Barbituraten: Geneesmiddelen die zenuwstelsel onderdrukken
Barbituraten staan bekend als middelen die het centrale zenuwstelsel onderdrukken. Deze oudere klasse van geneesmiddelen versterkt de werking van GABA, een neurotransmitter die de activiteit van zenuwcellen in de hersenen remt. Barbituraten zijn beschikbaar als injecties, vloeistoffen die via de mond worden ingenomen, tabletten of capsules. Ze worden ingezet voor het behandelen van enkele aandoeningen wanneer nieuwere, veiligere alternatieven niet effectief zijn. Barbituraten kunnen tal van bijwerkingen veroorzaken, waaronder snelle medicatie-afhankelijkheid en interacties met andere geneesmiddelen.
Wat zijn barbituraten?
Barbituraten zijn een oudere klasse van geneesmiddelen die het centrale zenuwstelsel onderdrukken. Ze verminderen de activiteit van zenuwen, wat leidt tot spierontspanning. Hierdoor zijn deze medicijnen in staat om de hartslag, de ademhaling en de bloeddruk te verlagen. Alle barbituraten beïnvloeden gamma-aminoboterzuur (GABA), een neurotransmitter (chemische stof) die door zenuwen wordt gebruikt om met elkaar te communiceren.
Oude klasse van medicijnen
Barbituraten behoren tot de oudere klassen van medicijnen. Ze zijn grotendeels vervangen door benzodiazepinen en andere geneesmiddelen, die minder ongunstige bijwerkingen en een lager misbruikpotentieel hebben.
De farmacokinetiek van barbituraten is essentieel voor het begrijpen van hoe deze geneesmiddelen in het lichaam werken, hun halfwaardetijd, en de manieren waarop ze geabsorbeerd, verdeeld en geëlimineerd worden. De manier waarop barbituraten door het lichaam worden verwerkt, beïnvloedt niet alleen de effectiviteit, maar ook het risico op bijwerkingen en verslaving.
Absorptie en distributie van barbituraten
Barbituraten worden goed geabsorbeerd na orale inname en bereiken snel de bloedbaan. Ze worden voornamelijk in de lever gemetaboliseerd en kunnen lipofiel zijn, wat betekent dat ze goed doordringen in de hersenen en andere vetrijke weefsels. Dit verklaart hun effect op het centrale zenuwstelsel. De distributie is afhankelijk van de specifieke lipofiele eigenschappen van het barbituraat, wat invloed heeft op de snelheid van de werking.
Barbituraten ondergaan uitgebreide levermetabolisme via cytochroom P450-enzymen. Dit proces kan variëren afhankelijk van het type barbituraat, de dosering en de gezondheid van de leverfunctie van de patiënt. Sommige barbituraten kunnen ook de activiteit van leverenzymen verhogen, wat leidt tot verhoogde afbraak van andere medicijnen. Dit fenomeen kan interageren met de werking van andere geneesmiddelen, wat belangrijk is om in gedachten te houden bij polyfarmacie.
Uitscheiding via de nieren
Na metabolisme worden de actieve metabolieten van barbituraten meestal via de nieren uitgescheiden. De snelheid van uitscheiding kan worden beïnvloed door de nierfunctie van de patiënt. Bij patiënten met een verminderde nierfunctie kan het risico op ophoping van barbituraten in het lichaam toenemen, wat leidt tot vergiftiging.
Therapeutische toepassingen van barbituraten
Hoewel barbituraten door de jaren heen in veel gevallen zijn vervangen door veiligere alternatieven, worden ze nog steeds toegepast voor de behandeling van bepaalde aandoeningen. De therapeutische rol van barbituraten blijft dus belangrijk in specifieke klinische scenario's.
Behandeling van epilepsie
Barbituraten zoals fenobarbital worden nog steeds gebruikt voor de behandeling van epilepsie, vooral bij patiënten die niet goed reageren op andere antiepileptica. Fenobarbital helpt de frequentie van aanvallen te verminderen door het versterken van de GABA-werking en het remmen van zenuwactiviteit in de hersenen. Het wordt vaak gebruikt als onderhoudsbehandeling bij chronische gevallen van epilepsie.
Inductie van slaap en behandeling van slapeloosheid
Barbituraten werden vroeger veel gebruikt voor de behandeling van slapeloosheid door hun kalmerende en slaapverwekkende eigenschappen. Hoewel ze nu grotendeels zijn vervangen door andere geneesmiddelen, zoals benzodiazepinen, worden ze soms nog steeds ingezet bij mensen die resistent zijn tegen andere slaapmiddelen. Het gebruik van barbituraten voor slaapstoornissen wordt echter sterk gereguleerd vanwege het risico op verslaving en overdosering.
Pre-anesthetische sedatie
In de anesthesiepraktijk werden barbituraten zoals thiopental gebruikt voor hun snelle inductie van anesthesie. Hoewel ze nog steeds in bepaalde omstandigheden worden toegepast, worden ze vaak vervangen door veiliger en effectievere anesthetica. Thiopental wordt nog steeds gebruikt voor het opwekken van algemene anesthesie bij korte operaties, waarbij snel effect nodig is.
Indicatie: Onderdrukken van het centrale zenuwstelsel
Barbituraten worden door artsen af en toe voorgeschreven voor het onderdrukken van het centrale zenuwstelsel. Dit gebeurt voor de behandeling van:
Deze medicatie wordt enkel voorgeschreven wanneer veiligere en recentere klassen van medicijnen niet effectief zijn. Ook kunnen deze medicijnen nuttig zijn voor de inductie van anesthesie.
Voorbeelden van barbituraten zijn:
- Amobarbital (Amytal)
- Butabarbital (Butisol)
- Pentobarbital (Nembutal)
- Secobarbital (Seconal)
- Belladonna en phenobarbital (Donnatal)
- Butalbital / Paracetamol / caffeine (Esgic, Fioricet)
- Butalbital / Aspirine / caffeine (Fiorinal Ascomp, Fortabs)
Indeling van medicatie
De indeling van barbituraten gebeurt op basis van de duur van de actie. Langwerkende barbituraten hebben effecten die tot 24 uur aanhouden. Deze geneesmiddelen worden door artsen ingezet in combinatie met andere geneesmiddelen voor de behandeling van epilepsie, waarbij de langdurige werking helpt bij het voorkomen van aanvallen. Barbituraten met een middellange werkingsduur werken zes tot twaalf uur en worden voorgeschreven om slapeloosheid te verlichten. Kortwerkende barbituraten zijn bruikbaar om inslaapproblemen te verhelpen. Zeer kortwerkende barbituraten worden intraveneus (via een ader) toegediend om
bewusteloosheid bij patiënten te veroorzaken. Dit is nodig voor patiënten die een operatie moeten ondergaan. Nadat de patiënt bewusteloos is, wordt door de anesthesist gasvormige anesthetica toegediend om de onbewuste toestand te handhaven.
Bijwerkingen van barbituraten

Hoofdpijn is één van de mogelijke bijwerkingen van barbituraten /
Bron: Geralt, Pixabay
Veel voorkomende bijwerkingen van barbituraten zijn:
Verslaving en afkickverschijnselen van barbituraten
Een van de grootste nadelen van barbituraten is het potentieel voor verslaving en afhankelijkheid. Het gebruik van barbituraten kan leiden tot zowel fysieke als psychologische afhankelijkheid, wat problematisch kan zijn bij langdurig gebruik. Dit maakt het belangrijk om alternatieven te overwegen voor chronisch gebruik en een zorgvuldige monitoring van patiënten die deze medicijnen gebruiken.
Mechanisme van verslaving
Barbituraten kunnen leiden tot verslaving door hun vermogen om de werking van GABA, een remmende neurotransmitter in het centrale zenuwstelsel, te versterken. Dit versterkt het gevoel van euforie en kalmering bij gebruik, wat bij sommige patiënten kan leiden tot misbruik. Na verloop van tijd wordt tolerantie opgebouwd, waardoor de patiënt grotere hoeveelheden nodig heeft om hetzelfde effect te bereiken, wat de afhankelijkheid versterkt.
Ontwenningsverschijnselen bij stoppen met barbituraten
De ontwenningsverschijnselen van barbituraten kunnen ernstig en potentieel levensbedreigend zijn. Symptomen van ontwenningsverschijnselen kunnen onder meer slapeloosheid, tremoren, verwardheid, angst, hallucinaties en zelfs epileptische aanvallen zijn. In ernstige gevallen kan de ontwenningsreactie leiden tot een levensbedreigende status epilepticus of cardiorespiratoire instabiliteit. Het is van cruciaal belang dat de afbouw van barbituraten onder medisch toezicht gebeurt.
Veiligheids- en risicobeheer van barbituraten
Het gebruik van barbituraten vereist zorgvuldig risicomanagement vanwege de potentiële voor bijwerkingen, verslaving en interacties met andere geneesmiddelen. Er zijn verschillende maatregelen die kunnen helpen om de risico's te minimaliseren en de veiligheid te waarborgen bij het voorschrijven en gebruik van barbituraten.
Monitoring van patiënten die barbituraten gebruiken
Patiënten die barbituraten gebruiken, moeten regelmatig worden gemonitord op tekenen van verslaving, bijwerkingen en overdosering. Het monitoren van de bloedspiegels van het geneesmiddel kan nuttig zijn om te voorkomen dat de patiënt een toxische dosis bereikt. In gevallen van langdurig gebruik, zoals bij epilepsie, is het ook belangrijk om de lever- en nierfunctie te controleren om ongewenste bijwerkingen te voorkomen.
Alternatieven voor barbituraten
Gezien de risico's van barbituraten, worden ze vaak vervangen door veiliger en effectievere middelen, zoals benzodiazepinen of andere antiepileptica. Benzodiazepinen hebben een vergelijkbaar kalmerend effect, maar met een lager risico op verslaving en een veiliger profiel. Voor de behandeling van slapeloosheid en angst kunnen andere geneesmiddelen, zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), ook effectiever en veiliger zijn.
Educatie van patiënten over veilig gebruik
Het verstrekken van gedetailleerde voorlichting aan patiënten over de risico's van barbituraten is essentieel voor het waarborgen van veilig gebruik. Patiënten moeten worden geïnformeerd over de gevaren van misbruik, de mogelijke verslavingsrisico’s, de symptomen van een overdosis en het belang van het volgen van de voorgeschreven dosering. Ook moeten patiënten bewust worden gemaakt van mogelijke interacties met andere geneesmiddelen en de noodzaak van regelmatige medische controles.
Interactie met andere medicijnen
Barbituraten moeten voorzichtig worden gebruikt in combinatie met andere medicijnen. De barbituraten versnellen namelijk de afbraak van bepaalde andere medicijnen, wat leidt tot een verminderde effectiviteit. Voorbeelden van deze medicijnen die interageren met barbituraten zijn:
- Atazanavir (Reyataz)
- Boceprevir (Victrelis)
- Lurasidon (Latuda)
- Ranolazine (Ranexa)
- Ritonavir (Norvir)
- Telaprevir (Incivek)
- Voriconazol (Vfend)
Bij het gelijktijdig gebruik van barbituraten en andere
antidepressiva is voorzichtigheid geboden, omdat dit kan leiden tot overmatige sedatie, lethargie en in ernstige gevallen zelfs
coma en overlijden. Voorbeelden van deze antidepressiva zijn:
- Alprazolam (Xanax)
- Clonazepam (Klonopin)
- Diazepam (Valium)
- Zaleplon (Sonata)
- Zolpidem (Ambien)
Zwangerschap of tijdens het geven van borstvoeding
Van barbituraten is aangetoond dat ze de kans op aangeboren afwijkingen vergroten. Dit geneesmiddel is soms echter nodig bij ernstige ziekten of andere situaties die het leven van de moeder bedreigen. De arts zal het voorschrijven van het medicijn steeds zorgvuldig afwegen. Barbituraten gaan ook over in de moedermelk en kunnen dan bij de baby slaperigheid, een trage hartslag, kortademigheid of ademhalingsproblemen veroorzaken.
Ontwenningsverschijnselen
Abrupt stoppen met barbituraten bij patiënten die de medicatie al meer dan een maand gebruiken, kan ernstige ontwenningsverschijnselen veroorzaken, zoals
hallucinaties, hoge
koorts en toevallen.
Overdosis van oudere klasse van geneesmiddelen
Barbituraten zijn extreem gevaarlijk bij een overdosis. Symptomen van een overdosis zijn:
Patiënten die een overdosis barbituraten overleven, ervaren mogelijk blijvende nierschade.
Toepassing van barbituraten in noodgevallen
Barbituraten worden in bepaalde noodgevallen gebruikt vanwege hun krachtige sederende en anticonvulsieve eigenschappen. In kritieke situaties, zoals status epilepticus of ernstige psychomotorische opwinding, kunnen barbituraten effectief zijn in het beheersen van symptomen en het stabiliseren van de patiënt. Hoewel barbituraten in dergelijke gevallen nog steeds nuttig kunnen zijn, wordt hun gebruik vaak strikt gereguleerd vanwege de risico's van overdosering en verslaving.
Behandeling van status epilepticus
Status epilepticus is een medische noodsituatie die gekarakteriseerd wordt door een langdurige epileptische aanval of een reeks van aanvallen zonder herstel van bewustzijn tussen de aanvallen. In gevallen waar andere anticonvulsiva geen effect hebben, kunnen barbituraten zoals fenobarbital snel worden toegediend om de aanvallen te stoppen. Dit gebeurt vaak via intraveneuze toediening, omdat barbituraten snel werken en een diep sedatief effect hebben. Ondanks hun effectiviteit worden ze doorgaans alleen gebruikt wanneer andere behandelingen falen.
Gebruik bij acute psychomotorische agitatie
Barbituraten kunnen in sommige gevallen ook nuttig zijn voor het beheersen van acute psychomotorische agitatie, bijvoorbeeld bij patiënten met ernstige angst of agitatie door intoxicatie of andere acute psychologische stressfactoren. Door hun krachtige sederende werking kunnen ze helpen om de patiënt te kalmeren en de situatie te stabiliseren totdat verdere behandeling kan worden ingezet.
Effecten van barbituraten op het centrale zenuwstelsel
Barbituraten hebben aanzienlijke invloed op het centrale zenuwstelsel (CZS), wat hen zowel effectief als riskant maakt. Hun effecten kunnen variëren van diepe sedatie en pijnstilling tot respiratoire depressie en coma bij overdosering. Dit maakt het gebruik van barbituraten uiterst gevoelig voor medische controle en zorgvuldige dosering.
GABA-activiteit en CZS-depressie
Barbituraten werken door het versterken van de werking van GABA (gamma-aminoboterzuur), de belangrijkste remmende neurotransmitter in het CZS. Door de GABA-activiteit te verhogen, bevorderen barbituraten een kalmerend effect op de hersenen, wat leidt tot sedatie, vermindering van angst, en anticonvulsieve effecten. Deze versterkte GABA-activiteit is wat barbituraten hun vermogen geeft om het zenuwstelsel te onderdrukken, maar het maakt ze ook risicovol in gevallen van overdosering.
Effect op respiratie en circulatie
Barbituraten kunnen, vooral bij hoge doseringen, de ademhaling en circulatie onderdrukken, wat leidt tot ademhalingsdepressie en verlaagde bloeddruk. Dit is een van de belangrijkste redenen waarom barbituraten in de klinische praktijk met grote zorgvuldigheid worden gebruikt. Overdosering kan leiden tot ernstige ademhalingscomplicaties en zelfs tot de dood, vooral bij patiënten die tegelijkertijd andere middelen gebruiken die het ademhalingssysteem onderdrukken, zoals opiaten of alcohol.
Barbituraten in de geneeskundige praktijk versus andere middelen
Hoewel barbituraten historisch gezien een belangrijk onderdeel waren van de behandeling van verschillende medische aandoeningen, zijn er nu veel alternatieven beschikbaar die effectiever en veiliger zijn. De keuze om barbituraten te gebruiken is tegenwoordig beperkt tot specifieke gevallen waarin andere middelen niet effectief zijn.
Benzodiazepinen als alternatief voor barbituraten
Benzodiazepinen worden vaak gebruikt in plaats van barbituraten voor de behandeling van angst, slapeloosheid en epilepsie. Ze werken op een vergelijkbare manier door de werking van GABA te versterken, maar ze hebben een betere veiligheid en minder risico op verslaving of overdosering dan barbituraten. Benzodiazepinen hebben ook een kortere halfwaardetijd, waardoor ze minder kans geven op ophoping in het lichaam.
Antiepileptica als alternatief voor barbituraten
Voor de behandeling van epilepsie worden tegenwoordig andere anticonvulsiva, zoals valproaat, lamotrigine, en levetiracetam, vaker voorgeschreven dan barbituraten. Deze moderne middelen hebben een breder spectrum van effectiviteit en minder ernstige bijwerkingen, wat ze veiliger maakt voor langdurig gebruik. Barbituraten blijven echter nuttig in gevallen van therapieresistente epilepsie, vooral bij status epilepticus.
Toekomstige richtingen in het gebruik van barbituraten
Hoewel barbituraten in de moderne geneeskunde vaak worden vervangen door andere middelen, blijven ze in bepaalde medische scenario’s relevant. Er wordt nog steeds onderzoek gedaan naar het gebruik van barbituraten in combinatie met andere geneesmiddelen en in alternatieve toedieningsvormen om de effectiviteit te verbeteren en de risico's van bijwerkingen te minimaliseren.
Er wordt onderzocht of nieuwe formuleringen van barbituraten, zoals langzame afgifte of gecontroleerde afgifte, de therapeutische voordelen kunnen vergroten en tegelijkertijd de risico's van bijwerkingen en verslaving kunnen verlagen. Dit zou vooral nuttig kunnen zijn in situaties waar barbituraten nog steeds effectief zijn, maar waarbij patiënten een langdurige behandeling nodig hebben, zoals bij epilepsie.
Combinatietherapieën met barbituraten
In sommige gevallen wordt onderzocht of combinaties van barbituraten met andere geneesmiddelen de effectiviteit kunnen verhogen zonder de risico's van bijwerkingen te vergroten. Bijvoorbeeld, het combineren van barbituraten met moderne anticonvulsiva kan de controle over epileptische aanvallen verbeteren, terwijl de dosis barbituraat kan worden verlaagd om het risico op verslaving en toxiciteit te minimaliseren.
Preventie van misbruik en misbruik van barbituraten
Gezien het hoge risico op misbruik en verslaving, is het essentieel om te focussen op preventieve maatregelen en strategieën voor het veilig gebruik van barbituraten, zowel in medische als niet-medische omgevingen.
Regulering en voorschrijfbeleid
Vanwege het risico op misbruik worden barbituraten streng gereguleerd. Artsen moeten zorgvuldig overwegen wanneer en hoe ze barbituraten voorschrijven, en patiënten moeten regelmatig worden gecontroleerd om ervoor te zorgen dat ze de voorgeschreven doseringen volgen. Er zijn steeds meer richtlijnen en protocollen ontwikkeld om artsen te helpen de juiste keuze te maken bij het voorschrijven van deze geneesmiddelen.
Educatie en voorlichting voor patiënten
Het is van cruciaal belang dat patiënten die barbituraten voorgeschreven krijgen, goed worden geïnformeerd over de risico's van het gebruik van deze middelen. Dit omvat het begrijpen van de gevaren van verslaving, de mogelijke interacties met andere geneesmiddelen, en de noodzaak om de dosering strikt te volgen om overdosering te voorkomen. Het educeren van patiënten over veilige opslag en het vermijden van zelfmedicatie is ook belangrijk om misbruik te voorkomen.
Praktische tips voor het omgaan met barbituraten
Begrijp de werking van barbituraten
Barbituraten zijn medicijnen die werken als centrale zenuwstelsel-depressiva. Ze worden voornamelijk gebruikt voor de behandeling van epileptische aanvallen, slapeloosheid en soms voor anesthesie. Het begrijpen van hun werking en de juiste toepassing ervan kan het risico op bijwerkingen verkleinen. Bespreek altijd met je arts waarom deze medicijnen nodig zijn en hoe je ze correct kunt gebruiken.
Wees alert op mogelijke bijwerkingen
Barbituraten kunnen bijwerkingen veroorzaken, waaronder slaperigheid, duizeligheid en ademhalingsproblemen. Langdurig gebruik kan leiden tot afhankelijkheid. Als je merkt dat je moeite hebt met stoppen of dat de bijwerkingen ernstig zijn, raadpleeg dan onmiddellijk een arts.
Medicatie moet zorgvuldig worden beheerd om complicaties te voorkomen.
Voorkom gevaarlijke interacties
Barbituraten kunnen een wisselwerking hebben met andere medicijnen, alcohol en zelfs bepaalde voedingssupplementen. Deze interacties kunnen de effectiviteit verminderen of het risico op bijwerkingen verhogen. Informeer je arts over alle medicijnen en supplementen die je gebruikt. Controleer ook of barbituraten geschikt zijn in combinatie met andere behandelingen die je ondergaat.
Let op de signalen van afhankelijkheid
Langdurig gebruik van barbituraten kan leiden tot fysieke of psychologische afhankelijkheid. Symptomen zijn onder meer een verhoogde tolerantie, ontwenningsverschijnselen bij het stoppen en een obsessieve behoefte om het medicijn te gebruiken.
Psychische stoornissen kunnen soms bijdragen aan afhankelijkheid. Bespreek deze risico's met je arts en zoek hulp als je tekenen van afhankelijkheid opmerkt.
Houd een veilige opslag van medicijnen
Barbituraten moeten buiten het bereik van kinderen en anderen worden bewaard die ze mogelijk onbedoeld kunnen innemen. Bewaar ze op een koele, droge plaats en deel ze nooit met anderen, zelfs niet als hun symptomen vergelijkbaar lijken. Verkeerd gebruik van barbituraten kan ernstige gevolgen hebben.
Volg een gezonde levensstijl
Een gezonde levensstijl kan de effectiviteit van je behandeling ondersteunen. Zorg voor voldoende slaap, een evenwichtig
voedingspatroon, en regelmatige lichaamsbeweging. Vermijd stressvolle situaties en zorg voor een goede mentale balans. Dit helpt om de noodzaak van barbituraten te minimaliseren of hun impact op je dagelijks leven te verminderen.
Plan regelmatige controleafspraken
Regelmatige controle bij je arts is essentieel om de voortgang van je behandeling te evalueren. Dit omvat het bespreken van bijwerkingen, aanpassingen in doseringen en het beoordelen van de algehele effectiviteit.
Bloedonderzoeken kunnen nodig zijn om te controleren op mogelijke lever- of nierproblemen die verband houden met langdurig gebruik.
Ken de symptomen van overdosering
Een overdosering van barbituraten is een medisch noodgeval. Symptomen kunnen onder meer ademhalingsmoeilijkheden, verwarring, extreme slaperigheid en bewusteloosheid zijn. Als je vermoedt dat jij of iemand anders een overdosering heeft, neem dan onmiddellijk contact op met de hulpdiensten en vermeld duidelijk dat het om barbituraten gaat.
Vraag om ondersteuning indien nodig
Als je moeite hebt om je medicatie correct in te nemen of als je je overweldigd voelt door het gebruik van barbituraten, aarzel dan niet om hulp te zoeken. Bespreek je zorgen met je arts, een apotheker of een andere zorgverlener. Ondersteuning kan ook worden gevonden via patiëntenverenigingen of online gemeenschappen die gespecialiseerd zijn in
hersenaandoeningen of afhankelijkheidsproblematiek.
Misvattingen rond barbituraten
Barbituraten zijn een groep van sedatieve
geneesmiddelen die vroeger veel werden gebruikt voor slaapstoornissen en angststoornissen. Door hun hoge verslavingspotentieel en gevaar bij overdosering zijn ze grotendeels vervangen door veiligere alternatieven. Toch bestaan er nog veel misvattingen over deze middelen.
Barbituraten zijn volledig ongevaarlijk bij medisch gebruik
Hoewel barbituraten onder medische begeleiding kunnen worden voorgeschreven, blijven ze risicovol. Zelfs bij correcte dosering kunnen ze leiden tot ademhalingsproblemen en een verhoogd risico op verslaving. Overdosering kan fataal zijn, vooral in combinatie met andere onderdrukkende stoffen zoals
alcohol.
Barbituraten zijn hetzelfde als moderne slaapmiddelen
Barbituraten verschillen fundamenteel van moderne slaapmedicatie zoals benzodiazepines. Ze werken op een andere manier in de
hersenen en hebben een hoger risico op afhankelijkheid en overdosis. Daarom worden ze vandaag de dag zelden nog voorgeschreven voor slaapstoornissen.
Een lichte overdosis barbituraten is ongevaarlijk
Zelfs een kleine overdosis kan ernstige gevolgen hebben, zoals ademhalingsdepressie, bewustzijnsverlies en in ernstige gevallen coma of overlijden. De dodelijke dosis ligt relatief dicht bij de therapeutische dosis, waardoor voorzichtig gebruik essentieel is.
Barbituraten veroorzaken geen schade aan organen
Langdurig gebruik van barbituraten kan leiden tot schade aan meerdere organen, waaronder de
lever en de
alvleesklier. Dit kan ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken, vooral bij chronisch gebruik of in combinatie met andere toxische stoffen.
Stoppen met barbituraten is eenvoudig en zonder risico
Plotseling stoppen met barbituraten kan gevaarlijk zijn en ernstige ontwenningsverschijnselen veroorzaken, zoals toevallen, angst en in sommige gevallen levensbedreigende complicaties. Een gecontroleerde afbouw onder medisch toezicht is noodzakelijk voor een veilige ontwenning.
Barbituraten worden niet meer gebruikt in de geneeskunde
Hoewel het gebruik sterk is afgenomen, worden barbituraten nog steeds beperkt toegepast, bijvoorbeeld bij bepaalde vormen van epilepsie en voor
anesthesie. Ze worden echter alleen gebruikt als andere behandelingen niet effectief zijn gebleken.
Barbituraten verbeteren de mentale gezondheid
Hoewel ze in het verleden werden voorgeschreven voor angst en slapeloosheid, kunnen barbituraten juist leiden tot een verslechtering van de
mentale gezondheid. Langdurig gebruik kan depressieve symptomen verergeren en de kans op suïcidale gedachten verhogen.