslachtsgemeenschap en een grijze of schuimige vaginale afscheiding. De vislucht en andere symptomen verergeren onmiddellijk na de geslachtsgemeenschap.

Blaasontsteking

Een blaasontsteking (cystitis) is een aandoening die vaak het gevolg is van een bacteriële infectie, zoals een urineweginfectie. De bacteriën van de infectie veroorzaken dan een sterke vislucht in de urine. Patiënten met een ontsteking aan de blaas kampen met onder andere volgende symptomen:

• bekkenpijn
• druk in de onderbuik
• een brandend gevoel tijdens het plassen
• een sterke, aanhoudende drang om te plassen
• koorts
• regelmatig kleine hoeveelheden urine plassen
• troebele, bloederige of sterk ruikende urine

Antibiotica zijn nodig voor het verhelpen van de blaasontsteking. Veel water drinken en een verwarmingsmatras gebruiken verlichten het ongemak.

Diabetes mellitus

Suikerziekte (diabetes mellitus) is een metabole aandoening die zich kenmerkt door hoge bloedsuikerspiegels (hyperglykemie) en een gebrek aan of onderbenutting van insuline. Diabetes mellitus zorgt ervoor dat glucose in de urine vrijkomt, wat resulteert in een zoete urinegeur of een visachtige plasgeur. Een correcte behandeling van diabetes mellitus is nodig om dit probleem te verhelpen.

Fenylketonurie

De zeldzame erfelijke ziekte fenylketonurie verhoogt fenylalanine in het bloed, waardoor deze stof zich opbouwt in het lichaam en ook de urine veel van deze stof bevat. Dit gaat gepaard met de stank van vis. De genetische aandoening komt tot uiting in de eerste maanden van het leven. Bekende symptomen zijn een huiduitslag, een kleiner hoofd dan normaal (microcefalie), hyperactiviteit, schokkende bewegingen van de armen en benen, toevallen, tremoren (bevingen) en vertraagde mentale en sociale vaardigheden. De patiënt moet een strikt dieet volgen met voeding dat arm is aan fenylalanine. De patiënt mag bijgevolg geen bonen, eieren, kaas, kip, melk en vis eten. Ook zijn sommige kunstmatige zoetstoffen uit den boze.

Leverfalen en plasgeur van vis

De lever helpt net als de nieren om giftige stoffen uit het lichaam te verdrijven. Een slecht werkende lever leidt tot een verhoogd bilirubinegehalte in het bloed. De bilirubine komt ook terecht in de urine, wat gepaard gaat met de urinegeur van vis. Sommige patiënten zijn vatbaarder voor leverfalen dan anderen, namelijk patiënten met:

• cirrose
• een auto-immuunziekte
• een galwegenaandoening
• een stofwisselingsziekte
• hepatitis (leverontsteking)
• leververvetting

Symptomen van leverfalen zijn onder andere ascites (vochtophoping in de buik), diarree, een verlies van eetlust, geelzucht: een gele huid, gele nagels of gele ogen, gezwollen enkels, jeuk, misselijkheid of braken en uitputting. De behandeling hangt af van de mate van leverfalen, maar bestaat meestal uit medicatie, een ziekenhuisopname of een levertransplantatie.

Medicatie

De inname van antibiotica zoals ciprofloxacine of amoxicilline verandert de urinegeur bij een aantal patiënten, waardoor deze gaat stinken naar vis. Dit komt zowel voor bij het kortstondig als langdurig gebruik van antibiotica.

Nierproblemen en urine die ruikt naar vis

De nieren zorgen voor de filtering van urine en de verwijdering van gifstoffen uit het lichaam. Stinkende urine wijst mogelijk op een slechte nierfunctie, wat vaak resulteert uit een infectie of nierstenen. Veel voorkomende symptomen van een nierinfectie (nefritis) zijn bloed in de urine (hematurie), een urineweginfectie die verergert, hoge koorts, moeite met plassen of pijn bij het urineren (dysurie) en pijn in de onderrug (lage rugpijn). Nierinfecties vereisen een ziekenhuisopname met antibiotica.

Prostatitis en naar vis ruikende plas

Prostatitis is een aandoening waarbij een zwelling en ontsteking van de prostaatklier ontstaat. Vaak is de prostaatontsteking het gevolg van een infectie. Patiënten met prostatitis hebben plasproblemen, waaronder een vislucht van de urine. De symptomen van prostatitis lijken op deze van een urineweginfectie. Daarnaast ervaren patiënten mogelijk pijn in de anus, het perineum of het scrotum (balzak), lage rugpijn, rillingen en pijn in het lichaam en een zwakke urinestroom. De behandeling hangt af van de oorzaak van de ontsteking. Warme zitbaden verlichten de pijn. Een arts schrijft soms medicatie voor, zoals antibiotica en pijnstillers. Af en toe is een operatie vereist.

Uitdroging

Is een patiënt uitgedroogd, dan ruikt de urine sterker, waaronder patiënten soms een vislucht opmerken. Het is belangrijk om voldoende water te drinken om uitdrogingsverschijnselen te voorkomen.

Urineweginfecties en plas met visgeur

Wanneer te veel schadelijke bacteriën aanwezig zijn in de urinewegen, ontstaat een urineweginfectie. Bij sommige patiënten veroorzaakt een urineweginfectie geen symptomen. Andere patiënten kampen met urineafwijkingen zoals bloed in de urine (hematurie), donkere urine, stinkende urine en troebele urine. Ook plasproblemen komen voor zoals vaak plassen (zelfs direct na het gebruik van het toilet), een frequente plasdrang (urinaire urgentie) en pijn bij het urineren. De meeste urineweginfecties behandelt de arts met antibiotica. Onbehandeld verspreidt een urineweginfectie zich mogelijk naar de nieren. Daarom moeten patiënten met het vermoeden van een infectie aan de urinewegen een arts opzoeken voor het krijgen van een geschikte behandeling.

Vaginitis en vislucht van de plas

Een ontsteking van het slijmvlies van de vagina is in medische termen gekend als ‘vaginitis’. Een stinkende vaginale afscheiding (waardoor de urine lijkt te ruiken naar vislucht, vaginale jeuk en pijn aan het vaginale gebied zijn enkele kenmerken van deze aandoening. Vaginitis is vaak veroorzaakt door een infectie met bacteriën, schimmels of parasieten. Tast een infectie de vagina aan, dan gaan de ziekteverwekkers groeien, wat leidt tot symptomen. Ook andere oorzaken zijn bekend, zoals onder andere verminderde oestrogeenspiegels na de menopauze of een huidaandoening. De behandeling hangt af van de oorzaak van de infectie. Bacteriële infecties behandelt de arts met antibiotica en schimmelinfecties zijn te behandelen met antischimmelmiddelen.

Visluchtsyndroom

Het visluchtsyndroom (trimethylaminurie) is een zeldzame aandoening waarbij een patiënt naar vis ruikt. De geur komt tot stand door de afscheiding van speeksel, zweet of urine. De patiënt is niet in staat om trimethylamine af te breken. Meestal is deze genetische aandoening erfelijk. Buiten de vieze urinegeur komen geen andere symptomen tot uiting. Veranderingen in de voeding, antibiotica en voedingssupplementen zijn nuttig voor patiënten met deze ziekte.

Vitaminen en supplementen en urinegeur van vis

Sommige vitaminen en supplementen veroorzaken een visachtige plasgeur. Vooral supplementen van calcium (calciumsupplementen), vitamine B6 en vitamine D (vitamine D-supplementen) zijn verantwoordelijk voor de gewijzigde urinegeur. Stopt de patiënt met het nemen van de supplementen en houdt de stinkende urine aan, dan is het raadzaam om een arts te contacteren.

Voeding en plas met vislucht

Bepaalde voedingsmiddelen laten de urine ruiken, zoals asperges, vis, spruitjes, kool en voedingsproducten met cafeïne. Enkele uren na het consumeren van deze voedingsmiddelen, verdwijnt de urine met vislucht. Indien de urinegeur van vis erg storend is, moet de patiënt voldoende water drinken zodat de geur verdunt en de patiënt niet uitdroogt.

Zwangerschap en naar vis ruikende urine

Zwangere vrouwen hebben vaak meer geconcentreerde urine, waardoor een sterkere plasgeur ontstaat die soms doet denken aan vis. Verdwijnt dit symptoom niet na enkele dagen, dan is medisch advies nodig. Uitdroging tijdens de zwangerschap maakt de urine donkerder of laat deze sterker ruiken. Zwangere vrouwen moeten zeker voldoende drinken.