Homeopathie: Candida-schimmelinfecties

De uitslag die het gevolg is van een candida-schimmelinfectie is heel anders dan die bij ringworm- of tineaschimmels. Het kan beginnen als kleine, rode, verheven plekjes die vlak bij elkaar opkomen of die zich verspreiden vanuit het oorspronkelijk geïnfecteerde gebied. Het duurt niet lang voordat de uitslag verandert in één verheven plek of verschillende plekjes met een sterk rode kleur.

Candida-schimmelinfecties

Tussen en rondom de grote plekken verschijnen kleine nieuwe plekjes. Ze groeien naar elkaar toe. De uitslag is droog, aangezien er geen blaasjes zijn en er geen pus wordt gevormd, maar de ontstoken huid ziet er rauw uit en er kunnen ondiepe open plekken ontstaan.

Candida-uitslag verspreidt zich dikwijls veel sneller dan ringworminfecties, tenminste wanneer het om delen van het lichaam gaat die zich voor het uitgroeien van de schimmel lenen. Als de persoon in kwestie verder gezond is, gedijt de candida-schimmel alleen op warme, donkere, vochtige plaatsen op de huid en komt dus vaak in de liezen, onder de armen, onder de borsten en in huidplooien bij te zware mensen voor. Gezien de plekken waar de schimmel het meest voorkomt, is het te begrijpen waarom de candida-schimmel zo vaak te maken heeft met luieruitslag. Een luier houdt de huid warm en vochtig, wat een uitstekende omgeving creëert voor de groei van dit organisme. Bovendien wordt door het langdurige contact met het vocht en met de prikkelende chemische stoffen van de urine de huid gevoeliger en kan gaan ontsteken, zodat de schimmel gemakkelijk toegang krijgt. Zelfs wanneer luieruitslag aanvankelijk slechts door irritatie als gevolg van de urine wordt veroorzaakt, komt de candidaschimmel bijna altijd binnen enkele dagen op de proppen.

Dezelfde candida-schimmel heeft ook te maken met vaginale infecties en met spruwinfecties in de mond, die zo vaak bij baby’s voorkomen. Spruw wordt gekenmerkt door enigszins witte, verheven plekken die zich overal in de mond kunnen voordoen. Als u er wat van afschraapt, bloedt het onderliggende weefsel. Moeders die borstvoeding geven, krijgen vaak candida-infectie aan de tepels door de spruw van hun kind.

De weerstand die iemand heeft, is natuurlijk een belangrijke factor bij het al dan niet krijgen van een candida-infectie. Sommige baby’s hebben bijvoorbeeld nooit last van luieruitslag, andere voortdurend, ook al doen de ouders nog zo goed hun best hen droog en schoon te houden. Meestal zijn heel hevige of steeds weer terugkerende candida-infecties het gevolg van een specifieke gevoeligheid voor juist die schimmel, maar is de persoon in kwestie verder niet ziek. Soms echter kan het veelvuldig voorkomen van candida een belangrijke aanwijzing zijn voor een ernstige algehele ziekte zoals diabetes of een stoornis in het immuniteitssysteem. Dergelijke aandoeningen dienen beoordeeld te worden door de huisarts.

Heel recent heeft bij nogal wat mensen de mening postgevat dat een candida-infectie het hele systeem van de mens kan aantasten, ook al werken de afweermechanismen normaal. Sommige artsen en onderzoekers hebben beweerd dat nog niet opgespoorde systematische candida-infecties verantwoordelijk zijn voor een groot aantal symptomen en ziekten. Of dit waar is, is nog maar de vraag. Er moet namelijk een verstoring van het evenwicht of een overgevoeligheid bestaan, wil de infectie voet aan de grond krijgen. Wanneer u dus de ziekteverwekkers gaat bestrijden, doet u nog niets om dat verstoorde evenwicht te herstellen. U dient constitutionele hulp in overweging te nemen voor mensen die gevoelig voor infecties zijn en voor hen bij wie de symptomen almaar terugkomen.

Behandeling

Wanneer u de geïnfecteerde plek blootstelt aan droge lucht en aan licht, schept u al een goede voorwaarde voor het lichaam de infectie snel te boven te komen. Luiers dienen veelvuldig verwisseld te worden en zeker als ze nat zijn. Maak de bips goed schoon en droog voordat u het kind een nieuwe luier omdoet en laat zoveel mogelijk de luier weg. Het is goed de plekken met een oplossing van één deel azijn op twee of vier delen water te deppen, waarbij u erop moet letten dat het niet begint te steken. Door azijn wordt deze schimmel in zijn groei geremd. Gebruik heel spaarzaam Calendula-zalf of Calendula-tinctuur, opgelost in drie delen water, en doe dat enkele keren per dag op de rauwe plekken. Bij spruw in de mond raden we u aan te spoelen met een mengsel van één deel azijn met één deel water of met Calendula-tinctuur die met water tot een kwart van de sterkte is teruggebracht.

Sommige mensen hebben bemerkt dat het strikt vermijden van zoetigheid tot een snelle genezing van een candida-infectie leidt. Homeopathische behandeling is meestal niet nodig tenzij iemand constitutioneel gevoelig is voor candida-infecties, die dan ook vaak terugkomen. In de conventionele geneeskunde worden candida-infecties bestreden met verschillende anti-schimmelmedicijnen die direct op de huid worden aangebracht of oraal worden toegediend.

Homeopathische geneesmiddelen

Belladonna is goed te gebruiken als de huid helder rood, gezwollen en ontstoken maar niet rauw of vochtig is.
Chamomilla is nogal eens het juiste middel als een baby met luieruitslag (-eczeem) duidelijk prikkelbaar is en ook andere emotionele symptomen heeft die kenmerkend zijn voor dit middel.

Als de uitslag branderig voelt en erg jeukt, kan Arsenicum helpen, vooral als de symptomen verminderen bij warmte of als de algemene symptomen van het medicijn te zien zijn. De huid kan erg gebarsten of rauw zijn en het waterige vocht dat uit de plek sijpelt, is bijtend en doet de huid waarover het loopt, ontsteken.

Net zoals bij andere huidaandoeningen is Graphites aan te bevelen als de uitslag een kleverig vocht, vaak honingachtig van kleur, afscheidt. Rauwe gedeelten krijgen korsten. Aan de andere kant kan de huid er heel droog, rauw en gebarsten uitzien.

Hepar sulph. kunt u in overweging nemen als er een tweede bacteriële infectie bestaat en als er puistjes ontstaan of zich pus vormt in de rauwe plekken. De afscheiding ruikt sterk. Ook overmatige gevoeligheid van de ontstoken delen en vermindering van de symptomen door warme baden wijzen in de richting van Hepar sulph.

Als iemand hevige jeuk heeft die nog erger wordt bij warmte of baden, wijst dat op Suiphur. De huid kan rauw en droog zijn, er kunnen puistjes zitten en er kan zich pus vormen (zoals bij de Hepar sulph. -uitslag).

Voor spruw in de mond:

Borax — doorgaans het beste medicijn om mee te beginnen als de symptomen niet duidelijk in een andere richting wijzen. Het kind huilt nogal wanneer het van de borst wordt weggehaald, wegens de pijn die dat veroorzaakt. Er kunnen rauwe plekjes op de slijmvliezen (zoals bij Mercurius) zitten en dan met name op de tong. Hoewel er ook meer speeksel kan zijn, komt een droge mond vaker voor. Vergeleken met Mercurius is er bij Borax minder zwelling en bloed te zien. Borax-kinderen zijn soms uitermate bang voor neergaande bewegingen of vallen.

Mercurius — bij een zere en ontstoken mond die duidelijk te ruiken is. De patiënt kwijlt nogal, er is veel speeksel, het tandviees is sponsachtig en bloedt gauw en er kunnen witte lijnen overheen lopen. De tong is opgezet en slap en er staan tandafdrukken in. Er zit een dikke laag van een zwarte, witte of vuilgele kleur op.

Sulphur — bij branderige pijn vooral bij het eten. De symptomen lijken op die van Mercurius, maar het tandviees en de tong zijn niet zo week en slap. Ook de algemene symptomen van Suiphur kunnen zich voordoen.

Hydrastis — veel dik slijm in de mond, vaak op de tong samengeklonterd. De tong voelt aan alsof hij verbrand is.

Chamomilla — als de emotionele symptomen van dit medicijn op de voorgrond treden.