De traditionele behandeling van hoofdpijn

De conventionele geneeskunde schrijft ons een aantal middelen voor die we kunnen aanwerven voor de behandeling van hoofdpijn. Deze conventionele geneesmiddelen kunnen onderverdeeld worden in 3 groepen. De werking en de nadelen worden kort uiteengezet.

Analgetica

Voor algemene hoofdpijnen bestaat een keuze aan vrij verkrijgbare pijnstillers, ook wel analgetica genaamd. In overeenstemming met het werkzame bestanddeel, onderscheiden we drie hoofdgroepen:

• aspirine
• paracetamol
• codeïne

Veel merknamen brengen preparaten op de markt die een combinatie vormen van deze bestanddelen, waaraan soms nog cafeïne is toegevoegd. De aanbevolen doseringen worden hier ook vermeld.

Aspirine

De chemische naam van aspirine is acetylsalicylzuur. Dosering: per keer twee tabletten van 300 mg.

Werking
Van aspirine wordt aangenomen dat het de productie remt van de neurotransmitters die betrokken zijn bij de overdracht van pijnprikkels in de hersenen. Daarnaast gaat het ontstekingen tegen en onderdrukt het koorts, omdat het de synthese van prostaglandinen remt die bij deze processen betrokken zijn.

Nadelen
Aspirine heeft een zeer hoge zuurgraad en tast gemakkelijk het maagslijmvlies aan, wat bij overmatig gebruik kan leiden tot bloedingen en zweren. Hoge of snel op elkaar volgende doses kunnen ook de zenuwen irriteren die het oor bedienen, wat tot oorsuizingen kan leiden. Die duren voort zolang aspirine in het lichaam aanwezig is.

Paracetamol

De stofnaam van Paracetamol is eenvoudigweg paracetamol. Dosering: per keer twee tabletten van 500 mg. Maximaal vier doses per dag.

Werking
Paracetamol remt de productie van de neurotransmitters die betrokken zijn bij de overdracht van pijnprikkels in de hersenen. In tegenstelling tot aspirine is het niet zuur en heeft het dus geen invloed op de spijsvertering. Sommige mensen kikkeren ervan op, andere worden er echter slaperig van.

Nadelen
Wanneer paracetamol in hoge doses wordt ingenomen, kan dat een onomkeerbare leverbeschadiging tot gevolg hebben. Er bestaat ook enige vrees dat chronisch gebruik van paracetamol, de nieren en de blaas kan schaden.

Codeïne

Codeïne wordt bereid als codeïnefosfaat. Over het algemeen wordt het gebruikt in combinatiepreparaten, bv. 30 mg op 500 mg paracetamol. Dihydrocodeïne is een veel sterker preparaat dat eveneens in doses van 30 mg wordt gebruikt.

Werking
Codeïne maakt deel uit van de familie van de opiaten. Het remt de activiteit van neurotransmitters in de hersenen en het ruggenmerg. Dit betekent dat het alle autonome (onwlllekeurige) activiteiten beïnvloedt: spijsvertering, ademhaling en hartslag, en eveneens de ontvangst van pijnprikkels in de hersenen.

Een combinatie van Analgetica

Merknamen

• ACCOD - aspirine, codeïne, cafeïne
• Paracetamol met codeïne - paracetamol, codeïne

Nadelen
Codeïne remt de peristaltische beweging van het spijsverteringsstelsel wat constipatie tot gevolg kan hebben. Bij mensen die er gevoelig voor zijn, kan het bovendien tot braken leiden.

Analgetica met cafeïne

Cafeïne wordt in kleine doses toegevoegd aan combinantiepijnstillers. Ter vergelijking: een kop verse koffie bevat 150 mg cafeine.

Werking
Cafeïne schijnt de opname van de andere componenten te bevorderen, alhoewel het mechanisme nog niet helemaal is verklaard. Cafeïne verwijdt de bloedvaten, behalve in de hersenen, waar juist vaatvernauwing optreedt. Dat zou een verklaring kunnen zijn voor de ischemische pijn bij direct gebruik en de pijn die ontstaat bij het staken van de medicatie en het gevolg is van vaatverwijding.

Merknamen

• Antigrippine - paracetamol, cafeïine, ascorbinezuur
• Hedex Extra - paracetamol, cafeïne
• Finimal - paracetamol, cafeïne
• Panadol Plus - paracetamol, cafeïne

Nadelen
Cafeïne verhoogt de hartslag en leidt tot slapeloosheid. Sommige mensen krijgen er hoofdpijn van en regelmatig gebruik kan bij het staken van de medicatie leiden tot hoofdpijn.