De geneeskracht van heggerank

De heggerank behoort tot de Cucurbitaceae familie waartoe ook meloenen en pompoenen behoren. Deze klimplant komt voor in Europa en noordelijke delen van Azië, ongeveer vanaf Noord Iran. De bessen en de bladeren van de heggerank zijn echter oneetbaar, giftig en potentieel dodelijk. Zoals vaak kunnen giftige planten in kleine dosis tot medicijn dienen, zo ook de heggerank. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Naamgeving heggerank
• Toepassingen
• Onderzoek heggerank
• Het gevaar van heggerank
• Heggerank is giftig
• Heggerank in de homeopathie

Naamgeving heggerank

De Latijnse naam voor heggerank is Bryonia alba. Alba betekent ´wit´. Alternatieve namen in het Nederlands zijn witte heggerank, alfpapenkruid, borstbes, brionie, duivelskers, gruiswortel, hondskers, kinkrank, koorddanser, kwartelbezien, manwortel, raselwortel, stikwortel, varkenswortel, vuurwortel, vergifbezen, wilde wijngaard en wrangwortel.

Toepassingen

De meest aangewende medische toepasbaarheid ligt in het behandelen van hoge bloeddruk, oedeem en bronchitis. Het is echter zo dat deze geneesplant tegenwoordig vrijwel niet meer wordt aangewend door natuurgeneeskundigen en fytotherapeuten. Het is in onbruik geraakt. In de homeopathie is het nog steeds een geneesmiddel. Homeopathie is een vorm van geneeskunde die werkt met sterke verdunningen.

Onderzoek heggerank

Er is weinig onderzoek gedaan naar de werking van heggerank. In 2010 werd er een onderzoek gepubliceerd naar de werking van heggerank voor de bloedvaten tijdens het uitvoeren van een hartoperatie. Het middel werd slechts vijf dagen gegeven. Men zag geen statistisch verschil tussen de mensen die een homeopathsch middel namen op basis van heggerank en de controlegroep die dat niet nam.

Het gevaar van heggerank

Heggerank werd vroeger als medicijn gebruikt maar kenden grote gevaren. De gebruiker was als het ware een koorddanser; hij liep naar de overkant op straffe van de dood. In de natuurgeneeskunde was het lange tijd een laxeermiddel maar er zijn veel ongevaarlijke middelen die de spijsvertering bevorderen. Het gebruik als laxeermiddel is geheel overbodig.

Heggerank is giftig

De bessen van de heggerank zijn licht giftig en de vlezige knol is zwaar giftig. Het eten van 40 bessen heggerank is een dodelijke dosis. Rembert Dodoens, de baanbrekende kruidenwetenschapper, schreef over heggerank dat alleen de geur al ratten en slangen verjaagd. Het is dus een goed middel om allerlei ongedierte mee te bestrijden. De plant werd verbrand zodat de rook vervelende dieren op afstand houdt. Nu merkte Dodoens op dat de mensen die de rok inademen ook een beetje wee in het hoofd werden; daarom moest men eerst wijnruit innemen. Tegenwoordig wordt de heggerank eigenlijk alleen gebruikt als sierplant.

Heggerank in de homeopathie

In de homeopathie wordt het sap van de wortel verdund en gebruikt als medicijn bij: plasproblemen, rechtzijdige longontsteking, bronchitis, pleuritus en borstontsteking bij vrouwen, melkstuwing bij borstvoeding gevende vrouwen, barstende hoofdpijn, hoofdpijn boven het linker oog, drukkende pijn in het achterhoofd duizeligheid bij het opstaan uit bed of van een stoel, druk in de maag na het eten, pijnlijke, droge hoest, ruwe huid, acute gewrichtsontsteking met hete, rode, gezwollen, pijnlijke gewrichten, met verergering van pijn bij het aanraken en bewegen.