PSAS: constant seksueel opgewonden zijn

Seksuele opwinding is vaak niet iets waar mensen zich naar bij voelen, maar dat ze als plezierig ervaren. Anders wordt het als een lijf de hele dag door om bevrediging vraagt. De aandoening PSAS of te wel Persistant Sexual Arousal Sydrome heeft die uitwerking. De zeldzame aandoening zorgt er voor dat vrouwen de hele dag in staat van seksuele opwinding verkeren en van orgasme naar orgasme moeten gaan.

Alleen bij vrouwen

PSAS komt niet veel voor, maar wel alleen bij vrouwen. In Nederland is bij 20 dames de diagnose gesteld dat zij aan deze aandoening lijden. Waarschijnlijk zijn het er overigens wel veel meer, maar op de ziekte rust nog steeds een groot taboe. Wat de oorzaken precies zijn van PSAS is gedeeltelijk bekend, maar er wordt ook nog steeds veel onderzoek naar gedaan. Van grote invloed op PSAS zijn 4 factoren die tot nu toe zijn benoemd:

1. Medicijnen

Onderzoekers hebben aangetoond dat er een relatie is tussen het stoppen met bepaalde antidepressiva en het ontstaan van de aandoening waarbij vrouwen soms wel 100 orgasmen op een dag nodig hebben om de voortdurende opwinding het hoofd te bieden. De zogenaamde SSRI antidepressiva waar onder andere Prozac en Zoloft onder vallen zouden de aandoening veroorzaken als er met de middelen gestopt wordt. Bekend is dat veel gebruikers van antidepressiva als ze het medicijn slikken veel minder behoefte aan seks heeft. Bovendien is het voor het merendeel ook veel moeilijker om een orgasme te krijgen. Een deel van de vrouwen dat stopt met de antidepressiva krijgt echter met een soort inhaalrace te maken. Het lichaam lijkt de opwinding die al die tijd ontbrak in te willen halen en dit uit zich in de constante vraag naar seksuele bevrediging.

2. Doorbloeding van de seksuele organen

Bij seksuele opwinding wordt er veel bloed naar het bekkenbodemgebied gestuurd. Als de opwinding eenmaal bevredigd is, wordt het bloed weer afgevoerd naar andere regionen. Bij vrouwen met PSAS lijkt dit echter niet te gebeuren. Daardoor blijft het genitale gebied voortdurend in een staat van opwinding.

3. Een verstoring van de neurosensoren

Als informatie vanuit het lichaam verkeerd wordt doorgegeven aan de hersenen spreken we van een neurosensorische verstoring. Bij het Persistant Sexual Arousal Syndrome lijkt dit ook het geval. De hersenen krijgen in dit geval voortdurend te horen dat de geslachtorganen in staat van opwinding zijn, terwijl ze dat eigenlijk helemaal niet zijn.

4. Hormonen

Sommige vrouwen blijken overgevoelig te zijn voor bepaalde hormonen. Als zij bijvoorbeeld een hoog progesteron gehalte in hun bloed hebben zitten (zoals vlak voor de menstruatie of in het begin van een zwangerschap) krijgen zij last van PSAS. Ook lijken prolactine en oxytocine invloed te hebben. Prolactine komt vrij na een seksueel hoogtepunt en zorgt voor rust en voor een periode waarin het niet mogelijk is om opnieuw een orgasme te krijgen. Als er geen prolactine wordt aangemaakt of te weinig, dan zou het lichaam voortdurend hunkeren naar een volgend hoogtepunt. Bij te weinig of geen oxytocine (komt eveneens vrij na het orgasme en zorgt voor ontspanning van spieren en kalmte van de geest) zou het lichaam die ontspanning niet kunnen vinden en ook voortdurend in opwinding blijven.

Geen seksuele opwinding, maar een verstoring van de werking van de genitaliën

Vrouwen met PSAS hebben het gevoel zomaar spontaan een orgasme te krijgen. In andere gevallen moeten ze er zelf of samen met hun partner voortdurend voor zorgen dat dit gebeurt, omdat hun genitaliën voortdurend om bevrediging schreeuwen. Overigens heeft de aandoening niets te maken met de seksuele opwinding in de zin dat het wordt opgeroepen door beelden, gevoelens of andere zaken. In feite leven de genitaliën een eigen leven, die niet worden gevoed door wat de vrouw in kwestie denkt, voelt of wil. Het proces lijkt bijna buiten haar om te gaan.

Vele orgasmes per dag, isolement en niet meer functioneren

Voor de vrouwen in kwestie is de aandoening overigens vreselijk. Sommigen moeten honderden orgasmen per dag hebben om maar van dat vreselijke gevoel af te komen en zelfs dan biedt dat geen soelaas. Bovendien is het bijna ondoenlijk om in die staat normaal te functioneren in baan of gezin. Bij anderen is ook wel gebleken dat juist de ontlading weer een nieuwe golf van opwinding tot gevolg heeft. Sommige vrouwen stoppen daarom helemaal met seks, terwijl de opwinding 24 uur per dag aanwezig is. Veel vrouwen raken in een isolement door de aandoening.

PSAS is eigenlijk Restless Genital Syndrome

Neuropsychiater Dr. Marcel Waldinger werkzaam op de polikliniek Neuro-seksuologie van het HagaZiekenhuis (locatie Leyenburg) in Den Haag en Universitair Hoofddocent in de Seksuele Psychofarmacologie aan de Universiteit Utrecht, heeft veel onderzoek gedaan naar de ziekte. Hij publiceerde eind 2008 de uitkomsten van een onderzoek naar de aandoening. Bovendien was het de aanleiding om de naam van de ziekte te veranderen. Zijn bevindingen waren de reden waarom de naam werd veranderd van PSAS in Restless Genital Syndrome (RGS). Dr. Waldinger behandelt en begeleidt vrouwen met deze aandoening. Overigens is er nog geen remedie voor de aandoening gevonden. Vrouwen krijgen nu in veel gevallen rustgevende medicijnen waardoor alle gevoelens worden getemperd, maar een echte oplossing is dat niet. Wel wordt in geval van een hormonale stoornis hormoontherapie gegeven dat soms goed aanslaat.