Hyperactiviteit en ADHD bij kinderen

Zelfs een kleine mate van hyperactiviteit bij een kind, kan veel verstoringen veroorzaken, zowel thuis als op school. Wanneer een kind lijdt aan ernstige hyperactiviteit, luidt de medische diagnose ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder).

Hyperactiviteit en ADHD

Zoals de naam al suggereert, spelen bij ADHD twee aspecten een rol: concentratiestoornissen en hyperactiviteit. Deze kunnen zich in verschillende mate voordoen. Jongens zijn vaker hyperactief en dit wordt ook vaker opgemerkt. Bij meisjes uit deze aandoening zich vaker in slechte concentratie. Ondanks de leermoeilijkheden ligt de diagnose dus minder voor de hand. De aandoening verdwijnt vaak laat in de puberteit, maar kan blijven bestaan bij volwassenen.

De oorzaak

De exacte oorzaak van hyperactiviteit is niet duidelijk en veel factoren spelen een rol bij de aandoening, onder andere een moeilijke bevalling en voedselgebrek tijdens de zwangerschap en in de eerste levensjaren. Soms speelt erfelijkheid een rol. Voedselintolerantie kan ook een oorzaak zijn en veel kinderen knappen op door een aangepast dieet. Onderzoekers wijzen erop dat ongeveer een kwart of meer van de kinderen van wie is vastgesteld dat ze ADHD hebben, zich normaal gedraagt wanneer ze een dieet volgen waaruit de voedingsmiddelen zijn geschrapt waarvoor ze een intolerantie hebben ontwikkeld. Sommige kinderen reageren daarna beter op een psychologische behandeling.

Voedseladditieven

Levensmiddelen en medicijnen bevatten tegenwoordig ongeveer 3000 toevoegingen. Deze dienen voor het conserveren van het voedsel, voor een veilige en langdurige houdbaarheid en voor het verbeteren van de smaak en het uiterlijk. Om deze additieven te vermijden, moet u alle etiketten op levensmiddelen controleren en informeren naar de bestanddelen van geneesmiddelen. Bijna elk additief kan allergieën veroorzaken bij iemand die er aanleg voor heeft. De meest beruchte boosdoeners zijn:

Natuurlijke additieven: hierbij horen de stoffen die het vaakst een voedselintolerantie veroorzaken, zoals bindmiddelen van tarwe of maïs en natuurlijke zoetstoffen/siroop van maïs, bieten en suikerriet. Beide worden gebruikt in vloeibare geneesmiddelen en tabletten. Albumine is vaak afkomstig van eieren.

Smaakstoffen (E620-3): de meest beruchte is mononatriumglutamaat, die de veroorzaker kan zijn van het Chineesrestaurant-syndroom (koortsigheid, beklemming en pijn op de borst, hoofdpijn en flauwvallen).

Antioxidanten (E320-1): deze conserveringsmiddelen voorkomen dat vetten ranzig worden, maar kunnen ook astma en urticaria opwekken.

Sulfieten (E220-8): het conserveringsmiddel sulfiet ontstaat op natuurlijke wijze tijdens het fermentatieproces van gist, maar kan ook worden toegevoegd aan bier, wijn en vruchtensap of gebruikt bij de bereiding van zeevruchten, gelatine, gedroogde groenten, augurken, geconserveerd vlees, worst, fruitsalades, gedroogd fruit en groene salades die met sulfiet worden besproeid om de frisheid te behouden in restaurants. Kan astma, neusslijmvliesontsteking en urticaria opwekken.

Nitriet en nitraten (E249-51): deze conserveringsmiddelen stabiliseren de kleur van gekookt vlees, onder andere ham, bacon en kaas. Kan urticaria en hoofdpijn opwekken.

Benzoaten (E210-8): dit conserveermiddel wordt gebruikt in vruchtensappen, fruitsiroop, mousserende dranken, sommige vruchten, schelp-en schaaldieren. Kan op natuurlijke wijze ontstaan in honing en cranberry’s. Is vaak betrokken bij ADHD. Kan urticaria veroorzaken en mogelijk eczeem en astma. Kan symptomen veroorzaken bij mensen die gevoelig zijn voor aspirine en/of de kleurstof tartrazine (E102).

Azokleurstoffen (E100-80): deze komen voor in een groot aantal voedingsmiddelen en geneesmiddelen. Deze kleurstof kan in de darm worden afgebroken tot aminen. Kan astma, urticaria, gedragsstoornissen, hyperactiviteit en migraine veroorzaken.

Wat kan u doen tegen hyperactiviteit

Begin een voedsel-, stemmings- en symptomendagboek, dat helpt bij het achterhalen van het voedingsmiddel of de chemische stof die als prikkel werkt.

Vermijd voedseladditieven omdat deze stoffen heel vaak het hyperactieve gedrag opwekken. Gebruik gewone witte tandpasta en geen geltandpasta omdat die conserveringsmiddelen bevat.

Een gezond dieet voorkomt schommelingen van de bloedsuikerspiegel.

Voor volwassenen is de volgende stap het Dieetplan. Bespreek deze benadering eerst met de huisarts als het een kind betreft. U heeft misschien de hulp van een diëtist nodig om er zeker van te zijn dat het dieet geschikt is voor opgroeiende kinderen.

Overleg met de huisarts welke andere behandelingen geschikt zijn voor hyperactiviteit, bijvoorbeeld gedragstherapie en geneesmiddelen.

Homeopathie kan soms een gunstig effect hebben, maar raadpleeg altijd een bevoegde homeopaat, bij voorkeur iemand die ook huisarts is.