Beugel, sturing van je tanden
Een beugel beinvloedt de tanden of stuurt deze bij waardoor ze op de goede plek komen te staan. Voor ieder gebit wordt eerst een plan gemaakt voordat een orthodontist (= de beugelzetter, om het zo maar even te noemen) de beugel plaatst. De tanden staan immers in ieder gebit op een andere verkeerde manier.
Plan
Een
orthodontist maakt eerst een plan voordat er een
beugel geplaatst gaat worden. Het woord orthodontist komt uit het Grieks. ‘Orthos’ is recht en ‘odontos’ is tand. Er worden eerst röntgenfoto’s gemaakt van het gebit van de patiënt. Met behulp van een röntgenfoto kunnen zelfs niet doorgekomen tanden en kiezen worden bekeken. Nadat de foto’s gemaakt zijn moet de patiënt ‘happen’. Bij dit ‘happen’ moet de patiënt de tanden en kiezen op elkaar bijten waarna de orthodontist er een goedje, alginaat genaamd, bijdoet. Na enkele seconden wordt dit spul hard en wordt het uit de mond gehaald. Van de afdruk die gemaakt is wordt een gipsafdruk gemaakt. Zo is duidelijk te zien wat er moet gaan gebeuren.
Soorten beugels
Er zijn verschillende soorten beugels, met ieder hun eigen functie. Beugels passen bij een bepaald gebit en kunnen daarom slechts éénmalig worden gebruikt. Hier volgt een korte opsomming van enkele beugels:
- Vaste beugel of blokjesbeugel. Dit is de bekendste beugel. Op iedere tand zit een blokje die met elkaar verbonden zijn door een ijzeren draad. Deze draad oefent druk uit op de tanden waardoor ze naar achter worden geduwd. Soms zitten er elastiekjes tussen de boven- en onderkaak
- Plaatbeugel. In tegenstelling tot een blokjesbeugel, kun je een plaatbeugel er uit halen. Met deze beugel kun je tanden en kiezen alleen kantelen. Meestal wordt deze beugel in de bovenkaak tegen het gehemelte gedragen,maar soms ook in de onderkaak.
- Buitenboordbeugel. Deze beugel beinvloedt de groei van de bovenkaak en brengt de bovenkiezen naar achteren. Aan deze beugel zit een band die je in je nek moet dragen. Zo trekt de beugel de kiezen naar achteren.
- Retentiebeugel. Dit is een beugel die meestal na de vaste beugel wordt gebruikt. Hij moet ervoor zorgen dat de tanden en kiezen in de nieuwe stand vastgroeien.
Het plaatsen van een beugel
Tegenwoordig is het plaatsen van een beugel een fluitje van een cent. Bij een vaste beugel worden d tanden ingesmeerd met een plakkerig goedje waar de blokjes op worden geplaatst. De lijm waarmee de blokjes op de tanden zit moet even drogen. Na dit drogingproces worden de blokjes door middel van een ijzeren draad met elkaar verbonden. In het begin is dit een dun draadje omdat de tanden nog aan de druk moeten wennen. Na enkele weken wordt deze draad vervangen door een dikkere zodat de druk op de tanden groter wordt.
Nadelen
Na de behandeling staan de tanden weer stevig, netjes op elkaar. Tijdens de behandeling, die gemiddeld ruim 2 jaar duurt, zit er wel behoorlijk wat ijzer in de mond. Bijkomend nadeel is dat de lijm waarmee de blokjes van een blokjesbeugel vastzitten niet goed tegen zoetigheid kunnen. Toffees, kauwgom en koolzuurhoudende drank moeten worden vermeden. Een glas cola of andere koolzuurhoudende drank mag slechts met mate, maximaal 1 `a 2 keer per week worden gedronken. Mocht de lijm loslaten dan is het raadzaam het losgelaten blokje snel weer vast te laten zetten.
Verzorging
Een beugel dekt de tanden voor een groot gedeelte af. Daarnaast is de kans groot dat er etensresten achter de blokjes blijven haken. Een beugel en de tanden moeten dan ook op een speciale manier worden schoongemaakt: eerst moet er aan de bovenkant van de blokjes worden gepoetst. Vervolgens de onderkant, gevolgd door de zijkanten van de tanden. Daarna goed achterin de kiezen en tot slot van voren. Een poetsbeurt moet minstens 3 minuten duren voor een goed resultaat. Er zijn speciale tabletjes die je kunt innemen om te controleren of alle tanden goed schoon zijn. Na het innemen van een tabletje moet er op worden gebeten, goed worden gekauwd en daarna worden gespoeld. De tanden die rood kleuren zijn niet goed schoon.