Bitewing: röntgenfoto's bij de tandarts

Bitewing: röntgenfoto's bij de tandartsBitewing-foto's zijn röntgenfoto’s die de kroon en wortelgedeelten van gebitselementen kunnen weergeven. Ook is interdentaal bot – bot dat tussen de tanden en kiezen zit – op de foto's te zien. De foto's kunnen waardevolle gegevens verschaffen aan de tandarts over de staat van het parodontium (de tandophanging) en de tanden zelf. Zo kunnen bijvoorbeeld ontstekingen en gaatjes (caries) worden opgespoord.

Röntgenfoto's: Bitewing

Het komt weleens voor dat je tandarts bij de periodieke controle een röntgenfoto of zowel links als rechts röntgenfoto's maakt, de zogenaamde bitewing. De naam Bitewing komt door de bevestigingsmethode van de film, hierbij wordt namelijk gebruik gemaakt van zogenaamde bijtvleugeltjes. De bijtvleugeltjes zijn kleine plaatjes die haaks op de röntgenfilm zijn aangebracht. De patiënt in de behandelstoel houdt de film op zijn plaats door het zijplaatje (de bitewing) tussen de kaken te klemmen. Bitewing-opnamen kunnen uit de losse hand en met hulpmiddelen genomen worden. De film wordt op de juiste plaats aangebracht en gefixeerd doordat de patiënt op het bijtvleugeltje bijt.

Voorbeeld van een bitewing-foto rechts / Bron: V. HogervorstVoorbeeld van een bitewing-foto rechts / Bron: V. Hogervorst

Bitewing-loop en bitewing-tab

De bijtvleugeltjes zijn in verschillende vormen en maten te verkrijgen. Ze kunnen fabrieksmatig aan de film zijn bevestigd, maar ze kunnen ook los geleverd worden in de vorm van een bitewing-loop en bitewing-tab. De bitewing-loop wordt om de film heen geschoven en de bitewing-tab wordt op de te belichten zijde van de film geplakt. Het voordeel van de tab is dat een type tab bruikbaar is voor meerdere maten films.

Soorten bitewing röntgenfoto's

Er kunnen verschillende soorten bitewing röntgenfoto's worden gemaakt. De twee hoofdgroepen die onderscheiden worden zijn verticale en horizontale bitewing röntgenfoto's. De horizontale foto’s worden voornamelijk bij de molaarstreek (kiezen) gebruikt omdat er dan een groter overzicht ontstaat. Bij de frontelementen (bij de voortanden) wordt voornamelijk een verticale bitewing gemaakt.

Foto maken bij de tandarts

De foto wordt haaks op de gemeenschappelijke lengte-as van de boven- en onderelementen genomen (meestal 10 graden boven het horizontale vlak). Ook wordt er rekening gehouden met de richting van de approximale vlakken (zijvlakken van de tanden), de röntgenstraal moet hier dwars doorheen kunnen gaan. Bij periapicale foto's - waarbij het hele element (tand of kies) met de gehele wortel wordt gefotografeerd - wordt de belichtingsfilm onder een schuinere hoek belicht.

Hulpmiddelen

Het voordeel van het gebruik van hulpmiddelen, zoals een filmhouder, is dat de kans dat een foto mislukt een stuk kleiner is. Lees ook de specials mondgezondheid of anatomie van het gebit voor meer tandheelkundige artikelen.
© 2007 - 2025 Victorho, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Vanaf 2021 is InfoNu gestopt met het publiceren van nieuwe artikelen. Het bestaande artikelbestand blijft beschikbaar, maar wordt niet meer geactualiseerd.
Bronnen en referenties
  • Syllabus Tandheelkundige Radiologie deel 1 ACTA, Amsterdam
  • Eigen ervaringen in de praktijk.
  • Afbeelding bron 1: V. Hogervorst
Reacties
Eise Jongsma, 14-11-2019
Is het onderscheid op een r-foto goed te zien tussen wortelpunt en echte of vermeende ontsteking?Reactie infoteur, 17-11-2019
Beste Eise,
Helaas is dit niet altijd goed mogelijk, zeker in de beginfase van de ontsteking, wanneer het kaakbot nog niet is aangetast, zal dit niet zichtbaar zijn. Als er sprake is van start botafbraak rond de wortelpunt, wordt het verschil steeds duidelijker. Daarnaast kan er sprake zijn van litteken weefsel van een vorige ontsteking. Vergelijking van oude foto's biedt dan uitkomst.
Groet, Victor