Besmetting met schaamluis

Schaamluis valt onder de SOA (Seksueel Overdraagbare Aandoeningen), maar het is ook mogelijk dat je op een andere manier met schaamluis besmet raakt. Het is bijvoorbeeld ook via beddengoed, kleding en handdoeken overdraagbaar en niet alleen via intiem contact. Het is geen ernstige aandoening, maar de klachten kunnen wel heel vervelend zijn. De luisjes kunnen leven op alle delen van het lichaam die behaard zijn, behalve in het hoofdhaar.

Besmetting met schaamluis

Ongeveer twee weken nadat je besmet bent geraakt met schaamluis, kun je last krijgen van jeuk. Deze jeuk wordt veroorzaakt door kleine luisjes, die zich op elk behaard stukje huid kunnen bevinden, behalve op de hoofdhuid. Meestal bevinden de luisjes zich in het schaamhaar rond de geslachtsdelen of de anus, maar zij kunnen ook leven in okselhaar, borsthaar, haar op de benen/dijen, rond de navel, in de wenkbrauwen en de wimpers. De luisjes leven van het bloed van mensen en laten bruinrode ontlasting achter. Deze ontlasting is bijvoorbeeld in licht ondergoed goed te zien. Je krijgt een aanhoudende jeuk op de huid waar de luizen zich bevinden. de huid kan geirriteerd raken en rood kleuren. Krabben helpt niet tegen de aanhoudende jeuk, maar kan de huid op den duur wel beschadigen of infecties veroorzaken.

Besmetting vaststellen

Wanneer je besmet bent geraakt met schaamluis, is het vrij eenvoudig dit zelf vast te stellen. Meestal kun je ze zelf zien en heb je daar geen arts voor nodig. Aan de haartjes op je huid kun je puntjes zien. Dit zijn de luisjes zelf, of de eitjes van de luizen die ze inmiddels gelegd hebben. Wanneer je wel iets ziet, maar niet zeker bent, kan een vergrootglas helpen. Kun je het dan nog niet goed zien, is het verstandig een arts te raadplegen. Wanneer je weet dat je de schaamluis via seksueel contact hebt opgelopen, is het aan te raden je ook op andere SOA te laten testen. Waarschijnlijk stelt de arts je dit ook voor tijdens het onderzoek. Indien hij het niet voorstelt, kun je er altijd zelf om vragen. Wanneer je na de besmetting hebt gevreeen met iemand (veilig of onveilig) is het goed deze persoon in te lichten, zodat deze zich ook kan laten behandelen. Ook wanneer deze persoon nog geen klachten heeft, want de klachten kunnen pas veel later na besmetting tonen. Ook mensen die jouw kleding hebben gedragen, jouw handdoeken hebben gebruikt of in jouw bed hebben gelegen kunnen beter onderzocht worden.

Behandeling van schaamluis

Wanneer je een huisarts hebt bezocht, zal deze je waarschijnlijk een creme of lotion voorschrijven. Gewone zeep of shampoo helpt namelijk niet tegen de luis. Als je zelf de diagnose hebt kunnen stellen en dus geen huisarts bezocht hebt, zijn er middelen te koop bij apotheek of drogist tegen de luis. Dit zijn o.a. lotions van Loxazol of Prioderm. Voor deze creme of lotion heb je geen recept van een huisarts nodig. De creme of lotion doodt de luisjes. Het is aan te raden de behandeling na ongeveer een week nogmaals te herhalen om zeker te zijn dat alle luisjes dood zijn.

Het beste kun je je beddengoed, kleding en handdoeken e.d. die je voor de behandeling gebruikt hebt wassen op minimaal 60 graden. Wanneer dit niet mogelijk is, kun je alles in een afgesloten zak opbergen voor minimaal drie dagen. Laat je kussen en je matras (en al het overige dat niet in de wasmachine kan) goed luchten voor je er weer gebruik van maakt. Zo voorkom je dat je via je eigen spullen opnieuw besmet raakt.