Homeopathie: Kouvatten en hoesten

Iedereen kent wel de normale symptomen die zich voordoen als u kou hebt gevat: een loopneus, niezen en waterige ogen, soms een zere keel of oorpijn.

Beschrijving

Het is normaal bij een kou dat de lymfeklieren een beetje gezwollen en gevoelig zijn. De meeste mensen die kougevat hebben, voelen zich moe en zwaar. Vaak hebben ze ook een lichte verhoging. Een kou gaat ook vaak gepaard met gebrek aan eetlust en een verstoring van de ontlasting, die minder wordt en minder vaak optreedt. Als slapte, koorts of opgezette klieren de belangrijkste symptomen zijn, kan het om griep gaan, of de ziekte van Pfeiffer, of iets anders.

Hoesten

Tijdens een kou reageert het lichaam op virussen die de onderste luchtwegen besmet hebben, waaronder ook de keel, de luchtpijp en de bronchiën, door te gaan hoesten. Of die hoest oppervlakkig of diep is, droog of vochtig, hangt af van de plaats en de hevigheid van de infectie en van de kracht van iemands afweermechanismen. De virussen infecteren slechts zelden de longen zelf.

Hoewel het hoesten vaak langer aanhoudt dan de verkoudheid zelf wordt de persoon in kwestie bijna altijd weer op eigen kracht en in eigen tempo beter. Aan de andere kant kan het hoesten wijzen op de reactie vanuit het lichaam op ernstiger aandoeningen zoals een bacteriële infectie, een allergie of een vreemd voorwerp in de luchtwegen.

In het onderste gedeelte van de ademhalingswegen kunnen zich nogal wat aandoeningen en symptomen voordoen. Tol de meest voorkomende behoren:

Kroep, veroorzaakt door een virusinfectie van het strottenhoofd en de bovenste ademhalingswegen in de borst. Kroep komt het meest voor hij kinderen tussen de drie maanden en drie jaar oud en wordt gekenmerkt door een hoest met een scherp, luid en blaffend geluid. Het kind is vaak hees. Doordat de infectie zwellingen veroorzaakt, wordt de doorgang in de ademhalingswegen nauwer en gaat het kind sneller, krachtiger en met meer geluid ademen. Dat geluid ontstaat doordat de lucht door de vernauwde luchtwegen wordt geperst.

Kroep moet niet verward worden met een ontsteking van het strottenklepje. die de ademhaling plotseling helemaal kan stilleggen, waardoor die ontsteking tot de spoedgevallen behoort. Ontsteking van het strottenklepje gaat zelden gepaard met hoesten, maar de overige symptomen lijken erg veel op die van kroep.

Keelontsteking (laryngitis), ontsteking van het strottehoofd en de bovenste luchtwegen in de borst, gepaard gaand met een virusinfectie. Symptomen hierbij zijn onder andere een scherpe, droge blafhoest diep in de keel en heesheid. De voor kroep zo kenmerkende ademhalingsmoeilijkheden zijn er niet, maar voor de rest lijken de aandoeningen wel op elkaar.

Bronchitis, technisch gesproken een ontsteking van de bronchiën. de lager gelegen ademhalingswegen tussen de luchtpijp en de longen. Daarom kunt u zeggen dat elke diep uit de borst opstijgende hoest die niet wijst op longontsteking, bronchitis is. De term wordt nogal gemakkelijk gebruikt, maar bij bronchitis gaat het om diep en lang aanhoudend hoesten of om een hevige mate van hoesten waarbij wel sprake is van koorts maar niet van longontsteking.

Bronchiolitis, infectie van de bronchioli, de kleine vertakkingen van het ademhalingskanaal, die vanuit de bronchiën de longen ingaan. Deze aandoening komt het meest voor bij kinderen jonger dan zes maanden, hoewel ook kinderen van ongeveer twee jaar de infectie kunnen oplopen. Vanwege de zwelling en de samentrekking van de bronchioli wordt het moeilijk voor het kind om uit te ademen. De patiëntjes ademen vrij snel, wat hun moeilijker afgaat dan normaal. Ze zien er ziek en angstig uit. Hoewel de ontsteking wel extra aandacht vraagt, is bronchiolitis een aandoening die niet verder om zich heen grijpt. U kunt de zieke thuis behandelen, maar wel onder toezicht van een arts.

Longontsteking, elke ontsteking van de longweefsels zelf, waardoor zich vocht ophoopt in de kleine longzakjes aan de uiteinden van de bronchioli. Door dat vocht kan de ingeademde zuurstof moeilijker de longen binnenstromen om van daaruit naar de bloedbaan te gaan. Tot de symptomen horen onder andere een stevige hoest, koorts en een duidelijke loomheid (lethargie). De hevigheid ervan wisselt naar gelang de oorzaak en iemands gezondheidstoestand.

Het Latijnse woord ‘pneumonie’ geeft alleen aan dat er vocht in de longen zit. Dat kan te wijten zijn aan allerlei infecties door micro- organismen, het inademen van vreemde stoffen of andere ziekten. Het is een ernstige aandoening en moet dus behandeld worden door een arts.

Piepend ademhalen, piepende of fluitende geluiden tijdens het ademhalen. Dit wordt veroorzaakt doordat de lucht door de vernauwde luchtwegen in de borst wordt geperst. Een dergelijke vernauwing kan worden veroorzaakt doordat de binnenkant van de luchtwegen zwelt als gevolg van een infectie, van een opeenhoping van slijm in de luchtwegen of van spasmen in de spierwand van de betreffende doorgangen. Iemand met een piepende ademhaling is kortademig en heeft meestal moeite met uitademen. Een duidelijk piepend geluid hoort men vaak hij astma. Het piepen kan echter ook veroorzaakt worden door een bepaalde aandoening van de borst of door het inslikken van een vreemd voorwerp.

Bij overgevoelige mensen veroorzaakt een kou soms ook een allergische reactie zodat de toestand gecompliceerd wordt. Als een kou of hoest ontstaat nadat men in aanraking is geweest met stuifmeel, stof, dierenvacht of bepaalde voedingsstoffen, of als de kou steeds weer terugkomt of te maken heeft met piepende geluiden en/of kortademigheid, dan is een allergie de mogelijke oorzaak.

Behandeling

Voor een simpele kou in het hoofd en hoesten hebben we een aantal simpele en zeer oude aanbevelingen:

• Zorg voor veel rust. Bedrust is niet per se nodig en kinderen mogen best naar buiten, maar hoe meer energie er verbruikt wordt, des te minder blijft er voor het genezingsproces over. Psychische spanningen vertragen echter de genezing meestal meer dan lichamelijke activiteiten. Probeer daarom allerlei afspraken en verantwoordelijkheden even opzij te schuiven.
• Drink veel. Vocht is het beste middel om slijm los te maken en helpt ook het best om dat kwijt te raken. Door de ziekte verliest u ook lichaamsvloeistoffen die vervangen moeten worden.
• Snuit regelmatig uw neus en hoest ook geregeld sputum op. Leer kinderen dit al op jonge leeftijd aan.
• Gebruik een stoombad of verstuiver; laat de hete douche in de badkamer een tijdje lopen om stoom te krijgen. Ook daardoor laat het slijm makkelijker los.
• Met een spuit kunt u baby’s, die immers nog te jong zijn om hun neus te snuiten, behulpzaam zijn. Zuig met de spuit voorzichtig slijm uit de neus en de keel, Als u eerst twee of drie druppeltjes van een zoutoplossing (een theelepeltje zout op een kwart liter water) in de neus laat vallen, wordt het dikke, kleverige slijm weer wat dunner waardoor het gemakkelijker kan worden verwijderd.
• Vermijd blootstelling aan te hoge of te lage temperaturen. De energie die men gebruikt om de temperatuur te regelen, kan beter worden gebruikt om weer gezond te worden.
• Hoewel van vitamine C nog steeds niet duidelijk bewezen is dat het effect heeft hij de behandeling van een gewone kou, zeggen mensen die het middel hebben geprobeerd, dat de kou er minder lang door duurt en minder hevig wordt. De aanbevolen dosis vitamine C tijdens een kou is één tot vijf gram per dag. Er zijn ook tabletten zinkgluconaat in de handel van 25 mg; opgelost in de mond kunt u er daarvan gedurende een week elke twee uur één van opzuigen.

Voor kroep

Kroep brengt een angstaanjagend geluid voort, maar meestal kan de aandoening thuis worden behandeld. Belangrijk is dat u het kind een stoombad geeft, een verstuiver gebruikt of het kind mee in de badkamer neemt, waar de hete douche aanstaat. Als de symptomen niet binnen twintig minuten minder worden of wanneer het kind ernstige ademhalingsproblemen heeft, dient men met spoed een arts te raadplegen.

Voor bronchiolitis

Zuigelingen dient u zo kalm mogelijk te houden, omdat ze hun energie moeten sparen. Wieg en knuffel ze heel voorzichtig. Soms helpt een verstuiver.

Voor het inslikken van een vreemd voorwerp

Een veel voorkomende oorzaak van hoesten hij kinderen is het naar binnen krijgen van een vreemd voorwerp. Met name gaat dat op voor de kleintjes die alles nog in hun mond stoppen. Bij kinderen onder de zes jaar is het in- slikken van een vreemd voorwerp de meest voorkomende oorzaak van de dodelijke ongevallen in huis. Ouders dienen dus erg oplettend te zijn om dit hij hun kinderen te voorkomen. Geef jonge kinderen geen klein speelgoed en leer oudere kinderen niets in hun mond te stoppen. Geef kinderen onder de vier jaar geen pinda’s of andere kleine gladde versnaperingen en voorkom hij alle kinderen dat ze met eten in hun mond gaan lopen, rennen of spelen.

Na het inslikken van een vreemd voorwerp kunnen er symptomen ontstaan als verstikkingsverschijnselen, ademhalingsproblemen en paniek. Als het voorwerp klein genoeg is om dieper in de borstkas terecht te komen of als de naar binnen gekregen stof een vloeistof of een poeder is, hoeft er zich niet direct een probleem voor te doen. Een onverklaarbare hoest en een piepend geluid die plotseling en zonder koortsverschijnselen ontstaan (de koorts kan later komen), dienen u erop te wijzen dat het kind een vreemd voorwerp heeft binnengekregen. Soms is het nodig röntgenfoto’s te maken of een bronchoscopie te doen (direct onderzoek van de luchtwegen via een buisje) om een diagnose te kunnen stellen.

Homeopathische geneesmiddelen

Een kou is meestal een milde aandoening en behoeft doorgaans geen medicinale behandeling. Het is raadzaam om alleen homeopathische medicijnen te gebruiken als het om een hevige kou of hoest gaat, die langer dan een paar dagen aanhoudt. U dient een homeopathisch middel tussen de drie â vier keer per dag te geven, afhankelijk van de heftigheid van de symptomen van de patiënt. Over het algemeen zullen de symptomen verbeteren na een of twee nachten goed te hebben geslapen, hoewel het soms wat langer duurt. Als zich binnen 48 uur geen verbeteringen voordoen, kunt u in overweging nemen een ander homeopathisch middel te gaan gebruiken, mits dat in overeenstemming is niet de symptomen.

Aconitum kan gebruikt worden wanneer de symptomen van de kou zich plotseling voordoen, vaak nadat men blootgesteld is geweest aan koud weer of een koude, droge wind. Aconitum moet echter alleen gebruikt worden binnen de eerste vierentwintig uur van de ziekte. Aconiturn-patiënten worden binnen een paar uur heel erg ziek, waarbij ze hoge koorts krijgen, angstig en rusteloos zijn, overgevoelig zijn voor licht en erge dorst hebben. Hoewel ze koortsig en angstig zijn, is er van ijlen geen sprake. De patiënt heeft vaak een waterige loopneus, flinke hoofdpijn en bloedt een beetje uit zijn neus. Aconitum kan ook gebruikt worden in het vroegste stadium van een plotseling ontstane hoest,met name hij kroep. Een kind kan’s nachts heel vroeg wakker worden met een droge, krampachtige kroephoest; het zit rechtop in bed en grijpt naar zijn keel alsof het stikt. Het kind kan erg angstig kijken en zelfs in paniek raken. De hoest is droog en er komt soms wat waterig slijm naar buiten.

Je kunt Belladonna (net als Aconitum) geven aan iemand die plotseling kou heeft gevat. Ook dit medicijn moet in een vroeg stadium van de ziekte worden gegeven. Tot de symptomen horen onder andere hoge koorts, overslaande pols en een rood maar droog gezicht. Hoewel u veel medicijnen kunt geven hij zo’n rode huid, is met name Belladonna een geschikt middel als de koorts een lichte roodheid in het gezicht tot gevolg heeft en daarnaast een uitermate warme huid geeft. De zieke voelt wellicht een kloppend gevoel in liet hoofd. U kunt de kloppingen zien aan de slagaders in het hoofd en de hals. Als eerst de koorts zich manifesteert, raakt de Belladonna-patiënt vaak opgewonden, zelfs destructief. en zijn zintuigen reageren overgevoelig vooral wat betreft licht, geluid, geur, enzovoort.

Psychisch is hij echter suf, en naarmate de ziekte voortschrijdt, besteedt hij steeds minder bewuste aandacht aan zijn omgeving. Belladonna-patiënten kunnen angstig zijn maar ook ijlen, waarbij ze bang zijn voor ingebeelde dingen. In tegenstelling daarmee zijn Aconitum-patiënten heel helder, maar wel bang voor het donker of de dood. De pupillen zijn doorgaans verwijd en de huid is droog hij Belladonna-patiënten Uit de neus komt een dun. waterig vocht. De neus voelt droog en warm aan en er wordt nogal geniesd. Soms droogt dat neusvocht heel snel in, waardoor een hevige kloppende pijn in het hoofd of in het gezicht ontstaat. De keel voelt vaak rauw en pijnlijk aan en is meestal rood; ook heeft men soms oorpijn. Vaak heeft men een droog schurend gevoel in de keel of het strottenhoofd, waardoor men een pijnlijke, schrapende hoest krijgt vanuit het bovenste deel van de borst of de keel. Soms doet het hoesten zo zeer, dat een kind begint te huilen zodra het de drang tot hoesten voelt opkomen. De hoest lijkt op die van kroep: een korte blafhoest. ‘s Nachts wordt dat erger en soms doet een patiënt geen oog dicht. Er wordt slechts een beetje dun slijm opgehoest.

Allium cepa (rauwe ui) is een gemakkelijk te onthouden medicijn omdat we allemaal wel ervaring hebben met de symptomen die het veroorzaakt. Bij de Allium cepa-kou treft men een heldere, gloeiende neusafscheiding aan die de neusvleugels en de bovenlip irriteert. Ook tranen de ogen nogal hevig, wat echter geen huidirritatie veroorzaakt, hoewel de ogen zelf rood en branderig kunnen zijn. Beide symptomen verergeren in een warme omgeving, binnenskamers en ‘s avonds. Beide worden beter in de buitenlucht Mensen die almaar moeten niezen, voelen zich ook beter in de buitenlucht. Vaak heeft men een kriebelend gevoel in de keel, waardoor een droge hoest ontstaat die z6’n pijn doet dat de patiënt tijdens het hoesten de keel vasthoudt. Hoewel er niet veel koorts is, heeft de patiënt vaak erge dorst. Wisselingen in de gemoedstoestand doen zich nauwelijks voor.