Hoe groot is jouw kans op een kunstgebit? Onderzoek NMT

Soms is een kunstgebit een regelrechte uitkomst. Toch vermijden we een kunstgebit natuurlijk liever. Cijfers van de Nederlandse Maatschappij tot Bevordering der Tandheelkunde (NMT) betekenen goed nieuws. Misschien is het kunstgebit zelfs aan het uitsterven! Daarbij is een goede mondzorg natuurlijk wel een belangrijke factor. Daarom niet alleen hier antwoord op de vraag hoe groot jouw kans op een kunstgebit eigenlijk is, maar ook factoren die de kans op een kunstgebit terugdringen Hoe blij die mensen in kleefpasta-reclames voor kunstgebitten er ook uit zien, en al is het soms een uitkomst, het blijft voor velen van ons toch iets dat we liever vermijden als het kan: het kunstgebit! Gelukkig is er goed nieuws. Uit onderzoek blijkt dat steeds meer Nederlanders oud kunnen worden met behoud van het eigen gebit. Volgens de Nederlandse Maatschappij tot Bevordering der Tandheelkunde NMT, zit het erin dat het kunstgebit zelfs aan het uitsterven is. Dat stoelt de NMT op statistieken. In 1990 bezat een toch wel grote hoeveelheid mensen geen eigen tanden meer: dat was één op de vier mensen, ofwel 24% van de totale bevolking. Echter, in twintig jaar was dat aantal gehalveerd. In het jaar 2009 was het percentage mensen zonder eigen gebit verminderd tot ruim één op de tien mensen, ofwel 12%.

Leeftijd en kans op kunstgebit

Als je naar leeftijdsgroepen kijkt, wordt het plaatje vooral interessant vanaf de leeftijdsgroep van 45 tot 65 jaar: in die doelgroep daalde het percentage kunstgebitdragers namelijk helemáál fors: van ruim één op de drie dragers, ofwel 37%, naar ruim één op de tien kunstgebitdragers, ofwel 12%. Onder de groep 65-plussers is de daling ook opmerkelijk te noemen. Het aantal dragers van een kunstgebit haalt de halvering net niet, maar daalde toch van een meerderheid (70%) naar een minderheid: 41%.
Daarmee geven de cijfers van de Nederlandse Maatschappij tot Bevordering der Tandheelkunde inderdaad een rooskleurige verwachting voor de toekomst - al moet je hierbij een kanttekening maken voor het geval de plannen van het huidige kabinet goede mondzorg (nog) duurder maken dan deze al is.

Hoe het kunstgebit tot uitsterven komt

Van onze oma's en opa's horen we de griezelverhalen nog weleens. In hun tijd was het 'goed' gebruik om al op relatief jonge leeftijd bij wijze van routinehandeling tanden en kiezen te trekken wanneer cariës ofwel tandbederf werd geconstateerd. Daarna ging de behandelde patient een paar maanden zonder tanden door het leven, totdat de kaak geslonken en genezen was. Daarna werd een kunstgebit aangemeten.. vaak voor tientallen jaren van je leven. Ook preventie door goede mondzorg kreeg lang niet zoveel aandacht als nu het geval is. Gelukkig groeide rond de jaren zestig het besef dat het echt beter kon met de gebitstoestand van Nederlanders. Er werden grote publiekscampagnes opgestart, de schooltandartsendiensten werden opgezet en er werd fluoride toegevoegd aan tandpasta’s. Er werd gewezen op de noodzaak van tandartsbezoek én het belang om zelf goed te poetsen.

Snelle verbetering

Al snel nam de zogenaamde 'mondgezondheid' toe dankzij de broodnodige aandacht voor het gebit. Het was niet langer een automatisme om verlies van tanden en kiezen als logische bijkomstigheid van het ouder worden te zien. Iedereen werd zich ervan bewust dat veel problemen begonnen met onbewust slechte mondhygiëne, maar ook onvoldoende begeleiding door tandartsen tijdens de jonge jaren - die bepalend zijn voor latere jaren. Dankzij deze verbetering van de mondgezondheid op alle vlakken via zowel professionals als 'gebitsbezitters' zelf, nam ook het aantal Nederlanders dat op hoge leeftijd met de
eigen tanden en kiezen een appeltje eet, fors toe. Vooral onder de ouderen, die nog zo kort geleden praktisch zeker waren van een kunstgebit.