Natuurgeneeskunde: Zonnebrand, bevriezing, verbranding

Ik bewonder altijd de levensmoed van blonde vakantiegangers die zo vanuit hun werk de zon tegemoetgaan en nauwelijks op de plaats van bestemming aangekomen, hun lichaam blootstellen aan de hete zonnestralen.

Zonnebrand

Symptomen. Dat blonde mensen gevoeliger voor verbranden zijn is geen sprookje. Een daadwerkelijk feit is ook dat na een paar uur het gejamnmer begint, na het eerste zonnebad is men rood verbrand;, het begint te jeuken en te branden. In zware gevallen brandt de huid pijnlijk en ontstaan er blaasjes, men heeft hoofdpijn, diarree en koorts, soms zelfs met koude rillingen. Binnen een paar dagen hangt het vel er in lappen bij.

Er zijn meer vakantiegangers dan men denkt die dit ieder jaar weer meemaken. Die het onvermijdelijk vinden zich te laten verbranden. Weet u wel dat verbranden dodelijk kan zijn? Te veel zon op een onbedekt of bijna kaal hoofd en nek kan het hersenvlies, het ruggemerg en de hersencentra te veel prikkelen. De gevolgen kunnen een verlamming veroorzaken of zelfs dodelijk zijn. (Verbranden kan ook gebeuren bij verkeerd gebruik van de hoogtezon, lees daarom altijd de gebruiksaanwijzing.)

Eerste hulp (bij zonnesteek): De getroffenen op een plekje in de schaduw leggen, bedekken met een handdoek, het hele lichaam met koud water besprenkelen, koude omslagen leggen op hart, hoofd en nek.

Behandeling: De verbrande delen met lijnolie behandelen. Ook een pepermuntomslag en boter geeft verlichting. Verder de zon vermijden.

Genezingsproces: Het kan weken duren.

Ter voorkoming:

Zonbestraling speelt in de natuurgeneeskunde een belangrijke rol, zolang de zon maar met mate gebruikt wordt. Vergal uw welverdiende vakantie niet door op de eerste dag al bruin te willen zijn, u wordt alleen zo rood als een kreeft en dat staat nog gekker dan een witte rug.

Altijd iets op het hoofd zetten, vooral bij kleine kinderen, steeds luchtige kleding bij de hand hebben. Op de volgende manier wordt een verstandige vakantieganger zo bruin als een Hollywoodstar: Voor ieder zonnebadje zorgvuldig inoliën, de eerste dag beginnen met de voeten, de volgende dag met de benen, de derde dag de bovenbenen, de vierde de buik, de vijfde dag de borst, de zesde dag de rug. Begin met 5 minuten en verleng dit door ieder nieuw lichaamsdeel ook 5 minuten aan de zon bloot te stellen. Het lijkt wat gecompliceerd, maar het resultaat is er dan ook naar. Wat moet u verder doen als u aan het strand ligt? In de schaduw gaan liggen en daar word je ook bruin zonder dat het gevaar kan.

Bevriezing

Symptomen:

We onderscheiden algehele of plaatselijke bevriezing. Ze treedt pas op enige uren of zelfs dagen nadat men blootgesteld is geweest aan kou en vocht, wat een tijdige behandeling dus in de weg staat. Plaatselijk kun je een violet-blauwrode verkleuring zien, soms ook zwellingen en blaren. De lichaamstemperatuur daalt snel. (Koude schijndood treedt in bij 26°C lichaamstemperatuur. De voorboden zijn slaapneigingen, onzekere bewegingen, gezichtsstoornissen, de pols en ademhaling gaan langzamer).

Oorzaak:

Verhoogde kou-inwerking op het hele lichaam of op sommige delen. Droge vorstdagen zijn niet zo gevaarlijk als natte. Daarom moet men ook op de wat warmere winterdagen warme kleren dragen en nooit met nat haar naar buiten gaan. Uitgeputte en zieke mensen lopen veel gevaar, vooral mensen met vaatstoornissen (rokers). Ook gedeprimeerde en dronken mensen lopen gevaar (het huismiddel alcohol is nu eenmaal het slechtste).

Eerste hulp: Bij een totale bevriezing de patiënt zo snel mogelijk in een warme kamer brengen (ook in bewusteloze toestand). Maar niet bij de verwarming leggen. Als de ledematen erg bevroren zijn, ze heel voorzichtig aanpakken en wrijven. Wanneer de kleren bevroren zijn, ze met de grootste voorzichtigheid verwijderen, het lichaam in een warme deken hullen.

Azijnwassingen helpen goed. Bij bewusteloosheid salmiakgist of uienringen onder de neus houden. Het lichaam nooit met sneeuw inwrijven, dat helpt alleen maar bij plaatselijke bevriezing. Als er geen sneeuw is, koud water gebruiken. Ook verder onderscheidt zich de behandeling van plaatselijke bevriezing van totale bevriezing. De getroffen lichaamsdelen mogen niet van buitenaf verwarmd worden. De verwarming mag alleen maar langzaam gebeuren en moet vanuit het lichaam zelf komen. Voorzichtig zijn met alcohol, vooral als het lichaam nog blootgesteld blijft aan de kou. In zo’n geval is alcohol juist erg gevaarlijk, deze verwijdt de bloedvaten alleen maar tijdelijk waardoor een betere doorbloeding ontstaat en een suggestief warmtegevoel wordt gemerkt. In werkelijkheid wordt de warmteafgifte van het lichaam alleen maar hoger.

Behandeling:

Na de eerste-hulp-maatregelen de huid regelmatig zo mogelijk met een ruwe doek afwrijven om de verwarming van de huid te bevorderen. De bevroren plekken in warm aardappelwater baden. Veel bewegen (bijvoorbeeld met blote voeten op een ruw tapijt of op een ruwe handdoek lopen). Bij zware bevriezingen een dokter laten komen om bijverschijnselen van bevriezing zoals bloedvatvernauwing te voorkomen.

Genezingsproces:

Trapsgewijze behandeling: met kruiken, hete kussens en warme dranken (aftreksel van hooibloemen, overdag een kopje sloksgewijs opdrinken). Warme hooibloem-omslagen, homocopathische maatregelen, om de bloedsomloop te stimuleren. Wisselbaden.

Ter voorkoming:

Juiste kleding, aangepast aan het weer. Dichte schoenen die geen water doorlaten. De oren beschermen. Vooral in de winter een gezonde levenswijze: veel fruit eten, gymnastiek en wandelen. Alcohol vermijden.

Verbranding

Symptomen:

Door in aanraking te komen met vuur, hete voorwerpen of hete vloeistoffen ontstaat er een ontsteking aan de huid. We onderscheiden 3 graden: Eerste graads verbranding: de huid is rood en doet pijn. Tweede graads verbranding: blaren en erge pijn. Derdegraads: zwart verbrande huid met erge pijn. Bij grote verbrandingen in de tweede en derde graad,ook koorts, versnelde pols, slapeloosheid, zwakke bloedsomloop, verwarringstoestanden, krampaanvallen.

Eerste hulp (bij verbranding tweede en derde graad): De verbrande delen vrij leggen en met een steriel verband toedekken. Als er kledingstukken op vastkleven, er niets aan doen. De gewonde toedekken en meteen naar het ziekenhuis brengen.

Behandeling:

(bij lichte verbranding): Oude huismiddeltjes: onder koud water houden, bestuiven met meel of er vet of olie opdoen, werken helemaal niet. Wikkels die gedrenkt zijn in sterke thee geven tenminste nog voorbijgaande verlichting. Er mag in geen enkele huisapotheek een flesje zwartebessenolie speciaal voor dit doel ontbreken. Een flesje lijnolie bij verse bloesem van de zwarte bessen voegen, dit in de zon zetten, elke dag schudden en na 14 dagen zeven. Deze olie geeft echt verlichting. Zijn er grote delen van de huid verbrand, dan kan een warm bad verlichting geven, waarbij wel op de bloedsomloop gelet moet worden. Een linnen doek moet dusdanig in het bad worden bevestigd dat de gewonde als op een hangmat in het water ligt.

Genezingsproces:

Hangt af van de aard van de verbranding. De blaren nooit doorprikken. Onder de blaar vormt zich de nieuwe huid en hoe eerder de blaar kapot gaat, hoe meer kans op een blijvend litteken.

Ter voorkoming: Vooral kleine kinderen wijzen op de gevaren bij vuur en hete vloeistoffen.