Verstandelijk gehandicapt

De meeste mensen weten wel ongeveer wat een verstandelijke handicap inhoud, maar wanneer noem je iemand verstandelijk gehandicapt en zijn er verschillende gradaties van verstandelijke handicaps?

Verstandelijk gehandicapt

Iemand is verstandelijk gehandicapt als er sprake is van een blijvende ontwikkelingsachterstand als gevolg van een stoornis in het cognitief functioneren. Dit wil zeggen dat er een stoornis is in het waarnemen, denken, kennen en/of weten, die niet meer over gaat. Hierdoor heeft iemand een ontwikkelingsachterstand.

Een verstandelijke handicap moet voor het 18de levensjaar tot uiting komen, anders heet het een niet-aangeboren hersenletsel.

Indeling in ervaringsordening

Mevrouw Timmers – Huigens heeft een indeling gemaakt voor menselijk ervaringen. Deze indeling ziet er als volgt uit:

• Lichaamsgebonden ordenen,
• Associatief ordenen,
• Structurerend- en vormgevend ordenen.

Lichaamsgebonden ordenen

Lichaamsgebonden ordenen doet iedereen al van baby zijn af aan. Het is ordenen aan de hand van lichamelijk contact en eerste levensbehoeften (eten, drinken, plassen..)

Associatief ordenen

Dit leren de meeste kinderen als ze peutertje zijn. Ze weten dat ze naar buiten gaan als ze hun schoenen en jas aantrekken en als mamma of pappa in de keuken bezig is met pannen, dan gaan ze zo eten. Er worden dus verbanden gelegd tussen bepaalde gebeurtenissen, door het ervaren van een bepaald patroon.

Structurerend- en vormgevend ordenen

De meeste kleuters kunnen dit. Het is ordenen aan de hand van bepaalde structuren. Ze leren keuzes te maken, kunnen iets uitleggen en ook langere zinnen zeggen.

Wat heeft deze vorm van ervaringsordening nou te maken met verstandelijk gehandicapten? Verstandelijk gehandicapten blijven ergens in deze fase. Een heel ernstig verstandelijk gehandicapte kun je alleen benaderen door iets lichamelijks, met zachte kussens, warmte en muziek. Hij zal namelijk alleen nog maar lichaamsgebonden kunnen ordenen en niet associatief, structurerend of vormgevend.

Oorspronkelijke indeling aan de hand van het IQ volgens Binet en Simon

In 1905 maakten Binet en Simon al een indeling van verstandelijk gehandicapten aan de hand van het IQ. Deze indeling zag er als volgt uit:

• IQ lager dan 20; Idioten,
• IQ tussen 20 en 35; Lage imbecielen,
• IQ tussen 35 en 55; Hoge imbecielen,
• IQ tussen 55 en 70; Debielen,
• IQ tussen 70 en 90; Zwakbegaafden.