De geneeskracht van echt pokhout

Pokhout is een tropische hardhoutsoort en behoort tot de sterkste houtsoorten op aarde. Pokhout is de houtsoort met de grootste dichtheid. Van oorsprong komt deze houtsoort uit Zuid-Amerika. Pokhout is een sterke medicinale houtsoort die soms in kruidenlikeuren wordt toegepast voor zijn aangename aroma. In Duitsland wordt jaarlijks 20.000 kilo van dit hout ingevoerd. Om de boomsoort te beschermen tegen overmatig commercieel gebruik staat het op de Citeslijst van beschermde planten. Pokhout is een sterk en zwaar hout wat niet drijft op water. Tegenwoordig wordt het in de fytotherapie en homeopathie gebruikt, voornamelijk ter bloedzuivering. Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:

• Algemeen gebruik pokhout
• Naamgeving
• Geschiedenis gebruik pokhout
• Werkzame stoffen pokhout
• Echt pokhout, goed voor bloedzuivering
• Overige werkingen echt pokhout
• Dosis en veiligheid

Algemeen gebruik pokhout

Het heeft veel hars in zich en wordt daarom graag gebruikt in de scheepsbouw. De koningsspil van een molen draait op pokhout. Ook klokken werden lange tijd gemaakt van pokhout zodat de draaiende onderdelen niet gesmeerd hoeven te worden; dit hout bevat zoveel vettige olie dat het zichzelf smeert. Behalve deze alledaagse aanwendingen wordt pokhout van oudsher gebruikt om medicinale eigenschappen. Tegenwoordig wordt het in de fytotherapie aangewend om zijn ontstekingswerende en bloedzuiverende capaciteiten.

Naamgeving

De Latijnse naam van echt pokhout is Guajacum officinale. De Nederlandse naam pokhout komt van het feit dat deze plant werd gebruikt bij syfillis, een ziekte die vroeger Spaanse pokken werd genoemd. Onder medici wordt dit natuurmedicijn vaak guaiacum genoemd. In het Nederlands is guajakhout de officiële naam. Met een Latijns woord wordt deze plant aangeduid als lignum vitae wat levensboom betekent.

Geschiedenis gebruik pokhout

Guajakhout werd van oudsher door de Maya´s medicinaal gebruikt. Het was het voornaamste middel tegen syfillis. Omdat deze ziekte in de 17e eeuw veelvuldig in Europa aanwezig was werd het hout hiernaar vervoerd en kreeg het faam als syfillismedicijn. Al snel ontdekte de artsen dat het ook hielp bij exantheem, jicht en reumatische aandoeningen. In Europa kreeg het de naam Palo Santo of heilig hout, overigens niet te verwarren met palo santo dat soms wordt verkocht als middel van de Zuid Amerikaanse Sjamanen om kwaadaardige geesten mee te verdrijven.

Werkzame stoffen pokhout

Van pokhout wordt het hout zelf gebruikt of de hars die in het hout zit. In dit hout zitten de volgende werkzame stoffen: lignanen zoals furoguajacidine, guajacine, furoguajacine en furoguajaxidine, resinen waaronder guajaretinezuur, hydroguajaretinezuur, guajacinezuur en alfa- en betaguajaconinezuur, etherische olie met onder andere guajacol, guajazuleen en guajaxide, triterpenoïden als guajaguttine en guajasaponine, vanilline en mineralen.

Echt pokhout, goed voor bloedzuivering

Echt pokhout beschikt over een depuratieve of bloedzuiverende werking. Dat komt doordat het zweetafdrijvend en urinedrijvend is. Hierdoor worden gifstoffen sneller uit het lichaam gevoerd. Daarnaast heeft echt pokhout laxerende eigenschappen waardoor afvalstoffen sneller het lichaam verlaten. Daarbij komt het feit dat deze medicinale houtsoort ontstekingswerend werkt. Door deze geneeskrachtige eigenschappen wordt echt pokhout in de fytotherapie aangewend bij:

• Reumatoïde artritis,
• Jicht,
• Hyperuricemie of verhoogd urinezuurgehalte,
• Auto-immuunziekten.

Overige werkingen echt pokhout

• Echt pokhout stimuleert speekselvorming en geldt als adequaat mondspoelmiddel.
• In lage dosis is pokhout een diureticum of vochtdrijvend middel.
• In hoge dosering is pokhout een laxeermiddel.

Dosis en veiligheid

• Van echt pokhout wordt 4.5 gram van het hout per dag gebruikt.
• Vier koppen afkooksel van 25 tot 50 gram hout op een liter water.

In de fytotherapie wordt echt pokhout niet vaak meer gebruikt. Dat ondanks dat de plant geen bijwerkingen kent als de therapeutische dosis wordt aangehouden. Mensen met gastritis of maagzweer moeten echt pokhout mijden omdat er veel resinen in zitten.