Relatie: tegenpolen trekken elkaar aan

Veel mensen kennen mogelijk de Engelstalige benaming misschien beter, namelijk “Opposites Attract”. Dit terwijl je eerder zou verwachten dat mensen die in elkaars verlengde zitten qua karakter, elkaar aanvullen en versterken. De vraag is in hoeverre klopt het dat uitersten elkaar aantrekken en als het al klopt, wat is dan de rede dat dit zo bij mensen werkt. En kan het ook nog botsen?

Het andere in de mens zoeken

De introverte persoon die kan genieten van de extraverte persoon en de extraverte vindt de kalmte bij de introverte persoon prettig, althans zo lijkt het te zijn als tegenpolen elkaar aantrekken. Of gewoon de man of vrouw die net iets anders in het leven staat, die je andere waarden in het leven laat zien en je je ermee kunt verrijken. Aanvulling dus.

Toch zijn er ook genoeg mensen die het “andere” misschien in een begin van een relatie – tja, de verliefde periode - nog wel leuk en amusant vinden, maar waar het enig moment toch behoorlijk irritant kan worden. In dat geval is de verliefdheid mogelijk verblindend geweest, maar vul je elkaar als mens uiteindelijk toch niet aan. Maar iedere relatie, hoe kort dan ook, levert iets op.

Verliefdheid

Verliefdheid heeft in veel gevallen te maken met herkenning. Herkenning in de zin van gelaatstrekken van een ouder, als je met die ouder een heel goede band hebt (dit komt nogal eens voor en gaat heel onbewust). Het voelt vertrouwt en dat maakt je losser én toegankelijker als mens. Andere mensen gaan uit van energetische trillingen die ieder mens als een soort energieveld om zich heen heeft en dit kan onbewust door ander worden waargenomen. Als de niveaus op dezelfde golflengte zitten, komt daar ook een soort herkenning uit.

De herkenning bij de ander die heel anders is dan jij bent, kan hem ook zitten in een stuk herkenning wat je als prettig, ontroerend of amusant ervaart. Een zeer goede vriend(in) of een ouder waar je dichtbij staat en die bijvoorbeeld extravert is, om hetzelfde voorbeeld van eerder nog maar eens te gebruiken, kan die prettige herkenning zijn. Een die je aantrekt als mens, waarbij het overigens niet zo is dat jij je er aan op kunt trekken. Immers, je bent wie je bent, maar wel een eigenschap welke je herkent en als waardevol ervaart. Dat je dit dan in een mogelijke partner ook als toegevoegde waarde ziet, is evident. Verder zijn relaties ook nogal eens spiegels en helpen je achter je belemmeringen te komen. Relaties kunnen je daarmee verder brengen in je eigen leerproces. Het trekt je bij die ander aan en zo kan je elkaar in je persoonlijke ontwikkeling stimuleren.

Botsingen

Spreekt haast voor zich dat tegenpolen ook kunnen botsen en het is dan belangrijk dat je je niet afsluit. Juist die tegenpool heeft je ook aangesproken en dan is het goed om minimaal open te staan voor de aanpak van de ander en te kijken waar je elkaar weer kunt raken. Enkele voorbeelden:

• De georganiseerde geest kan het bijvoorbeeld wel eens moeilijk hebben met de chaoot die in die berg toch alles kan vinden. Soms is een compromis de beste oplossing en soms is ieder een eigen gedeelte om de spullen “op te slaan” de beste oplossing. Veranderen is nooit een optie, iemand is zoals hij/zij is. Wel is het zo dat je elkaar iets kunt naderen en dan valt een compromis te bespreken.
• Maar soms kunnen hulpmiddelen ook helpen om botsingen te voorkomen. Ben je vergeetachtig en de ander heel punctueel, gebruik de nieuwe technologie en plaats zaken in de elektronische agenda. Zaken die de anders zeker gaat vergeten. Komt die ander regelmatig net even te laat, calculeer dan wat extra tijd in als je afspraken maakt. Soms is een botsing heel eenvoudig te voorkomen.
• Ben je attent en de ander niet, neem dan het voortouw en laat die attente kant tot uiting komen, maar verwacht het niet terug. Die ander is niet zo en zal het ongetwijfeld in jou waarderen, maar attent zijn komt uit jezelf en niet omdat je iets van die ander verwacht. Manager van verwachtingen dus.
• Samen leuke doen en de een moet het allemaal uitzoeken? Leg voor de ander een lijst klaar en zeg dat hij/zij er bijvoorbeeld twee uit moet zoeken. Zo betrek je iemand erbij, terwijl de ander niet het idee heeft dat hij/zij dingen moet doen waar hij/zij geen zin in heeft.
• Als de een van een rustige omgeving houdt en de ander meer “levendigheid” dan is een eigen ruimte vaak niet echt de oplossing, want dan moet een van de twee verkassen om zich lekker te voelen. Kijk waar je elkaar tegemoet kunt komen. Want het huis hoeft niet vol met snuisterijen en ander druk “geneuzel”, een mooie kleur toevoegen kan ook al meer levendigheid geven.
• Ben je een plakker op feestjes en de ander helemaal niet. Een compromis is afwisselend lang blijven en het volgende feestje niet óf neem apart vervoer. Dan valt er niet te drinken tenzij je de taxi neemt, maar ook dat hoort bij het compromis.

Tot slot

Je kunt niet in de geest van de ander kruipen, waarom hij of zij juist voor iemand kiest die helemaal anders is. Soms is het herkenning, soms is het die aanvulling vinden en soms zal het chemie of energetische velden zijn. Maar het blijft een mooi proces.