De geneeskracht van baardmos

Let op! Dit artikel is geschreven vanuit de persoonlijke visie van de auteur en bevat mogelijk informatie die niet wetenschappelijk onderbouwd is en/of aansluit bij de algemene zienswijze.

Inhoud:
- Verschillende soorten baardmos
- Geschiedenis medicinaal gebruik baardmos
- Naamgeving
- Werkzame stoffen
- Baardmos bij keelproblemen
- Baardmos bij enteritis en diarree
- Dosis en veiligheid
- Bezoek een arts of fytotherapeut
Verschillende soorten baardmos
Er zijn verschillende soorten korstmossen die vergelijkbare werkingen hebben als baardmos. Ongeveer 50% van de korstmossen hebben een antibioticumfunctie. Daarnaast worden kortstmossen gebruikt om kleden te verven; vooral de indianen in Noord-Amerika gebruikt baardmossoorten als kleurstof. De Apache indianen hadden een andere gebruikstoepassing; ze bonden baardmos aan hun voeten zodat de vijand hun voetstappen niet konden zien.Geschiedenis medicinaal gebruik baardmos
Toen gaasjes nog niet gemaakt werden en er geen antibioticum was, werd baardmos als een soort natuurlijk ontsmettend gaasje over een wond gelegd. Inwendig wordt het voornamelijk aangewend bij ademhalingsinfecties en urinewegontstekingen. Usnea is een antibioticum bij vele ziekmakende bacteriën en gaat ook candida albicans-schimmel tegen. Helaas zijn er in deze nog geen onderzoek bij mensen gedaan maar uit allerlei in vitro wetenschappelijke onderzoeken blijkt zeer sterk dat usnea over deze helende werkingen beschikt. In Duitsland heeft een speciale commissie de werking van usnea tegen mond en keelinfecties officieel erkend in 1989. In Rusland wordt baardmos traditioneel gebruikt om antibiotische zalven, deodorants en geneeskrachtige kruidentincturen mee te maken. Ook op de eilanden van de Pacifische Oceaan, China en Nieuw Zeeland worden baardmossoorten van oudsher om zijn medicinale eigenschappen ingezet.Naamgeving
In het Latijn wordt baardmos Usnea filipendula genoemd. Alternatieve namen in het Nederlands zijn oudemansbaard en usnea. Uiteraard heeft deze plant zijn naam gekregen omdat het op een baard lijkt, vooral een lange baard, van oude mannen.Werkzame stoffen
Van baardmos wordt voor fytotherapeutische doeleinden het loof gebruikt. Hierin zitten de volgende belangrijke werkzame inhoudsstoffen: usninezuur, wat een dibenzofuraanderivaat is, lichenzuren en slijmstoffen. Usninezuur is verantwoordelijk voor de geelachtige kleur; hoe meer van het antibioticum usninezuur in de plant zit, des te meer gelig wordt het.
Baardmos bij keelproblemen
Baardmos is een middel dat de weerstand verhoogt. Het heeft een antibacteriële werking; vooral usinezuur is verantwoordelijk hiervoor. Usinezuur blijkt zelfs in sterke verdunningen antibacterieel, antischimmel, antiparasitair en antiviraal te werken. Het wordt met name om deze medicinale redenen gebruikt voor bescherming van de slijmvliezen van de bovenste luchtwegen. Het wordt in de fytotherapie ingezet bij:- Angina, faryngitis of keelpijn,
- Laryngitis of strottenhoofdontsteking,
- Heesheid.
Baardmos is eetbaar. Het is een prima bron van vitamine C.
Baardmos bij enteritis en diarree
Lichenzuren in baardmos maken deze plant een eetlustbevorderend middel. De antibacteriële werking komt van pas voor de maag en darmen. Het darmslijmvlies wordt goed ontsmet door baardmos. Daarbij komt het feit dat baardmos nauwelijks wordt opgenomen in het bloed. Met andere woorden; het blijft een extra lange, ontsmettende werking in de darmen houden. Al met al is baardmos een verzachtend middel voor de darmslijmvliezen. Het wordt in de fytotherapie ingezet bij:- Enteritis of darmontsteking,
- Diarree.
Dosis en veiligheid
Bij therapeutische doses is baardmos een veilig middel. Er is een aantal manieren om deze geneesplant te gebruiken.- Kruid: 6 tot 9 gram per dag.
- Zuigtablet: Drie tot zesmaal per dag een zuigtablet waarin 100 mg baardmos in zit.
- Tinctuur: driemaal daags 3ml, 1:3, 70%)