Coronaire Angiografie

Coronaire Angiografie, ook wel hartkatheterisatie genoemd, is een verzamelnaam voor een groot aantal ingrepen waarbij katheters worden gebruikt. Coronaire Angiografie wordt meestal gebruikt voor het zichtbaar maken van vernauwingen aan de kransslagaders. Coronaire Angiografie geeft het duidelijkste weer of pijn op de borst wordt veroorzaakt door vernauwde kransslagaders. Met een Coronaire Angiografie onderzoekt de cardioloog de kransslagaderen, de aorta (grote lichaamsslagader) en de verschillende hartholten. Door middel van een katheter en contrastvloeistof worden de kransslagaders van het hart in kaart gebracht. De cardioloog kijkt en luisterd niet alleen van buiten het lichaam naar het hart, maar hij doet ook onderzoek in het hart en de kransslagaders zelf.

Indicaties voor het onderzoek:

• instabiele angina pectoris.
• angina pectoris na een hartinfarct (myocardinfarct), PTCA of CABG
• diagnostisch (uitsluiten coronairlijden)
• hartklepafwijking
• ziekte van de hartspier

Procedure

Een Coronaire Angiografie vindt niet plaats onder narcose, maar met plaatselijke verdoving op de plaats waar de katheter door de huid wordt geprikt. Tijdens het onderzoek blijft de patient bij bewustzijn. Via een ader of slagader in de lies, pols of bovenarm (soms ook via de hals) brengt de cardioloog de katheter in het lichaam in en leidt deze naar het hart. Afhankelijk van welk deel van het hart de cardioloog wil onderzoeken, kiest hij voor een ader of slagader. Via de katheter wordt een contrastmiddel toegediend zodat de kransslagaders gedurende korte tijd (enkele tientallen seconden) gefilmd kunnen worden. Het gebruikte contrastmiddel wordt via de bloedbaan afgevoerd en uitgescheiden met de urine. Tijdens de Coronaire Angiografie kan de caridoloog de druk en zuurstofgehalte meten in de verschillende ruimtes van het hart. Verder kan hij een vernauwing in een kransslagader behandelen door te dotteren ( PCI) . Hij kan hartritmestoornissen onderzoeken door elektrofysiologisch onderzoek en behandelen door een ablatie. Hij kan een aangeboren hartziekte zoals een gaatje in de tussenwand van het hart behandelen en zelfs een hartklep vervangen door een kunstklep. Het onderzoek duurt ongeveer 30 minuten.

Soorten katheters.

Er zijn verschillende soorten katheters met elk hun eigen functie. Ten eerste de Holle katheter. Deze gebruikt de cardioloog om de bloeddruk in het hart te meten. Hiermee krijgt hij een indruk van het functioneren van de hartkleppen en hartspier. Ook kan de katheter worden gebruikt om een vloeistof in het hart te spuiten. Ten tweede de Elektrodenkatheter. Deze gebruikt de cardioloog om het hartritme (de elektrische activiteit) van het hart te meten of om elektrische prikkels naar het hart te sturen. Dit heet een elektrofysiologisch onderzoek en wordt toegepast bij hartritmestoornissen.

Coronaire Angiografie is veel minder belastend dan een openhartoperatie. Bij een Coronaire Angiografie blijft de persoon op de onderzoekstafel bij kennis en kan hij zelf meekijken op de monitor.

Nadelen

Nadelen van het onderzoek zijn er ook. Hartkatheterisatie stelt hoge eisen aan de arts, is relatief duur, de röntgenstraling is belastend en er is een klein risico op complicaties. De meest voorkomende complicatie is een bloeduitstorting op de plaats waar de katheter door de huid wordt geprikt, maar ook ernstige complicaties komen voor (beschadiging van een bloedvat). Het onderzoek wordt daarom alleen uitgevoerd bij mensen met ernstige klachten, die op een andere manier niet geholpen kunnen worden. In de meeste gevallen zijn andere onderzoeken voldoende om een diagnose te kunnen stellen.

Na de procedure.

In de lies wordt een drukverband aangebracht. Deze moet minimaal 4 uur blijven zitten. Daarom moet er ook 6 uur bedrust gehouden worden.De patient moet veel drinken. Dit zodat de contrastvloeistof er via de urine zo snel mogelijk weer uitkomt. Over het algemeen is het een dagbehandeling wat betekend dat de patient over het algemeen niet opgenomen hoeft te worden.