Kenmerken van een ongelukkige relatie of huwelijk

Anoniem, 06-11-2011
Ik ben getrouwd met een buitenlandse vrouw en gesettled in nl. We kennen elkaar 12 jaar en hebben in het begin van onze relatie een hele sterke en hechte band gehad. Lezend door dit artikel en andere besef ik dat een deel van de aantrekkingskracht de kwetsbaarheid van mijn vrouw is. Maar dat ter zijde. Mijn vrouw heeft een ontzettend slecht zelfbeeld en is heel onzeker. Daar bovenop is zij erg perfectionistisch. Het is een schat van een vrouw en heel zorgzaam. Echt een toegewijd iemand (en nog prachtig om te zien ook, ik hou echt veel van haar) als je eenmaal door de harde schil bent doorgedrongen. Ikzelf ben nogal dominant (dat heeft ook met mijn werk te maken. Ik krijg dit ook wel eens als feedback) wat zich uit in het altijd willen oplossen van problemen of conflicten. Wat dat betreft is het ook weer opposites attract.
Sinds het begin van ons huwelijk is duidelijk dat op sexueel gebied we qua behoeftes nogal verschillen. Dat is over tijd steeds verder gegaan. De pogingen om hier over te praten maken het alleen maar erger. Toen mijn vrouw zwanger was van ons kind en daarna hebben we 2 jaar geen sex gehad tot mijn grote frustratie. Ik heb dit met enige regelmaat geprobeerd te bespreken. Mijn vrouw is ook niet gelukkig met de situatie maar voelt gewoon de behoefte niet. Ze wil wel graag anders maar weet niet hoe. Onlangs heb ik het onderwerp weer eens aangekaart na besloten te hebben (min of meer, want gevoelens kan ik niet zomaar uitschakelen) om haar tijd te gunnen en dus geen toespelingen in die richting meer te ondernemen. Ik kon nu dus op een andere manier het gesprek aan gaan. Niet om op te lossen maar om te begrijpen waar het door komt. Het blijkt dat er een hele hoop boosheid/frustratie onder verborgen zit die in mijn ogen weer gelinkt zijn aan haar zelfvertrouwen. Ze lijkt die op mij te projecteren omdat ik de enige ben die ze echt vertrouwd en als vriend beschouwd. Ze is eenzaam want heeft geen vrienden hier. Ze kan niet goed opschieten met mijn ouders (zit wat oud en wat nieuw zeer) en zit met zichzelf in de knoop. Ze is te bang om fouten te maken en durft zich niet te verroeren. Deze verborgen frustratie komt steeds vaker naar voren en ik kan er niks meer mee. Ik ben aan het eind van mijn latijn en zij ook. Het legt steeds meer druk op ons en hebben vaak woorden/ discussies/ conflicten. Ik heb de energie niet meer om geduld op te brengen en dat helpt ook niet.
Ik wil graag hulp zoeken maar de ene psycholoog waar mijn vrouw mee heeft gesproken was geen succes. Er is een klik nodig op persoonlijk vlak, een vriendschap voor mijn vrouw echt wil openen. Wellicht heb ik zelf ook hulp nodig om de juiste dingen te doen bij zo'n uniek persoon als mijn vrouw. Ik ben hier echt heel veel mee bezig en we willen er allebei aan werken maar hebben niet genoeg energie en middelen. Het feit dat ik dit hier schrijf doet me al schuldig voelen over emotionele ontrouw maar dit is dan ook een wanhoopskreet die ik met een brok in mijn keel en een bloedend hart schrijf. Ik heb niemand die me hierin echt van advies kan dienen. Ik ben apetrots op mijn gezinnetje en wil alles voor ze doen. Zelf sex afzweren als ik daarmee het lieve lachende gezicht en haar warme aanraking weer terug kan krijgen want ik mis haar enorm. Is mijn vrouw depressief? Is verhuizen naar haar thuisland een idee ook al zet dat de relatie met mijn ouders weer 10 jaar terug? Hoe kan ik mijn vrouw helpen vrienden te krijgen als zij zelf heel erg onzeker is? Moet ze eerst eens aan haar zelfvertrouwen werken en valt dan de rest op z'n plek? Ach zoveel vragen en alleen ik moet ze beantwoorden. Help… Reactie infoteur, 06-11-2011
Beste anoniem,

Wonen in het buitenland doet je zelfvertrouwen geen goed, zeker als je vrouw geen vrienden heeft in NL. Geen aansluiting vinden is vreselijk. Iedereen heeft vrienden nodig. Als je vrouw na 12 jaar nog steeds geen aansluiting heeft gevonden, zal ze zich steeds meer terugtrekken. Kinderen, zeker als ze naar school gaan, kunnen voor wat sociale contacten zorgen. Na zo veel jaar "alleen "geweest te zijn, zal de stap om toenadering te zoeken steeds "enger" worden. Als haar zelfvertrouwen echt zo laag is, zal iedere - in haar ogen - afwijzing van de NLders haar doen realiseren dat ze "anders 'is. Dat ze in de loop der jaren in haar eenzaamheid depresssieve gevoelens is gaan ontwikkelen, dat geloof ik graag. Haar onzekerheid wordt steeds meer gevoed en gevoed.
Ik ben ontzettend blij om te lezen dat jij haar geluk zo aantrekt, maar ga er zelf asjeblieft niet aan onderdoor!
Heb je ooit van een online coach gehoord beste anoniem? Wat ik lees uit je bericht, wat ik opmaak uit je bericht, is dat je vrouw zich bij jullie thuis thuis voelt. Als zij zich thuis achter de computer, in haar eigen veilige omgeving, contact kan hebben met een professionele online coach, zal zij zich, juist door de anonimiteit dat internet biedt, zich durven openen. Een goede coach zal haar verschillende opdrachten laten doen: opdrachten die haar zelfvertrouwen doet opbouwen, maar bovendien, ze zal moeten gaan werken aan zihzelf. Ze zal zelf ondervinden waar de schoen wringt. Als de coach vermoed dat je vrouw echt te maken heeft met depressitiviteit, zal de coach haar aanraden om een afspraak te maken met de huisarts.
Ze hoeft natuurlijk niet met een NLse coach te maken hebben, ik heb geen idee uit welk land je vrouw komt en welke taal haar moeder taal is, maar probeer een coach te vinden die communiceert in haar moedertaal.
Is de taal een probleem beste anoniem? Is dat de reden dat je vrouw moeilijk contact maakt met NLders? Heeft ze contact met een club landgenoten die in NL wonen? Zoals NLders die in het buitenland wonen contact hebben met een Nederlandse club? (Als je vrouw trouwens echt depressief is geraakt kom je niet ver met "dwingen " ze moet uit vrije wil naar zo'n club toewillen! Het helpt misschien als jij de eerste keer met haar meegaat?)
Heeft ze een hobby? Is er iets dat ze echt heel graag doet? Dansen? Zingen? Een verborgen talent? Samen dingen ondernemen schept een band, ook al zou je vrouw naar een NLse dansclub gaan, door samen met anderen te dansen schept dat een band. Vermoedelijk zullen er ook clubs zijn die de hobby uitoefenen van je vrouw in haar eigen taal?

Beste anoniem, ik wil je echt van harte aanraden om je eens te verdiepen in het online coachen. Ik hoop van harte dat het iets is waar je vrouw echt iets aan heeft! Ik wil jullie drietjes al het beste toewensen voor de toekomst en besef: het bereiken van je doel begint met kleine stapjes. De eerste stap heb je net gezet door aan de bel te trekken. Heel goed! Heel veel sterkte toegewenst!

Met vriendelijke groet, Roberta