Chloorallergie: symptomen van zwemmen in water met chloor

Bij een 'chloorallergie' of een 'allergie voor chloor' is het niet het chloor zelf waar je op reageert maar op een bijproduct ervan. Het zijn de urine, ontlasting, huidschilfers van mensen (en dieren), haren, cosmetica- en parfumresten en bacteriën die samen met chloor voor trichlooramines zorgen waar je allergisch op reageert. Blootstelling aan hoge concentraties van dit bijproduct van chloor verhoogt het risico op mogelijke negatieve gezondheidseffecten bij de zwembadbezoekers. Het zijn niet alleen mensen die vatbaar zijn voor allergische reacties of atopie (waarbij je een allergische aanleg hebt en waarbij er kenmerken zijn van voedselallergie, eczeem, astma en hooikoorts) die getroffen worden door een chloorallergie. Wel vertonen zij meer uitgesproken symptomen dan mensen die geen aanleg hebben voor allergieën.

• Wat is een chloorallergie
• Oorzaken van allergie voor chloor
• Huisarts raadplegen
• Symptomen van zwemmen in water met chloor
• Onderzoek en diagnose
• Behandeling
• Zwembaden met chloor vermijden
• Douchen, pufje en pillen
• Crème met glycerine en ureum
• Zalf voor huiduitslag
• Oogdruppels
• Prognose
• Prognose op lange termijn
• Management van chloorallergie
• Complicaties
• Preventie

Wat is een chloorallergie

Een chloorallergie is een reactie op trichlooramine, wat gevormd wordt wanneer chloor reageert met haar, zweet, speeksel, plas, poep en cosmetica afkomstig van de baders. Het gaat bij een chloorallergie dus niet om een allergie voor chloor maar om een gevoeligheid voor het bijproduct van chloor, genaamd trichlooramine, dat als een damp boven het bad komt te hangen en een irriterend effect heeft op de ogen.

Chloorallergie is dus eigenlijk geen allergie in de traditionele zin van het woord, maar eerder een overgevoeligheidsreactie op chloor of de bijtende stoffen die vrijkomen als chloor zich mengt met organisch materiaal, zoals zweet of urine. Mensen die gevoelig zijn voor chloor kunnen symptomen ervaren zoals huiduitslag, jeuk, ademhalingsproblemen, of geïrriteerde ogen wanneer ze in contact komen met chloorhoudende stoffen, zoals zwembaden of schoonmaakmiddelen.

Oorzaken van allergie voor chloor

De benaming 'chloorallergie' zet je in feite op het verkeerde been. De oorzaak van het optreden van een chloorallergie is niet chloor zelf maat het contact met verbindingen die ontstaan uit chloor en bacteriën en menselijke eiwitten, het desinfectiebijproduct trichlooramine, waar je gevoelig op kunt reageren. Sommige mensen zijn gevoeliger voor deze stof dan anderen. Vooral mensen met atopie zijn er gevoelig voor. Dit duidt op de aanleg antistoffen van het type IgE te maken specifiek gericht tegen onschuldige stoffen die in de omgeving voorkomen.

Huisarts raadplegen

In geval van een chloorallergie hoef je geen huisarts te raadplegen als er slechts tijdelijke symptomen optreden. Sommige mensen hebben naast de bekende rode ogen (na het zwemmen) een licht geïrriteerde huid die reageert op het contact met trichlooramine. In dit geval is het echter niet nodig om je huis​​arts te raadplegen. De huisarts kan deze klachten niet behandelen en bovendien trekken de klachten vanzelf weer weg. Er zijn ook mensen die ergere klachten krijgen, zoals ademhalingsproblemen, dikke ogen, een benauwd gevoel en een hele rode huid. De huisarts zal hen aanraden om zwembaden met chloor te mijden.

Symptomen van zwemmen in water met chloor

Een chloorallergie kan de volgende symptomen veroorzaken:

• bultjes op de huid
• rode huid
• huiduitslag
• jeukende huid
• schilferige huid
• ademhalingsmoeilijkheden
• piepende ademhaling
• niezen
• extra slijm in de neus
• hoesten
• benauwdheid
• rode ogen
• jeukende ogen
• branderige ogen
• pijnlijke ogen
• dikke ogen / gezwollen oogleden
• (soms) misselijkheid, braken en duizeligheid

Onderzoek en diagnose

Als je met je klachten naar de huisarts gaat, zal hij eerst andere huidziekten willen uitsluiten vooraleer de diagnose gesteld wordt. De huisarts stelt allerlei vragen over je klachten (wanneer treden ze op, hoe lang houden ze aan, etc.) en zal je vervolgens lichamelijk onderzoek. De huisarts zal ook je medische geschiedenis in ogenschouw nemen. Vaak is aanvullend onderzoek niet nodig.

Behandeling

Zwembaden met chloor vermijden

Als de huisarts vaststelt dat je zeer gevoelig bent voor trichlooramine, zal hij of zij adviseren om in de toekomst zwembaden met chloor te vermijden.

Douchen, pufje en pillen

Als je milde klachten hebt kun je wel naar het zwembad gaan, maar doe je er verstandig aan om van tevoren goed te douchen en na het zwemmen je lichaam goed af te spoelen en vervolgens je huid goed in te vetten. In geval van astmatische gevoeligheid of een pollenallergie kun je van te voren een pufje nemen of een allergiepil slikken.

Crème met glycerine en ureum

Een rode en droge huid kan goed worden behandeld met vochtinbrengende, milde crèmes die zowel glycerine als ureum bevatten. Deze combinatie zorgt ervoor dat hydraterende crèmes en andere producten beter in de huid door kunnen dringen. Glycerine is in staat vocht vast te houden en aan te trekken in de huid en ureum houdt het vocht vast in de huid.

Zalf voor huiduitslag

Niet-genezende huiduitslag wordt behandeld met glucocorticoïden, een groep steroide-hormonen die door de bijnierschors worden geproduceerd. De zalf wordt aangebracht op de getroffen delen van de huid en helpt de ontsteking van de huid te verlichten.

Oogdruppels

Voor oogirritatie zijn vochtinbrengende oogdruppels nuttig.

Prognose

Prognose op lange termijn

De prognose voor mensen met een chloorovergevoeligheid is over het algemeen goed, vooral als de blootstelling aan chloor beperkt of vermeden wordt. Zodra de bron van irritatie wordt geëlimineerd, verdwijnen de symptomen meestal binnen enkele uren tot dagen. Met de juiste voorzorgsmaatregelen kunnen ernstige reacties worden vermeden.

Management van chloorallergie

Vermijden van blootstelling: Het vermijden van zwembaden met chloor, het dragen van beschermende kleding of handschoenen bij gebruik van schoonmaakmiddelen, en het kiezen van chloorvrije schoonmaakalternatieven kunnen de blootstelling minimaliseren.

• Behandeling van symptomen: Bij huidreacties kunnen antihistaminica, hydrocortisoncrème of kalmerende lotions helpen. Bij ademhalingsproblemen kan het nuttig zijn om met een arts te praten over eventuele inhalatoren of andere medicatie.
• Langdurige blootstelling: Voor mensen die regelmatig aan chloor worden blootgesteld, zoals zwemmers, kan langdurige blootstelling soms leiden tot chronische huidproblemen of luchtwegirritatie. Dit kan worden gemanaged door voorzorgsmaatregelen zoals douchen na het zwemmen en het dragen van zwembrillen en neusklemmen.

Complicaties

n de meeste gevallen zijn er geen complicaties, omdat contact met chloor meestal kan worden vermeden. In ernstige gevallen kun je last krijgen van kortademigheid en een sterke huiduitslag. Vanwege de kortademigheid kun je angstig worden en in paniek raken. In ernstige gevallen worden de ogen ook aangetast, wat kan leiden tot een oogontsteking. Bovendien kun je last krijgen van braken en duizeligheid. In ernstige gevallen moet je zwembaden met chloor mijden.

Preventie

Om een chloorallergie of irritatie veroorzaakt door trichlooramine te voorkomen, moeten gevoelige personen en mensen met allergische aanleg en atopie contact met het irriterende middel vermijden (indien mogelijk). Iedereen die bang is een jeukende huid en rode plekken door het chloorwater te krijgen, kan zijn huid beschermen door voor en na het zwemmen goed te douchen en je huid in te smeren met speciale huidbeschermende crèmes. Maar let op: middelen die paraffine bevatten, zijn hier niet geschikt voor. Ze verstoppen de poriën.