Verschil tussen homeopathie en kruidengeneeskunde

Homeopathische geneesmiddelen en geneesmiddelen op basis van kruiden worden nogal eens met elkaar verward. Logisch misschien, want in beide geneesmiddelen zijn plantaardige stoffen de basis. Toch is er een wezenlijk verschil tussen deze twee geneesmethoden. Bij de ene methode wordt er gebruik gemaakt van het zelfherstellend vermogen van het lichaam, terwijl bij de andere methode de geneeskracht van de planten en kruiden de hoofdrol speelt. Homeopathie en kruidengeneeskunde zijn dus twee verschillende methoden om ziekten en kwalen te behandelen. De belangrijkste regel bij het gebruik van homeopathie en kruidengeneeskunde is wel dat zij geen reguliere arts kunnen vervangen. Ga voor ernstige klachten en pijnklachten die lang duren altijd naar een huisarts.

Homeopathie

Het basisprincipe van homeopathie is: 'een stof die bepaalde verschijnselen kan opwekken, is ook in staat diezelfde verschijnselen te genezen'. Op deze manier wordt het lichaam geholpen het oorspronkelijk evenwicht te herstellen. Het lichaam geneest zichzelf. Een homeopathisch middel bestrijdt niet de symptomen van de ziekte, maar helpt het lichaam een handje om zichzelf van binnen uit te genezen. Dit basisprincipe van de homeopathie staat bekend als het gelijkheidsbeginsel of als het Simila-principe.

Similia

Het Simila-principe, ook wel gelijkheidsbeginsel genoemd, in de homeopathische geneeskunde komt voort uit de gedachte ‘het gelijke met het gelijkende genezen’. Deze natuurwet zegt dat als iemand ziek is en hij heeft bepaalde klachten, zoals koorts, spierkrampen, misselijkheid, dan wordt er gekeken naar een persoon die tijdens de geneesmiddelenproef deze klachten heeft gekregen van de medicijnen. Dan is dát medicijn het geneesmiddel voor de zieke. Dus de stof die ziekteverschijnselen kan opwekken, kan deze ook weer genezen.

De geschiedenis van de homeopathie

Het principe van homeopathie gaat ver terug in het verleden. De grondlegger van de geneeskunde, Hippocrates, geloofde in de vijfde eeuw voor Christus al dat de eigen geneeskracht van de patiënt heel belangrijk was bij het kiezen van het juiste geneesmiddel en dat deze geneeskracht gestimuleerd moest worden. Hij gebruikte twee stellingen:

1. De klachten van de patiënt worden genezen door middel van producten met een tegengestelde werking.
2. De ziekte wordt genezen door middel van producten die dezelfde verschijnselen van de ziekte opwekken.

Tien eeuwen later had geleerde Paracelsus dezelfde gedachte. Hij was een beroemde arts en theoloog en hield zich bezig met alchemie en astrologie. Hij leefde van 1493-1541. Hij onderzocht de giftige werking van arsenicum en kwam er op deze manier achter dat hij de symptomen van een arsenicumvergiftiging kon genezen met een klein beetje arsenicum.

De ontdekking van Samuel Hahnemann

Samuel Hahnemann was een Duitse arts en scheikundige en leefde van 1755 tot 1843. Hij heeft de homeopathie ontwikkeld die wij nu kennen. Hij is bekend geworden door zijn eerste experiment met de stof kinebast, dat een voorloper van kinine is en werd toen veel gebruikt als geneesmiddel bij malaria. Hij nam zelf een klein beetje van de kinabast in en kreeg hierdoor alle ziekteverschijnselen die hoorde bij malaria. Hierdoor vroeg hij zich af of malaria door de kinabast kon worden genezen. Door deze gebeurtenis is hij verder gaan experimenteren en kwam hij er zo achter, dat er andere stoffen waren die ziekten konden veroorzaken maar ook konden genezen. Op deze manier geloofde hij nog meer dan te voren in het gelijkheidsbeginsel. Samuel Hahnemann gaf het de naam ‘de Simila regel’ welke volledig luidt ’Similia Similibus Curentur’ en dat betekent ‘het gelijke wordt met het gelijkende genezen’. Nu hij deze nieuwe methode ontdekt had om ziekten en kwalen te genezen, noemde hij deze geneeskunde 'homeopathie' wat afkomstig is van het Griekse woord 'homeo' wat 'gelijk' betekent, en 'pathos' wat 'lijden' betekent.

Tegenwoordig

Meer dan de helft van de Nederlanders heeft een goed gevoel bij homeopathie. Het is een milde en veilige manier om mensen te behandelen tegen verschillende ziektes en aandoeningen. De bedoeling van de homeopathie is het herstellen van het natuurlijk balans van ons lichaam en psyche. Als deze balans weg is, kunnen er verschillende klachten en ziekten ontstaan. De homeopathische arts gaat zoeken naar de bron van deze disbalans, zowel op lichamelijk als op geestelijk gebied. Na de constatering gaat de arts, met behulp van homeopathische geneesmiddelen het natuurlijke evenwicht proberen te herstellen. Mochten er al andere geneesmiddelen gebruikt worden, anders dan de homeopathische, kunnen deze zonder problemen naast elkaar gebruikt worden. Homeopathie wordt vaak verward met kruidengeneeskunde. Bij beiden methoden zijn plantaardige stoffen vaak de basis en ze zijn beide mild in gebruik, maar er zijn duidelijke verschillen.

Kruidengeneeskunde

Kruidengeneeskunde is een geneeswijze die gezondheidsklachten en ziekte behandelt met plantaardige middelen. Een andere naam is fythotherapie wat betekent ‘behandeling met planten’. Er worden geneesmiddelen gebruikt die alleen maar de actieve ingrediënten van planten bevatten of delen van planten, zowel puur als bewerkt.

Geschiedenis kruidengeneeskunde

Al van oudsher is bekend dat aan aantal planten een herstellende werking hebben en daar wordt al eeuwenlang gebruik van gemaakt. Er waren, en zijn nog steeds, wel een aantal nadelen aan deze geneesmiddelen.

• De manier waarop deze grondstoffen tot elkaar komen en de kwaliteit ervan variëren vaak, daarom kun je geen duidelijke dosering maken.
• Plantaardige stoffen zijn vaak niet het hele jaar door te verkrijgen en zeker niet vers, doordat de planten dan gedroogd worden kan de samenstelling en werking veranderen.
• Door de ingewikkelde samenstellingen van het geneesmiddel, kunnen er bijwerkingen optreden.

Maar tegenwoordig kunnen we de chemische samenstellingen en de inhoudsstoffen van de planten ontdekken en zo er achter komen welke planten van een plantenfamilie de hoogste concentratie werkende stoffen bevatten en hoe ze gekweekt moeten worden om zoveel mogelijk van deze stoffen te kunnen verkrijgen en wanneer ze het beste geoogst kunnen worden. Dit gebeurt met fytochemie.

Duidelijke verschillen

Het verschil tussen homeopathie en kruidengeneeskunde heeft dus een aantal verschillen, die je ook al in de tabel kunt zien staan. Waarbij in de kruidengeneeskunde alleen maar plantaardige grondstoffen worden gebruikt in de geneesmiddelen, worden er bij de homeopathische middelen meerdere grondstoffen gebruikt, die niet alleen maar plantaardig zijn. Het Similia-principe gaat ook niet op bij de kruidengeneeskunde, omdat hierbij alleen de geneeskrachtige werking van de plant centraal staat en het dus ook echt gericht werkt bij de klachten, en het zich niet richt op het zelfherstellend vermogen van het menselijk lichaam. Dit is bij homeopathie wel het geval. Hier wordt, zoals eerder beschreven, het lichaam een handje geholpen. De concentraties van de geneesmiddelen zijn ook verschillend. Bij de kruidengeneeskunde zijn ze geconcentreerder en heb je vaak maar een kleine hoeveelheid van nodig. Bij homeopathische middelen zijn ze verdund en geschud en daardoor bevatten ze minder actieve bestanddelen, en vaak gebruik je hier dan ook iets meer van. Doordat homeopathische middelen lage actieve bestanddelen bevatten, zijn ze wel veilig in gebruik en kun je ze dus gerust uitproberen.

Homeopathie en kruidengeneeskunde kunnen geen reguliere arts vervangen. Bij ernstige zaken en langdurige (pijn)klachten is het altijd raadzaam om eerst je arts te raadplegen. Ook voor vragen omtrent het gebruik van deze geneesmethoden kun je overleggen met je arts.