Iriscopie. 'Wanneer alles te lezen staat in je ogen'

Een bezoek aan de Iriscopist kan heilzaam zijn en naar genezing leiden van lichaam en/of geest. Iriscopie behoort in het vakje 'natuurgeneeskunde', maar steeds vaker worden mensen ook door de reguliere artsen en ziekenhuizen doorgestuurd voor nader onderzoek. Lees verder over dit bijzondere oogonderzoek.

Wat is Iriscopie?

Iriscopie is een natuurgeneeskundige methode om zwakke plaatsen in het lichaam te achterhalen. In de iris is namelijk van alles te zien over de werking of disfunctie en energiewerking van ieder orgaan in ons lichaam. In feite kun je dus aan de iris zien wat in het lichaam gaande is. Eigenlijk kun je het wel vergelijken met aura lezen. Mensen die aura’s kunnen zien en lezen kunnen ook aan het aura van een persoon zien waar de probleemplekken zitten.

Iriscopie is in ieder geval wetenschappelijk onderzocht en word ook vaak gebruikt. Reguliere artsen en ook ziekenhuizen verwijzen met regelmaat patiënten naar de iriscopist. Dat is een mooie ontwikkeling. Want een mens is meer dan alleen maar een lichaam.
Iemand met verstand van zaken zoals een iriscopist kan aan de hand van de vezelstructuur en de kleur van het oog als het ware ‘lezen’ hoe de constitutie is van die persoon. Beter gezegd, het verteld iets over de erfelijkheidsfactoren van die persoon en ook over de aanleg van ziektes en Zélfs, kan men al stoornissen waarnemen die de mens zelf nog niet ervaren heeft. Er zijn dus nog geen lichamelijk symptomen geweest, en dat is natuurlijk heel goed want dan kan men er nog van alles aan doen eer een ziekte of aandoening zich zou gaan openbaren. Je zou bijna denken dat iedereen maar eens minimaal 1x per jaar naar de iriscopist zou moeten gaan. Het is dan net zoiets als andere bevolkingsonderzoeken maar dan op de natuurlijke manier.

Waar wordt naar gekeken?

De iriscopist kijkt niet naar oogafwijkingen, dat is niet zijn doel. Hij of zij kijkt naar de iris, het oogwit en de pupil. De structuur van de iris, verandering van kleurpigment e.d. In feite kijkt de iriscopist via de ogen naar de organen. Daar zijn speciale herkenningspunten voor waaraan de iriscopist kan zien in welke omstandigheden een bepaald orgaan zich bevindt, want, hoewel iriscopie voor sommige mensen nog steeds iets is uit de alternatieve geneeskunde, is met zekerheid vastgesteld dat de iris verbonden is met het autonome zenuwstelsel. Verder kijkt de iriscopist op een holistische manier naar de iris waarbij hij achtergronden, klachten, bepaalde karaktertrekken, emoties en gedachten met elkaar verbind. Dat dit niet zomaar even snel gebeurd is spreekt denk ik wel vanzelf. Vaak worden er twee of drie sessies vastgezet voor er een duidelijke diagnose is.

Het vraaggesprek dat er aan vanaf gaat is natuurlijk heel belangrijk. Tijdens dit gesprek wordt aan de hand van herinneringen van klachten en ervaringen, voedingsgewoonten en belevingen die lichamelijk maar evengoed emotioneel en mentaal kunnen zijn een totaalplaatje gemaakt. Want uiteindelijk: ‘Lichaam en geest zijn één’. Ook leefomstandigheden zijn daarbij belangrijk. Zo’n gesprek duurt ongeveer een anderhalf uur. Dit wordt naast het resultaat van de iriscopie gelegd en aan de hand daarvan kan dan een eventueel behandelplan worden gevormd.

Vergoeding van kosten.

Of het onderzoek word vergoed door de verzekering ligt eraan bij welke ziekenfondsverzekering je bent aangesloten en of de iriscopist bij een beroepsvereniging is aangesloten. Maar over het algemeen is er wel een gedeeltelijke of gehele vergoeding vanuit de aanvullende verzekering. Kijk hiervoor in het vergoedingsoverzicht van jouw ziektenkostenverzekeraar.