Seksuele disfuncties: libidostoornissen

Seksuele disfuncties: libidostoornissenHoewel (zeker van mannen) gedacht wordt dat men altijd zin in seks heeft, blijkt dit in de praktijk niet zo te zijn. De libidostoornis valt onder de seksuele disfuncties en is opgenomen in de DSM-IV-TR. Verminderd seksueel verlangen en seksuele aversie zijn twee libidostoornissen die in dit artikel in het kader van seksuele disfunctie besproken worden.

Seksuele disfuncties


Verminderd seksueel verlangen

Verminderd seksueel verlangen wordt in de DSM-IV-TR beschreven als het aanhoudend of recidiverend gebrek aan (of het ontbreken van) seksuele fantasieën en verlangen naar seksuele activiteit. De diagnose verminderd seksueel verlangen kan echter niet eenvoudig gesteld worden. Bij de diagnose moet namelijk altijd rekening gehouden worden met de leeftijd en de levenswijze van de persoon. Bij een oudere persoon zal de vermindering van het seksueel verlangen heviger moeten zijn dan bij een jongere persoon bijvoorbeeld, omdat jongere mensen een hogere baseline seksueel verlangen hebben.

In de praktijk blijkt de diagnose verminderd seksueel verlangen niet vaak gegeven te worden. Wanneer men de klachten helderder krijgt blijkt vaak dat er sprake is van een verschil in verlangen tussen beide partners, en niet zozeer een verminderd seksueel verlangen bij een persoon an sich. Wanneer de persoon nog wel seksuele gedachten en/of fantasieën heeft, en/of nog wel zin heeft in andere vormen van seksueel contact dan geslachtsgemeenschap (coïtus), is er geen sprake van een verminderd seksueel verlangen.

Seksuele aversie

Seksuele aversie wordt in de DSM-IV-TR beschreven als aanhoudende of steeds weerkerende extreme aversie voor, en vermijding van elk (of bijna elk) genitaal seksueel contact met een seksuele partner. Het is belangrijk om seksuele aversie te onderscheiden van verminderd seksueel verlangen. Bij verminderd seksueel verlangen is er sprake van het ontbreken van iets, wat an sich wel na te streven is. Bij seksuele aversie gaat het vooral om de negatieve emoties (zoals walging, angst) die maken dat een vrouw een seksuele situatie proberen te vermijden.

Seksuele aversie kan specifiek zijn, zoals een afkeer van sperma, of globaal. De globale seksuele aversie komt in de praktijk het meest voor. Het vermijden van seksuele situaties is niet voldoende om de diagnose seksuele aversie te kunnen stellen. Het is belangrijk dat de vrouw wanneer zij de seksuele situatie niet kan vermijden hevige angst of afkeer ervaart. In die zin is seksuele aversie te vergelijken met een specifieke fobie.

© 2009 - 2025 Melod, het auteursrecht van dit artikel ligt bij de infoteur. Zonder toestemming is vermenigvuldiging verboden. Deze informatie is van informatieve aard en geen vervanging voor professioneel medisch advies. Vanaf 2021 is InfoNu gestopt met het publiceren van nieuwe artikelen. Het bestaande artikelbestand blijft beschikbaar, maar wordt niet meer geactualiseerd.
Bronnen en referenties
  • Seksuologie (2006) - Gijs, Gianotten, Vanwesenbeeck & Weijenborg Hoorcolleges Seksuologie universiteit van Leiden